۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بحرانی، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ سید ماجد حسينى بحرانى كاشانى را به بحرانی، محمد بن ابراهیم که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمّد بن | '''محمّد بن إبراهیم، معروف به سيّد ماجد حسینى بحرانى كاشانى''' از حكيمان و فقيهان بزرگ قرن دوازدهم هجرى است. | ||
سال دقيق تولّد و وفاتش دانسته نيست ولى سال 1152ق زنده بوده است؛ چون يكى از شاگردانش كه مجموعه‌اى از رساله‌هاى[1] وى را استنساخ كرده-در صدر رسالۀ التخلل و التكاثف الحقيقيّان با تعبير «من إفادات أستاذنا دام مجده» از وى ياد كرده و در پايان رسالۀ شرح دعاى عرفه (يكى از رساله‌هاى آن مجموعه) نوشته است: | سال دقيق تولّد و وفاتش دانسته نيست ولى سال 1152ق زنده بوده است؛ چون يكى از شاگردانش كه مجموعه‌اى از رساله‌هاى[1] وى را استنساخ كرده-در صدر رسالۀ التخلل و التكاثف الحقيقيّان با تعبير «من إفادات أستاذنا دام مجده» از وى ياد كرده و در پايان رسالۀ شرح دعاى عرفه (يكى از رساله‌هاى آن مجموعه) نوشته است: | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«تمّت في يوم الإثنين، الرابع عشر من شهر شعبان المعظّم سنة 1152».[2] | «تمّت في يوم الإثنين، الرابع عشر من شهر شعبان المعظّم سنة 1152».[2] | ||
سيّد ماجد با ميرزا | سيّد ماجد با ميرزا ابراهیم بن ميرزا غياث‌الدين محمد اصفهانى خوزانى قاضى اصفهان در اواخر عصر صفويّه و قاضى عسكر نادرشاه-شهيد به سال 1160 ق-[3]معاصر بوده است. | ||
نواده‌اش عالم پرهيزگار حاج سيدمحمدتقى فرزند مير عبدالحى فرزند | نواده‌اش عالم پرهيزگار حاج سيدمحمدتقى فرزند مير عبدالحى فرزند ابراهیم فرزند سيدماجد فرزند ابراهیم پشت مشهدى حسینى كاشانى (م 1258 ق) از شاگردان صاحب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] بوده است.[4] | ||
از آثار بر جاى مانده سيّد ماجد بر مى‌آيد كه در علوم گوناگون نظير ادبيّات، فقه، اصول، فلسفه و عرفان مهارت داشته و در مجلۀ ميقات الحج(شمارۀ 3، ص70)قطعه شعرى عرفانى از سروده‌هاى او نقل شده است. | از آثار بر جاى مانده سيّد ماجد بر مى‌آيد كه در علوم گوناگون نظير ادبيّات، فقه، اصول، فلسفه و عرفان مهارت داشته و در مجلۀ ميقات الحج(شمارۀ 3، ص70)قطعه شعرى عرفانى از سروده‌هاى او نقل شده است. | ||