۱۱۱
ویرایش
صافی گلپایگانی، لطف‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''لطف‌الله صافی گلپایگانی'''، فقیه، اسلام‌شناس و از مراجع بزرگ تقلید شیعه در سال 1337ق، در شهر گلپایگان، به دنیا آمد. | '''لطف‌الله صافی گلپایگانی'''، فقیه، اسلام‌شناس و از مراجع بزرگ تقلید شیعه در سال 1337ق، در شهر گلپایگان، به دنیا آمد. | ||
پدر او عالم عارف، آیت‌اللّه [[صافی گلپایگانی، محمدجواد| | پدر او عالم عارف، آیت‌اللّه آخوند ملا [[صافی گلپایگانی، محمدجواد|محمّدجواد صافى]]، (متولد 1287ق) بود که علاوه بر تخصّص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش‌هاى مختلف علوم اسلامى مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و... و در زمینه هنرهاى ارزشمندى چون شعر و خوشنویسى نیز سرآمد بود. | ||
مادر او بانوى فاضله، شاعره و عاشق اهل‌بیت(ع)، فاطمه خانم، دختر حضرت آیت‌اللّه آخوند ملا محمّدعلى بود. | مادر او بانوى فاضله، شاعره و عاشق اهل‌بیت(ع)، فاطمه خانم، دختر حضرت آیت‌اللّه آخوند ملا محمّدعلى بود. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
ایشان، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنویت حوزه نهاد و میهمان صفاى حلقه‌هاى صمیمى درس و بحث و مَحرَم شور وصف‌ناپذیر مناجات نیمه شب پاک‌باختگان حوزه شد. | ایشان، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنویت حوزه نهاد و میهمان صفاى حلقه‌هاى صمیمى درس و بحث و مَحرَم شور وصف‌ناپذیر مناجات نیمه شب پاک‌باختگان حوزه شد. | ||
ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل‌القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پى گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته‌هاى مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت‌اللّه [[صافی گلپایگانی، محمدجواد| | ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل‌القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پى گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته‌هاى مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت‌اللّه آخوند ملا [[صافی گلپایگانی، محمدجواد|محمّدجواد صافى]] آموخت. | ||
در سال 1360ق، گلپایگان را با دنیایى از خاطره‌هاى شیرین دوران کودکى و نوجوانى و لذت حضور در کنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، ترک کرد و رنج مشکلات هجرت به قم را پذیرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتید بزرگ حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات و تحقیقات خود بپردازد. | در سال 1360ق، گلپایگان را با دنیایى از خاطره‌هاى شیرین دوران کودکى و نوجوانى و لذت حضور در کنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، ترک کرد و رنج مشکلات هجرت به قم را پذیرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتید بزرگ حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات و تحقیقات خود بپردازد. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
او پس از آن مجدداً به قم بازگشت و بیش از پانزده سال حلقه‌نشین مجلس درس و بحث و اخلاق و عرفان مرجع پرافتخار شیعه، حضرت آیت‌اللّه‌العظمى [[بروجردی، حسین|بروجردى]] و نیز یکى از مشاورین ویژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتای آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانایى والاى علمى آیت‌اللّه‌العظمى صافى، پاسخگویى به سؤالات مهم و حساسى از فقه و کلام شیعى و نیز نگارش کتاب ارزشمندى درباره مهدویت را که [[منتخب الأثر في الإمام الثاني عشر | منتخب الأثر]] نام گرفت، به ایشان واگذار کردند. | او پس از آن مجدداً به قم بازگشت و بیش از پانزده سال حلقه‌نشین مجلس درس و بحث و اخلاق و عرفان مرجع پرافتخار شیعه، حضرت آیت‌اللّه‌العظمى [[بروجردی، حسین|بروجردى]] و نیز یکى از مشاورین ویژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتای آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانایى والاى علمى آیت‌اللّه‌العظمى صافى، پاسخگویى به سؤالات مهم و حساسى از فقه و کلام شیعى و نیز نگارش کتاب ارزشمندى درباره مهدویت را که [[منتخب الأثر في الإمام الثاني عشر | منتخب الأثر]] نام گرفت، به ایشان واگذار کردند. | ||
از اساتید مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقلید، آیات عظام: [[خوانساری، محمدتقی|سید محمّدتقى خوانسارى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|حجّت]]، [[صدر، صدرالدین|صدر]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]] و در نجف، آیات عظام: شیخ [[شیرازی، محمدکاظم|محمّدکاظم شیرازى]]، [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سید جمال‌الدین گلپایگانى]] و شیخ محمّدعلى کاظمى را مى‌توان نام برد. | از اساتید مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقلید، آیات عظام: [[خوانساری، محمدتقی|سید محمّدتقى خوانسارى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|حجّت]]، [[صدر، صدرالدین|صدر]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]] و در نجف، آیات عظام: شیخ [[شیرازی، محمدکاظم|محمّدکاظم شیرازى]]، [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سید جمال‌الدین گلپایگانى]] و شیخ [[کاظمی خراسانی، محمدعلی|محمّدعلى کاظمى]] را مى‌توان نام برد. | ||
== ویژگی‌هاى ایشان == | == ویژگی‌هاى ایشان == | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه‌هاى مختلف مبارزه با رژیم ستم‌شاهى باعث حساسیت ساواک، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالاخره به توقیف یکى از کتب ایشان که حاوى مطالبى در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضى از کتب مهمی که وی در دفاع از تشیع نگاشته بود نیز، در برخی از کشورهاى عربى ممنوع شد و بدین صورت دولت‌مردان این کشورها همسو با برخى مزدوران قلم‌به‌دست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته‌هاى آگاهى‌بخش و بیدارکننده‌اش، پنهان نمایند. | قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه‌هاى مختلف مبارزه با رژیم ستم‌شاهى باعث حساسیت ساواک، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالاخره به توقیف یکى از کتب ایشان که حاوى مطالبى در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضى از کتب مهمی که وی در دفاع از تشیع نگاشته بود نیز، در برخی از کشورهاى عربى ممنوع شد و بدین صورت دولت‌مردان این کشورها همسو با برخى مزدوران قلم‌به‌دست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته‌هاى آگاهى‌بخش و بیدارکننده‌اش، پنهان نمایند. | ||
با پیروزى انقلاب اسلامى ایران، ایشان در سال 1358ش، به‌عنوان عضو مجلس خبرگان اوّل، انتخاب و در سال 1359ش، از سوى حضرت [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى( | با پیروزى انقلاب اسلامى ایران، ایشان در سال 1358ش، به‌عنوان عضو مجلس خبرگان اوّل، انتخاب و در سال 1359ش، از سوى حضرت [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]](قدس‌سره) به عضویت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال به‌عنوان دبیر شوراى نگهبان، منشأ خدمات ارزنده‌اى به نظام مقدس و مردم عزیز گشت و در پاسدارى از حریم اسلام و قرآن، لحظه‌اى تردید به خود راه نداد. | ||
ایشان، پس ازارتحال حضرت آیت‌اللّه‌العظمى [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانى( قدس‌سره) | ایشان، پس ازارتحال حضرت آیت‌اللّه‌العظمى [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانى]]( قدس‌سره)، در آذرماه 1372ش، بنا به تقاضاهاى مکرّر و اصرار پى‌درپى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعیت را پذیرفت و اکنون به‌عنوان یکى از مراجع عمده و ارکان اصلى حوزه علمیه قم، بشمار مى‌رود. | ||
==گفتار بزرگان == | ==گفتار بزرگان == | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
حضرت آیت‌الله‌العظمى آقاى حاج [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سید جمال‌الدین هاشمى گلپایگانى]] که از مراجع بزرگ عصر خود در نجف اشرف بودند، در تاریخ سوم جمادى‌الاولى 1375ق؛ یعنى چهل سال قبل براى معظم‌له اجازه اجتهاد صادر نموده و مرقوم نموده‌اند که ایشان به بالاترین درجه اجتهاد و استنباط در احکام شرعیه نایل گردیده‌اند. وی در آن اجازه بسیار عالى که اکنون موجود است، ایشان را با القاب: «العالم، العلم، {{عبارت عربی|العيلم}}، العلّام، الفاضل، {{عبارت عربی|الكامل}}، الهمام، علم الأعلام، حجة الإسلام» یاد فرموده و ستوده‌اند. | حضرت آیت‌الله‌العظمى آقاى حاج [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سید جمال‌الدین هاشمى گلپایگانى]] که از مراجع بزرگ عصر خود در نجف اشرف بودند، در تاریخ سوم جمادى‌الاولى 1375ق؛ یعنى چهل سال قبل براى معظم‌له اجازه اجتهاد صادر نموده و مرقوم نموده‌اند که ایشان به بالاترین درجه اجتهاد و استنباط در احکام شرعیه نایل گردیده‌اند. وی در آن اجازه بسیار عالى که اکنون موجود است، ایشان را با القاب: «العالم، العلم، {{عبارت عربی|العيلم}}، العلّام، الفاضل، {{عبارت عربی|الكامل}}، الهمام، علم الأعلام، حجة الإسلام» یاد فرموده و ستوده‌اند. | ||
حضرت آیت‌الله‌العظمى آقاى شیخ [[کاظمی خراسانی، محمدعلی|محمدعلى کاظمى خراسانى(رضوان‌الله‌علیه) | حضرت آیت‌الله‌العظمى آقاى شیخ [[کاظمی خراسانی، محمدعلی|محمدعلى کاظمى خراسانى]](رضوان‌الله‌علیه)، مقرّر مرحوم محقّق [[نایینی، محمدحسین|نائینى]](قدس‌سره) استاد آیت‌الله‌العظمى صافى در نجف، در نامه خود که در تاریخ یازدهم شوّال فرستاده‌اند، وى را با عنوان والاى «علم العلم و مناره» یاد کرده و ایشان را که نجف را ترک کرده بودند به نجف فراخوانده و مرقوم فرموده‌اند: | ||
«مفارقت امثال سرکار از نجف اشرف و خلوّ جامعه علمیه از آن، موجب تأثر [است]. چون امروز جامعه علمیه حاجت به امثال سرکار دارد که استعداد ذاتى را با حفظ ظاهر و التزام به نوامیس شرع مطهر دارا و واجد هستید، على‌هذا حتى‌المقدور اسباب حرکت را فراهم فرمائید. | «مفارقت امثال سرکار از نجف اشرف و خلوّ جامعه علمیه از آن، موجب تأثر [است]. چون امروز جامعه علمیه حاجت به امثال سرکار دارد که استعداد ذاتى را با حفظ ظاهر و التزام به نوامیس شرع مطهر دارا و واجد هستید، على‌هذا حتى‌المقدور اسباب حرکت را فراهم فرمائید. | ||