پرش به محتوا

المعتمد في الأدوية المفردة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ اکتبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (جایگزینی متن - 'سانه' به 'سه‌گانه')
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
خط ۲۲: خط ۲۲:
| تعداد جلد =2
| تعداد جلد =2
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =12626
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =


خط ۳۰: خط ۳۱:
'''المعتمد في الادوية المفردة''' تألیف [[غسانی ترکمانی، ملک‌مظفر|على بن رسول تركمانى يمنى]] (متوفى 694ق) از جمله آثارى است كه در شناخت مفردات مورد استفاده در پزشکى سنتى نگاشته شده است. اين اثر بيش از آنكه تأليفى مستقل باشد گزيده‌اى از چند كتاب ديگر در اين موضوع است. مؤلف در مقدمه كتابش در اين باره مى‌گويد: «همانا من اين كتاب را را از كتب مفصل اختصار نمودم؛ به اين شيوه كه تطويل و اطناب‌ها را به كنارى نهادم و تنها مفرداتى را ذكر كردم كه در دست است و پيدا كردن آن كار چندان سختى نيست.»
'''المعتمد في الادوية المفردة''' تألیف [[غسانی ترکمانی، ملک‌مظفر|على بن رسول تركمانى يمنى]] (متوفى 694ق) از جمله آثارى است كه در شناخت مفردات مورد استفاده در پزشکى سنتى نگاشته شده است. اين اثر بيش از آنكه تأليفى مستقل باشد گزيده‌اى از چند كتاب ديگر در اين موضوع است. مؤلف در مقدمه كتابش در اين باره مى‌گويد: «همانا من اين كتاب را را از كتب مفصل اختصار نمودم؛ به اين شيوه كه تطويل و اطناب‌ها را به كنارى نهادم و تنها مفرداتى را ذكر كردم كه در دست است و پيدا كردن آن كار چندان سختى نيست.»


در نگارش اين اثر از كتاب حكيم فاضل عبدالله بن بيطار مغربى معروف به الجامع لقوى الادويه و الاغذييه استفاده نموده است و علامت اختصارى «ع» را براى آن برگزيده است. همچنين از كتاب منهاج تأليف ابن جزله با علامت اختصارى «ج» و كتاب حكيم ابوالفضل حسن بن ابراهيم تفليسى با علامت «ف» و كتاب ابدال زهراوى با علامت «ز» و كتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است.
در نگارش اين اثر از كتاب حكيم فاضل عبدالله بن بيطار مغربى معروف به الجامع لقوى الادويه و الاغذييه استفاده نموده است و علامت اختصارى «ع» را براى آن برگزيده است. همچنين از كتاب منهاج تأليف ابن جزله با علامت اختصارى «ج» و كتاب حكيم ابوالفضل حسن بن ابراهیم تفليسى با علامت «ف» و كتاب ابدال زهراوى با علامت «ز» و كتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است.


با اين حال نگاهى به مطلب نشان مى‌دهد كه وى علاوه بر اختصار اين منابع، خود نيز مطالبى بر كتاب افزوده است؛ از جمله مى‌توان به نگاشته او درباره آطريلال و آرغيس مراجعه كرد تا صدق اين مدعا روشن شود.
با اين حال نگاهى به مطلب نشان مى‌دهد كه وى علاوه بر اختصار اين منابع، خود نيز مطالبى بر كتاب افزوده است؛ از جمله مى‌توان به نگاشته او درباره آطريلال و آرغيس مراجعه كرد تا صدق اين مدعا روشن شود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش