پرش به محتوا

الحدائق الوردية في مناقب الأئمة الزيدية: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ اکتبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی')
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
خط ۴۰: خط ۴۰:
#«سيرة الناصرلدين‌الله (متوفى 325ق)» (اين كتاب نوشته عبدالله بن عمر است كه عمده مطالب محلى در شرح احوال الناصرلدين‌الله از اين كتاب برگرفته شده است).
#«سيرة الناصرلدين‌الله (متوفى 325ق)» (اين كتاب نوشته عبدالله بن عمر است كه عمده مطالب محلى در شرح احوال الناصرلدين‌الله از اين كتاب برگرفته شده است).


مصادر مورد استفاده محلى، به اين آثار محدود نيست و وى از كتاب‌هایى چون «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب]]» [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]]؛ «كتاب النسب» يحيى بن حسن عقيقى؛ «كتاب المراتب» [[بستی سبحستانی، اسماعیل بن احمد|ابوالقاسم بستى]] و آثار صوفيانه زيديه، چون «سياسة النفس» امام قاسم بن ابراهيم رسى و... نيز بهره برده است.
مصادر مورد استفاده محلى، به اين آثار محدود نيست و وى از كتاب‌هایى چون «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب]]» [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]]؛ «كتاب النسب» يحيى بن حسن عقيقى؛ «كتاب المراتب» [[بستی سبحستانی، اسماعیل بن احمد|ابوالقاسم بستى]] و آثار صوفيانه زيديه، چون «سياسة النفس» امام قاسم بن ابراهیم رسى و... نيز بهره برده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۴۹: خط ۴۹:
الف)- روابط معتزله با زيديه:
الف)- روابط معتزله با زيديه:


يكى از مسائل مهم در تاريخ زيديه، تأثيرپذيرى عالمان زيدى از مكاتب كلامى معتزله است. در آثار اولیه زيديه، چون تفسير ابوالجارود زياد بن منذر خارفى كه به تفاريق در تفسير على بن ابراهيم قمى، عياشى و فرات بن ابراهيم كوفى آمده و نيز در آثار محمد بن منصور مرادى (متوفى 294ق) چون «غريب القرآن»، ديدگاه ضد معتزلى، تشبيهى و جبرى مشاهده مى‌شود؛ به‌عبارت‌ديگر، در آثار محدثان زيدى قرن‌هاى دوم و سوم چنين ديدگاه‌هایى بارز است. اما از ميانه قرون سوم و در پى فعالیت‌های كسانى چون قاسم بن ابراهيم رسى و الهادى‌الى‌الحق يحيى بن حسین بن قاسم بن ابراهيم (متوفى 298ق)، آراى كلامى معتزله در ميان زيديه رواج يافت. مطلب زير كه نویسنده آن را به نقل از ابوالقاسم كعبى (متوفى 319ق) نقل كرده، به نوعى روابط زيديه با معتزله را منعكس مى‌كند: «و روينا عن السيد‌‎أبي‌طالب(ع) رواه بإسناده إلى أبي‌القاسم البلخي عن مشايخه أن جعفر بن حرب الهمداني دخل على القاسم بن ابراهيم، فجاراه في دقائق علم الكلام، فلما خرج من عنده قال لأصحابه: أين كنا مع هذا الرجل؟ فوالله ما رأيت مثله هذا و جعفر بن حرب من عيون المتكلمين و المتبحرين في الكلام».<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1974/11 ر.ک: رحمتى، محمدكاظم، 1382، ص11]</ref>
يكى از مسائل مهم در تاريخ زيديه، تأثيرپذيرى عالمان زيدى از مكاتب كلامى معتزله است. در آثار اولیه زيديه، چون تفسير ابوالجارود زياد بن منذر خارفى كه به تفاريق در تفسير على بن ابراهیم قمى، عياشى و فرات بن ابراهیم كوفى آمده و نيز در آثار محمد بن منصور مرادى (متوفى 294ق) چون «غريب القرآن»، ديدگاه ضد معتزلى، تشبيهى و جبرى مشاهده مى‌شود؛ به‌عبارت‌ديگر، در آثار محدثان زيدى قرن‌هاى دوم و سوم چنين ديدگاه‌هایى بارز است. اما از ميانه قرون سوم و در پى فعالیت‌های كسانى چون قاسم بن ابراهیم رسى و الهادى‌الى‌الحق يحيى بن حسین بن قاسم بن ابراهیم (متوفى 298ق)، آراى كلامى معتزله در ميان زيديه رواج يافت. مطلب زير كه نویسنده آن را به نقل از ابوالقاسم كعبى (متوفى 319ق) نقل كرده، به نوعى روابط زيديه با معتزله را منعكس مى‌كند: «و روينا عن السيد‌‎أبي‌طالب(ع) رواه بإسناده إلى أبي‌القاسم البلخي عن مشايخه أن جعفر بن حرب الهمداني دخل على القاسم بن ابراهیم، فجاراه في دقائق علم الكلام، فلما خرج من عنده قال لأصحابه: أين كنا مع هذا الرجل؟ فوالله ما رأيت مثله هذا و جعفر بن حرب من عيون المتكلمين و المتبحرين في الكلام».<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1974/11 ر.ک: رحمتى، محمدكاظم، 1382، ص11]</ref>


ب)- زيديه و مطرفيه:
ب)- زيديه و مطرفيه:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش