۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أمالي المرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (جایگزینی متن - 'بالدين' به 'بالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم محقق، محمد ابوالفضل | کتاب، مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم محقق، محمد ابوالفضل ابراهیم و هشتاد مجلس و بخش تكمله مى‌باشد. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
کتابى است در باب محاضرات، ادب، تفسير و تأویل آيات و همچنين شرح و توضيح احاديث كه در باب و موضوع خود کتابى گران قدر است و متعلّق به سيّد اجلّ شريف مرتضى، علم‌الهدى است. در آن کتاب، مجالس متعدّدى وجود دارد كه سيّد، آنها را در املاءات خود در آن مجالس بيان كرده است. موضوعات آنها عبارتند از: احوال بعضى از گذشتگان شعرا، معمّران و نيز تفسير آيات مشكل و احاديث معضل. | کتابى است در باب محاضرات، ادب، تفسير و تأویل آيات و همچنين شرح و توضيح احاديث كه در باب و موضوع خود کتابى گران قدر است و متعلّق به سيّد اجلّ شريف مرتضى، علم‌الهدى است. در آن کتاب، مجالس متعدّدى وجود دارد كه سيّد، آنها را در املاءات خود در آن مجالس بيان كرده است. موضوعات آنها عبارتند از: احوال بعضى از گذشتگان شعرا، معمّران و نيز تفسير آيات مشكل و احاديث معضل. | ||
محمد ابوالفضل | محمد ابوالفضل ابراهیم در مقدّمه‌اى كه بر أمالى المرتضى نوشته است، آن را این گونه توصيف مى‌كند: | ||
أمالى، مجالس مختلفى است كه سيّد، آنها را در زمان‌هاى پى در پى املا كرده و در آنها از موضوعى به موضوع ديگر و از هدفى به هدف ديگر منتقل شده است. بعضى از آيات قرآن كريم را كه تأویل آنها بر عامّه و خواصّ پوشيده است و سؤالاتى در مورد آنها شده و اشكالاتى متوجّه آنها است، انتخاب كرده و تأویل و توجيه‌ش را به طريق و مذهب اصحابش كه معتزله يا اصحاب عدل‌اند - چنان كه او را مى‌نامد-، علاج و درمان كرده است. او كوشش خود را مصروف بر این داشته كه در تأویل آيات متشابه و اشعار عرب‌زبانان، توفيق حاصل كند كه الحقّ، در این كار، تسلّط عجيبى از خودش بروز داده و ذهن لطيف و نكته‌پرداز و هوش سرشار خود را نشان داده است. وى را در تفسير و تأویل، كثرت محفوظاتش از شعر، لغت و حديث ياريش نموده و فصل‌الخطاب وجوه مختلف و آراى متفاوتى بوده كه بر او عرضه مى‌شده است. البته، گاهى نيز اخذ همه آرا و جمع آنها را جايز و صحيح دانسته است. | أمالى، مجالس مختلفى است كه سيّد، آنها را در زمان‌هاى پى در پى املا كرده و در آنها از موضوعى به موضوع ديگر و از هدفى به هدف ديگر منتقل شده است. بعضى از آيات قرآن كريم را كه تأویل آنها بر عامّه و خواصّ پوشيده است و سؤالاتى در مورد آنها شده و اشكالاتى متوجّه آنها است، انتخاب كرده و تأویل و توجيه‌ش را به طريق و مذهب اصحابش كه معتزله يا اصحاب عدل‌اند - چنان كه او را مى‌نامد-، علاج و درمان كرده است. او كوشش خود را مصروف بر این داشته كه در تأویل آيات متشابه و اشعار عرب‌زبانان، توفيق حاصل كند كه الحقّ، در این كار، تسلّط عجيبى از خودش بروز داده و ذهن لطيف و نكته‌پرداز و هوش سرشار خود را نشان داده است. وى را در تفسير و تأویل، كثرت محفوظاتش از شعر، لغت و حديث ياريش نموده و فصل‌الخطاب وجوه مختلف و آراى متفاوتى بوده كه بر او عرضه مى‌شده است. البته، گاهى نيز اخذ همه آرا و جمع آنها را جايز و صحيح دانسته است. | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
فضائلش كثير است و برای شهادت در فضلش، کتاب الدرر و الغرر كافى است. | فضائلش كثير است و برای شهادت در فضلش، کتاب الدرر و الغرر كافى است. | ||
و در نهایت، گفتار محمد ابوالفضل | و در نهایت، گفتار محمد ابوالفضل ابراهیم، محقق کتاب را مى‌آوریم كه: | ||
هر گاه محققى بخواهد كتب نفيس عربى را كه حاوى معارف گوناگون و پر از نكات ظريف مختلف است و در آن عصاره طبايع و مذاهب مختلف و حقايق تاريخ، اخبار، متون، شعر، زبان و لغات مشكل است، بررسى كند، بى چون و چرا حتماً کتاب أمالى المرتضى را نيز در آن رديف مى‌آورد و آن را در شمار کتاب‌هایى؛ چون: الكامل مبرّد، البيان و التبيين [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، عيون الأخبار [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، العقد الفريد ابن عبدربّه، الأغانى ابوالفرج و... قرار مى‌دهد. اين‌ها كتبى است كه در آسمان ادب عربیّت مانند ستارگان مى درخشند. | هر گاه محققى بخواهد كتب نفيس عربى را كه حاوى معارف گوناگون و پر از نكات ظريف مختلف است و در آن عصاره طبايع و مذاهب مختلف و حقايق تاريخ، اخبار، متون، شعر، زبان و لغات مشكل است، بررسى كند، بى چون و چرا حتماً کتاب أمالى المرتضى را نيز در آن رديف مى‌آورد و آن را در شمار کتاب‌هایى؛ چون: الكامل مبرّد، البيان و التبيين [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، عيون الأخبار [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، العقد الفريد ابن عبدربّه، الأغانى ابوالفرج و... قرار مى‌دهد. اين‌ها كتبى است كه در آسمان ادب عربیّت مانند ستارگان مى درخشند. | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
شريف مرتضى، این «الغرر و الدرر» را در راه حجاز - هر جا كه در منزلى فرود مى‌آمد - بر شاگردانش املا مى‌كرد و آنها نيز به همان ترتيبى كه از او شنيده بودند، آنها را جمع‌آورى می‌كردند. از طرف ديگر نقل شده است كه ظاهر امر بر این است كه وى این مجالس را در خانه‌اش بر شاگردان و مريدانش در زمان‌هاى مختلف و پى در پى املا كرده است. علمى به تاريخ شروع و آغاز این مجالس نداريم؛ ولى آن چه معلوم است، این است كه آخرين املاى سيّد در روز پنج شنبه، 28 جمادى الأول سال 413ق، بوده است. این تاريخ را شريف ابویعلى محمد بن حسن بن حمزه جعفرى در آخر نسخه‌اش ذكر كرده است. | شريف مرتضى، این «الغرر و الدرر» را در راه حجاز - هر جا كه در منزلى فرود مى‌آمد - بر شاگردانش املا مى‌كرد و آنها نيز به همان ترتيبى كه از او شنيده بودند، آنها را جمع‌آورى می‌كردند. از طرف ديگر نقل شده است كه ظاهر امر بر این است كه وى این مجالس را در خانه‌اش بر شاگردان و مريدانش در زمان‌هاى مختلف و پى در پى املا كرده است. علمى به تاريخ شروع و آغاز این مجالس نداريم؛ ولى آن چه معلوم است، این است كه آخرين املاى سيّد در روز پنج شنبه، 28 جمادى الأول سال 413ق، بوده است. این تاريخ را شريف ابویعلى محمد بن حسن بن حمزه جعفرى در آخر نسخه‌اش ذكر كرده است. | ||
محمد ابوالفضل | محمد ابوالفضل ابراهیم، شش نسخه از کتاب را ديده و آنها را با توضيحاتى نقل مى‌كند كه در مقدمه وى بر کتاب معرفى شده‌اند. | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== | ||