۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان غنی کشمیری: تفاوت میان نسخه‌ها
←گزارش محتوا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
ج)- ویژگی‌های ادبی: | ج)- ویژگی‌های ادبی: | ||
# مضمون‌سازی و توجه به مضامین غریب و جستجوی معانی بیگانه (از طریق تشخیص، حس‌آمیزی، متناقض نمایی و...): | # مضمون‌سازی و توجه به مضامین غریب و جستجوی معانی بیگانه (از طریق تشخیص، حس‌آمیزی، متناقض نمایی و...): | ||
مضمون‌آفرینی و به جستجوی مضامین بکر و ناگفته و ناشناخته رفتن، در شعر غنی چنان رواج می‌یابد که گاه کار به ابتذال می‌کشد:{{شعر}} | مضمون‌آفرینی و به جستجوی مضامین بکر و ناگفته و ناشناخته رفتن، در شعر غنی چنان رواج می‌یابد که گاه کار به ابتذال می‌کشد: | ||
#:{{شعر}} | |||
#:{{ب|'' تار نگهم رشته گوهر شده از اشک ''|2='' این دیده تمنای بناگوش ندارد ''}} | #:{{ب|'' تار نگهم رشته گوهر شده از اشک ''|2='' این دیده تمنای بناگوش ندارد ''}} | ||
#:{{ب|'' رهد کی در حصار خود ز دزدان معنی روشن ''|2=''کجا مهر کلف محفوظ دارد خرمن مه را ''<ref>ر.ک: همان، ص169- 170</ref>}}{{پایان شعر}} | #:{{ب|'' رهد کی در حصار خود ز دزدان معنی روشن ''|2=''کجا مهر کلف محفوظ دارد خرمن مه را ''<ref>ر.ک: همان، ص169- 170</ref>}} | ||
#:در شعر غنی، گاه مضامین نابی مشاهده می‌شود که به نظر می‌رسد از ابداعات خود غنی بوده است:{{شعر}} | #:{{پایان شعر}} | ||
#:در شعر غنی، گاه مضامین نابی مشاهده می‌شود که به نظر می‌رسد از ابداعات خود غنی بوده است: | |||
#:{{شعر}} | |||
#:{{ب|'' بس که همچون آسیا می‌نالم از بیداد خویش ''|2='' می‌کشم در گوش خود انگشت از فریاد خویش''}} | #:{{ب|'' بس که همچون آسیا می‌نالم از بیداد خویش ''|2='' می‌کشم در گوش خود انگشت از فریاد خویش''}} | ||
#:{{ب|'' کمان پیش دو ابرویش به دعوی رفت و از خجلت ''|2='' تهی کرد آن‌چنان قالب که آوردند بر دوشش''<ref>ر.ک: همان، ص170</ref>}}{{پایان شعر}} | #:{{ب|'' کمان پیش دو ابرویش به دعوی رفت و از خجلت ''|2='' تهی کرد آن‌چنان قالب که آوردند بر دوشش''<ref>ر.ک: همان، ص170</ref>}} | ||
# آوردن تشبیهات، استعارات و کنایات دور از ذهن: | #:{{پایان شعر}} | ||
#آوردن تشبیهات، استعارات و کنایات دور از ذهن: | |||
#:صور خیال شعر غنی متأثر از سبک هندی است؛ به عبارتی تشبیه، استعاره، تشخیص و اغراق و کنایه در شمار مهم‌ترین عناصر خیال ساز شعر هندی است. کلماتی چون حباب، شبنم، ریگ روان، آینه، سپند، آبله و...، از مشبه‌به‌های رایج سبک هندی هستند که در شعر غنی به‌وفور دیده می‌شود:{{شعر}} | #:صور خیال شعر غنی متأثر از سبک هندی است؛ به عبارتی تشبیه، استعاره، تشخیص و اغراق و کنایه در شمار مهم‌ترین عناصر خیال ساز شعر هندی است. کلماتی چون حباب، شبنم، ریگ روان، آینه، سپند، آبله و...، از مشبه‌به‌های رایج سبک هندی هستند که در شعر غنی به‌وفور دیده می‌شود:{{شعر}} | ||
#:{{ب|'' ز شوق گوشه دستار او ازبس‌که بی‌تاب است ''|2='' پرد مانند شبنم هر نفس چشم هوس گل را''}} | #:{{ب|'' ز شوق گوشه دستار او ازبس‌که بی‌تاب است ''|2='' پرد مانند شبنم هر نفس چشم هوس گل را''}} | ||
#:{{ب|'' به رنگ آبله پای در سفر ما را ''|2=''ز شوق صبح وطن چشم تر سفید شده است''<ref>ر.ک: همان، ص171</ref>}}{{پایان شعر}} | #:{{ب|'' به رنگ آبله پای در سفر ما را ''|2=''ز شوق صبح وطن چشم تر سفید شده است''<ref>ر.ک: همان، ص171</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
#:در پایان، می‌توان چنین گفت که اشعار غنی، سراسر به مضامین بدیع و خیال‌انگیز مشحون است و همین مضمون‌پردازی‌های ماهرانه اوست که وی را در شمار بزرگ‌ترین گویندگان سبک هندی قلمداد کرده است:{{شعر}} | #:در پایان، می‌توان چنین گفت که اشعار غنی، سراسر به مضامین بدیع و خیال‌انگیز مشحون است و همین مضمون‌پردازی‌های ماهرانه اوست که وی را در شمار بزرگ‌ترین گویندگان سبک هندی قلمداد کرده است: | ||
#:{{شعر}} | |||
#:{{ب|'' چرا خم گشته می‌گردند پیران جهان‌دیده ''|2='' مگر در خاک می‌جویند ایام جوانی را ''}} | #:{{ب|'' چرا خم گشته می‌گردند پیران جهان‌دیده ''|2='' مگر در خاک می‌جویند ایام جوانی را ''}} | ||
#:{{ب|'' بر تواضع‌های دشمن تکیه کردن ابلهی است''|2='' پای بوس سیل، از پا افکند دیوار را ''<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه ب - ج</ref>}} | #:{{ب|'' بر تواضع‌های دشمن تکیه کردن ابلهی است''|2='' پای بوس سیل، از پا افکند دیوار را ''<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه ب - ج</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
کتاب، فاقد فهرست و پاورقی است. | کتاب، فاقد فهرست و پاورقی است. | ||