۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان حافظ با شرح کامل «منزل به منزل با حافظ»'''، مجموعه اشعار حافظ، به همراه شرح ابیات آن میباشد که به کوشش عبدالله ابهری، به چاپ رسیده است. | '''دیوان حافظ با شرح کامل «منزل به منزل با حافظ»'''، مجموعه اشعار [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]]، به همراه شرح ابیات آن میباشد که به کوشش عبدالله ابهری، به چاپ رسیده است. | ||
شارح در این کتاب، با معنی کردن لغات و اصطلاحات، به شرح و توضیح غزلیات حافظ پرداخته و تمام ابیات فارسی و عربی را، بیت به بیت، معنی کرده، سپس به تفسیر همان بیت پرداخته و نکات عرفانی را با بیانی ساده، به رشته تحریر درآورده است<ref>ر.ک: دیباچه، ص13</ref>. | شارح در این کتاب، با معنی کردن لغات و اصطلاحات، به شرح و توضیح غزلیات [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] پرداخته و تمام ابیات فارسی و عربی را، بیت به بیت، معنی کرده، سپس به تفسیر همان بیت پرداخته و نکات عرفانی را با بیانی ساده، به رشته تحریر درآورده است<ref>ر.ک: دیباچه، ص13</ref>. | ||
در دیباچه کتاب که به قلم علی اوسط ابراهیمی، به نگارش درآمده، به برخی از ویژگیهای کتاب، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص13- 14</ref>. | در دیباچه کتاب که به قلم علی اوسط ابراهیمی، به نگارش درآمده، به برخی از ویژگیهای کتاب، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص13- 14</ref>. | ||
شارح پیش از مقدمه، در پیشگفتار، شرححال مختصری از حافظ را ارائه نموده<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص15- 16</ref> و در مقدمه، به بررسی شخصیت حافظ پرداخته و به این نکته اشاره کرده است که حافظ، شاعر عشق است و عشق او به تمام مظاهر آفرینش، در همه غزلهایش پیداست. او به انسان، بزرگی میبخشد و به او میآموزد که دوست داشته باشد؛ بر زخمها مرهم مینهد و در سختیها، تسلیبخش است؛ در مصائب بردباری میآموزد و ما را با سعادت حقیقی، یعنی عشق، آشنا میکند<ref>ر.ک: مقدمه، ص17</ref>. | شارح پیش از مقدمه، در پیشگفتار، شرححال مختصری از [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] را ارائه نموده<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص15- 16</ref> و در مقدمه، به بررسی شخصیت [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] پرداخته و به این نکته اشاره کرده است که [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]]، شاعر عشق است و عشق او به تمام مظاهر آفرینش، در همه غزلهایش پیداست. او به انسان، بزرگی میبخشد و به او میآموزد که دوست داشته باشد؛ بر زخمها مرهم مینهد و در سختیها، تسلیبخش است؛ در مصائب بردباری میآموزد و ما را با سعادت حقیقی، یعنی عشق، آشنا میکند<ref>ر.ک: مقدمه، ص17</ref>. | ||
در این نسخه، اطلاعات مربوط به هر غزل، در کنار همان غزل نوشته شده و این امر باعث شده است بسیاری از لغات و واژهها، بارها معنا شود. نحوه شرح به این صورت است که ابیاتی که نیاز به شرح داشته، با شماره مشخص شده و در انتهای هر غزل، به شرح آن، پرداخته شده است. | در این نسخه، اطلاعات مربوط به هر غزل، در کنار همان غزل نوشته شده و این امر باعث شده است بسیاری از لغات و واژهها، بارها معنا شود. نحوه شرح به این صورت است که ابیاتی که نیاز به شرح داشته، با شماره مشخص شده و در انتهای هر غزل، به شرح آن، پرداخته شده است. |
ویرایش