۶٬۵۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
ميسرى در پايان كتاب در ذيل عنوان پند و نصيحت ميسرى حكيم، از خودش چنين ياد كرده است: | ميسرى در پايان كتاب در ذيل عنوان پند و نصيحت ميسرى حكيم، از خودش چنين ياد كرده است: | ||
{{شعر}}{{ب|''هر آن كز نامه من شاد گردد''|2=''نبايد كاين برو چون بار گردد''}}{{ب|''نياز آرد بگويد از دل پاک ''|2=''كه يا رب | {{شعر}}{{ب|''هر آن كز نامه من شاد گردد''|2=''نبايد كاين برو چون بار گردد''}}{{ب|''نياز آرد بگويد از دل پاک ''|2=''كه يا رب ميسرى بد بود ناپاک ''}}{{ب|''الهى رحم تو بيش از گناهش ''|2=''من او را آمدم پيشت بخواهش ''}}{{پایان شعر}} | ||
ميسرى «دانش‌نامه» را در سال 370ق به پايان برده و به چهل و شش سالگى خود اشاره كرده است. | ميسرى «دانش‌نامه» را در سال 370ق به پايان برده و به چهل و شش سالگى خود اشاره كرده است. | ||