۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شاه‌آبادی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '[[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى' به 'ميرزاى شيرازى'
جز (جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً') |
جز (جایگزینی متن - '[[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى' به 'ميرزاى شيرازى') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در سال 1329ق، زمانى كه 37 سال از عمر شريف ايشان گذشته بود، با ارتحال [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، نجف را پس از يك دوره اقامت 7 ساله ترك كرد و رحل اقامت به سامرا افكند تا از محضر درس ميرزاى دوم استفاده كند و همچنين به تدريس فقه و اصول و فلسفه بپردازد. | در سال 1329ق، زمانى كه 37 سال از عمر شريف ايشان گذشته بود، با ارتحال [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، نجف را پس از يك دوره اقامت 7 ساله ترك كرد و رحل اقامت به سامرا افكند تا از محضر درس ميرزاى دوم استفاده كند و همچنين به تدريس فقه و اصول و فلسفه بپردازد. | ||
حوزه‌ى درسى ايشان در سامراء از حوزه‌هاى درسى قوى و پر استقبال طلاب و فضلاء آن دوره گرديد، به حدى كه | حوزه‌ى درسى ايشان در سامراء از حوزه‌هاى درسى قوى و پر استقبال طلاب و فضلاء آن دوره گرديد، به حدى كه [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]]، مراجعت ايشان به ايران را موجب خلأ حوزه‌ى سامراء دانسته و ايشان را از مراجعت به ايران نهى مى‌فرمود، اما وى در سال 1330ق پس از يك سال اقامت در سامراء، به دليل اصرار فوق العاده‌ى مادرشان كه همراه ايشان بودند، تصميم به مراجعت به ايران مى‌گيرند. ايشان ابتدا به اصفهان و سپس به تهران عزيمت نموده و به دليل سكونت در خيابان جمهورى اسلامى (شاه‌آباد سابق) به شاه‌آبادى مشهور مى‌گردند. | ||
== برخى اساتيد ايشان عبارتند از حضرات آيات== | == برخى اساتيد ايشان عبارتند از حضرات آيات== | ||