۱۱۱
ویرایش
(←اساتید) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
'''سید ابوالقاسم خویى'''، از مراجع تقلید شیعه، | '''سید ابوالقاسم خویى'''، از مراجع تقلید شیعه، در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317ق، در خانواده علم و دانش و تقوا در شهرستان خوى دیده به جهان گشود. | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
=== بهرهبردارى از وقت=== | === بهرهبردارى از وقت=== | ||
ایشان هیچ لحظهای را به بطالت نمیگذراند، بلکه تمام اوقات شبانهروز خود را جز اندکی | ایشان هیچ لحظهای را به بطالت نمیگذراند، بلکه تمام اوقات شبانهروز خود را جز اندکی که ناگزیر از استراحت بود، در راه تدریس، مطالعه، عبادت و تهجد، قرائت قرآن، جواب استفتائات، ملاقات با مردم، تألیف، نماز جماعت و زیارت مصروف میداشت. | ||
=== سادهزیستى === | === سادهزیستى === | ||
خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
پس از 96 سال حیات پرافتخار و برجاى نهادن خدمات بزرگ دینى و دهها اثر جاویدان و تحمل فشارها و رنجها و مصیبتهاى فراوان در حکومت ظالمانه صدام و پس از یک سال دورى از جوار جد بزرگوارش امیرالمؤمنین على(ع) و تبعید به کوفه، سرانجام خورشید فروزان زندگانى آیتاللهالعظمى خویى در عصر روز شنبه هشتم صفر 1413ق، براى همیشه غروب کرد و مسلمانان را با اندوهى جانکاه مواجه نمود. | پس از 96 سال حیات پرافتخار و برجاى نهادن خدمات بزرگ دینى و دهها اثر جاویدان و تحمل فشارها و رنجها و مصیبتهاى فراوان در حکومت ظالمانه صدام و پس از یک سال دورى از جوار جد بزرگوارش امیرالمؤمنین على(ع) و تبعید به کوفه، سرانجام خورشید فروزان زندگانى آیتاللهالعظمى خویى در عصر روز شنبه هشتم صفر 1413ق، براى همیشه غروب کرد و مسلمانان را با اندوهى جانکاه مواجه نمود. | ||
او که در زندگى | او که در زندگى بهسان جدّش حضرت موسى بن جعفر(ع) به طاغوت عصر خود مبتلا شده بود، پس از وفات نیز به سرنوشت جده مظلومهاش حضرت زهرا(س) مبتلا گشته و در نیمههاى شب با حضور مأموران امنیتى بعث، پیکر پاکش غریبانه و مظلومانه و بدون تشییع، پس از نماز توسط حضرت آیتالله حاج [[سیستانی، علی|سید على سیستانى]]، بهوسیله چند تن از شاگردان و یارانش در مسجد خضرا به خاک سپرده شد. | ||
با انتشار خبر وفات ایشان گرچه با اعلام حکومت نظامى در نجف و کوفه و | با انتشار خبر وفات ایشان گرچه با اعلام حکومت نظامى در نجف و کوفه و آمادهباش نیروهاى نظامى در بغداد و شهرهاى مرکزى و جنوبى عراق، از برپایى هرگونه مراسمى جلوگیرى به عمل آمد، اما از نخستین ساعات بامداد روز نهم صفر صداى قرآن در تمام نقاط ایران طنینانداز شد و از سوى دولت جمهورى اسلامى سه روز عزاى عمومى اعلام گردید و در و دیوار شهرها و روستاها سیاهپوش شد و مردم به نوحهخوانى و عزادارى پرداختند. | ||
در کشورهاى مختلف جهان، از هند و کشمیر و افغانستان و پاکستان و بنگلادش و کویت و سوریه و لبنان و امارات خلیج فارس گرفته تا آمریکا و کانادا و انگلیس و تایلند نیز محافل یادبود مختلفى برگزار شد. | در کشورهاى مختلف جهان، از هند و کشمیر و افغانستان و پاکستان و بنگلادش و کویت و سوریه و لبنان و امارات خلیج فارس گرفته تا آمریکا و کانادا و انگلیس و تایلند نیز محافل یادبود مختلفى برگزار شد. | ||
در پایان، پیام حضرت آیتاللهالعظمى خامنهاى را به مناسبت ارتحال ایشان مىآوریم: | |||
«{{عبارت عربی|بسم الله الرحمن الرحيم}} | |||
{{عبارت عربی|إنّٰا لِلّٰهِ وَ إنّٰا إلَيهِ راجِعُونَ}} | |||
با تأسف و تأثر فراوان باخبر شدیم که عالم جلیلالقدر و فقیه عظیمالشأن حضرت آیتاللهالعظمى آقاى حاج سید ابوالقاسم خویى، مرجع تقلید بزرگوار، روز گذشته دار فانى را وداع گفته و به جوار رحمت حق رحلت نمودند. | |||
این حادثه براى جهان اسلام مخصوصا حوزههاى علمیه مصیبتى بزرگ است. آن عالم بزرگ بقیه سلف صالح و یکى از پرچمداران علوم اسلامى و یکى از مراجع بزرگ تقلید دوران معاصر بود. | |||
ایشان در بسیارى از علوم اسلامى رایج در حوزههاى علمیه از اساتید مسلم و کمنظیر به حساب مىآمد. فقیهى بزرگ و اصولىاى عمیق و مفسرى نوآور و رجالىاى صاحب مکتب و متکلمى زبردست بود. | |||
این | آثار علمى ارزشمند این مرد بزرگ به دهها جلد کتاب در فقه و اصول و تفسیر و رجال منحصر نمىشود؛ هزاران شاگرد تربیتیافته در حوزه دروس غنى و سرشار او هماکنون در همه بلاد اسلامى منتشرند. | ||
این بزرگوار یکى از نخستین کسانى بود که پس از شروع نهضت اسلامى به رهبرى [[خمینی، سید روحالله|امام خمینى(رض)]]، حوزه علمیه نجف را به اهمیت حوادث ایران متوجه ساخت و سعى و کوششى ارجمند در همراهى با حرکت عظیم روحانیت و مردم در ایران مبذول کرد. | |||
در نهضت خونین مردم عراق در رمضان سال 1412ق، قطب اصلى نهضت و مرکز صدور حکم قیام اسلامى بود و به همین جهت پس از سرکوب شدن این نهضت بهوسیله رژیم خونخوار بعثى، این کهنمرد دانشمند مورد آزار و شکنجه و اهانت مأموران سنگدل بعثى قرار گرفت و در معرض خطر جدى واقع شد و پس از آنکه به فضل الهى از خطر نجات یافت تا مدتها در شرایط سخت زیر نظر مأموران بعثى قرار داشت. | |||
عمر طولانى و پربرکت این مرد بزرگ که نزدیک به یک قرن امتداد یافت، سرشار از آزمایشهاى الهى و نمایشگر سعى و تلاش یک انسان مؤمن و پرهیزگار است. | |||
این بزرگوار | اینجانب مصیبت درگذشت این مرجع بزرگوار تقلید را به حضرت {{عبارت عربی|بقية الله الأعظم أرواحنا فداه}} و جهان تشیع، مخصوصا به حوزههاى علمیه و علما و فقهاى بزرگ و نیز به خانواده محترم و فرزندان ایشان و همه دوستداران و مقلّدین ایشان تسلیت مىگویم و رحمت و فضل و مغفرت الهى را براى ایشان مسئلت مىنمایم. | ||
یکشنبه 9 صفر 1413. | |||
«[[خامنهای، سید علی|سید على خامنهاى]]». | |||
==منابع مقاله== | |||
ر.ک: «گلشن ابرار»، ج3، ص438، تهیه و تدوین: جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، زیر نظر: پژوهشکده باقرالعلوم(ع) وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، قم، نشر معروف، 1382. | |||
{{فقیهان شیعه}} | {{فقیهان شیعه}} |
ویرایش