پرش به محتوا

تقوی و اخلاق قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سانه' به 'سه‌گانه'
جز (جایگزینی متن - 'مى دهد' به 'می‌دهد')
جز (جایگزینی متن - 'سانه' به 'سه‌گانه')
خط ۴۲: خط ۴۲:
نویسنده اهداف اخلاق را حول سه محور: 1. هدف دنيوى، 2. هدف اخروى و 3. هدف الاهى بيان كرده و به توضيح و تفصيل آن پرداخته است (همان، ص227).  
نویسنده اهداف اخلاق را حول سه محور: 1. هدف دنيوى، 2. هدف اخروى و 3. هدف الاهى بيان كرده و به توضيح و تفصيل آن پرداخته است (همان، ص227).  


بخش دوم كتاب با اين مطلب آغاز شده كه از جمله موضوعاتى كه در اخلاق و رفتار انسان تأثيرگذار است توجه به امتحان الهى است. با امتحان، درجه ايمان انسان‌ها مشخص مى‌شود و سبب تكامل ايمانى خود انسان مى‌شود. خداوند تنها انسانهاى عادى را مورد امتحان قرار نمی‌دهد بلكه معصومين را براى بخشيدن درجات والاتر به آنها مورد آزمايش قرار مى‌دهد. انسانهاى مؤمن هر لحظه در حال امتحان هستند منتها امتحان ضعيف و قوى و گاهى دچار امتحانات بزرگى از جمله هجرت وايثار و ثروت هستند و گاهى حتى باخوشحالى و مانند آن امتحان مى‌شوند (همان، ص339-353).  
بخش دوم كتاب با اين مطلب آغاز شده كه از جمله موضوعاتى كه در اخلاق و رفتار انسان تأثيرگذار است توجه به امتحان الهى است. با امتحان، درجه ايمان انسان‌ها مشخص مى‌شود و سبب تكامل ايمانى خود انسان مى‌شود. خداوند تنها انسه‌گانهاى عادى را مورد امتحان قرار نمی‌دهد بلكه معصومين را براى بخشيدن درجات والاتر به آنها مورد آزمايش قرار مى‌دهد. انسه‌گانهاى مؤمن هر لحظه در حال امتحان هستند منتها امتحان ضعيف و قوى و گاهى دچار امتحانات بزرگى از جمله هجرت وايثار و ثروت هستند و گاهى حتى باخوشحالى و مانند آن امتحان مى‌شوند (همان، ص339-353).  


درباره صحيفه سجاديه [[امام سجاد(ع)]] و نيايش چنين مى‌خوانيم كه [[امام سجاد(ع)]] معارف بلند را در قالب دعا و نيايش براى ساختن انسانها و جامعه انسانى از خود به يادگار گذاشته است (همان، ص369).
درباره صحيفه سجاديه [[امام سجاد(ع)]] و نيايش چنين مى‌خوانيم كه [[امام سجاد(ع)]] معارف بلند را در قالب دعا و نيايش براى ساختن انسه‌گانها و جامعه انسانى از خود به يادگار گذاشته است (همان، ص369).


نویسنده درباره درس‌هايى كه از صحيفه مى‌توان گرفت خاطر نشان مى‌كند: درس ديگرى كه از صحيفه مى‌توانيم بياموزيم بر دو فقره است، فقره اول سخن از عفو و گذشت در مقابل بدى ديگران است چراكه يكى از كمالات انسانى «گذشت» است و طبق بيانات قرآنى خداوند «محسنين» و مؤمنين را دوست دارد و گناهانشان را مى‌بخشد؛ يعنى كسانى كه از مردم مى‌گذرند و غضب خود را كنترل، و كظم‌غيض مى‌كنند. اما گروهى هستند كه از كار خطايشان نبايد گذشت زيرا بدى آنها خسارت جبران‌ناپذيرى به فرد يا جامعه مى‌زند و در مقابل كردارشان بايد قانونى و شرعى مجازات شوند و عفو در مقابل آنان عفو زيان‌بار است و باعث سوء استفاده افراد فرومايه مى‌گردد (همان، ص400-412).  
نویسنده درباره درس‌هايى كه از صحيفه مى‌توان گرفت خاطر نشان مى‌كند: درس ديگرى كه از صحيفه مى‌توانيم بياموزيم بر دو فقره است، فقره اول سخن از عفو و گذشت در مقابل بدى ديگران است چراكه يكى از كمالات انسانى «گذشت» است و طبق بيانات قرآنى خداوند «محسنين» و مؤمنين را دوست دارد و گناهانشان را مى‌بخشد؛ يعنى كسانى كه از مردم مى‌گذرند و غضب خود را كنترل، و كظم‌غيض مى‌كنند. اما گروهى هستند كه از كار خطايشان نبايد گذشت زيرا بدى آنها خسارت جبران‌ناپذيرى به فرد يا جامعه مى‌زند و در مقابل كردارشان بايد قانونى و شرعى مجازات شوند و عفو در مقابل آنان عفو زيان‌بار است و باعث سوء استفاده افراد فرومايه مى‌گردد (همان، ص400-412).  
خط ۵۰: خط ۵۰:
در باب فرقه دوم سخن از رفع حاجت نيازمندان است. رفع حاجت مى‌تواند انفاق يا ايثار از بعد سياسى، علمى، مادى و... باشد. انسان درصورتى‌كه قسمتى از مالش را به نيازمند بدهد نوعى انفاق است و زمانى كه بخش عمده‌اى يا تمامى مالش را در راه خدا ببخشد ايثار مى‌گويند؛ يعنى ديگرى را بر خودش مقدم داشته و از مال و جان و حتى از آبرويش براى حفظ اسلام مى‌گذرد تا به مقام ابرار و مقربين مى‌رسد (همان، ص412-416).
در باب فرقه دوم سخن از رفع حاجت نيازمندان است. رفع حاجت مى‌تواند انفاق يا ايثار از بعد سياسى، علمى، مادى و... باشد. انسان درصورتى‌كه قسمتى از مالش را به نيازمند بدهد نوعى انفاق است و زمانى كه بخش عمده‌اى يا تمامى مالش را در راه خدا ببخشد ايثار مى‌گويند؛ يعنى ديگرى را بر خودش مقدم داشته و از مال و جان و حتى از آبرويش براى حفظ اسلام مى‌گذرد تا به مقام ابرار و مقربين مى‌رسد (همان، ص412-416).


در فرازى ديگر به اظهار توبه و مفهوم آن مى‌پردازد كه توبه يكى از مفاهيم قرآنى است و از درهاى رحمت الاهى است كه به‌روى بندگان باز است. توبه راه بازگشت از خطا در مورد تخلفات الاهى و نه تعدى به حقوق انسانهاست. توبه واقعى «توبه نصوح» است كه انسان به لغزش‌هاى قبلى خودش پى برده و معرفت پيدا كرده و به ضعف‌هاى خودش در پيشگاه الاهى اعتراف و احساس نياز كند. بهترين راه جذب رحمت الاهى، اعتراف است؛ همانگونه كه خداوند كريم مى‌فرمايد: «كسى كه توبه راستين كند و واقعاً پشيمان شود، خداوند توبه‌اش را قبول و بدى‌هايش را به خوبى تبديل مى‌كند» (همان، ص439-441).  
در فرازى ديگر به اظهار توبه و مفهوم آن مى‌پردازد كه توبه يكى از مفاهيم قرآنى است و از درهاى رحمت الاهى است كه به‌روى بندگان باز است. توبه راه بازگشت از خطا در مورد تخلفات الاهى و نه تعدى به حقوق انسه‌گانهاست. توبه واقعى «توبه نصوح» است كه انسان به لغزش‌هاى قبلى خودش پى برده و معرفت پيدا كرده و به ضعف‌هاى خودش در پيشگاه الاهى اعتراف و احساس نياز كند. بهترين راه جذب رحمت الاهى، اعتراف است؛ همانگونه كه خداوند كريم مى‌فرمايد: «كسى كه توبه راستين كند و واقعاً پشيمان شود، خداوند توبه‌اش را قبول و بدى‌هايش را به خوبى تبديل مى‌كند» (همان، ص439-441).  


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش