۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هگ' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'دوازدانه' به 'دوازدهگانه') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
الاستنصار في النص علی الائمة الأطهار: | الاستنصار في النص علی الائمة الأطهار: | ||
از تألیفات نویسنده و عالم شهیر شیعی در قرن پنجم هجری، [[کراجکی، محمد بن علی|محمد بن علی بن عثمان کراجکی]] (م 449ق) است که مانند بسیاری از تألیفات دیگرش به موضوع امامت اختصاص دارد و در این رساله، روایاتی را که از طریق خاصه و عامه رسیده و دلالت صریح بر ولایت و امامت امامان | از تألیفات نویسنده و عالم شهیر شیعی در قرن پنجم هجری، [[کراجکی، محمد بن علی|محمد بن علی بن عثمان کراجکی]] (م 449ق) است که مانند بسیاری از تألیفات دیگرش به موضوع امامت اختصاص دارد و در این رساله، روایاتی را که از طریق خاصه و عامه رسیده و دلالت صریح بر ولایت و امامت امامان دوازدهگانه اهلبیت(ع) دارند، ضمن فصول و ابواب جداگانه آورده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/203/194 ر.ک: همان، ص194]</ref> | ||
در ابتدای این کتاب در دو باب جداگانه روایاتی که در منابع شیعه و سنی نص صریح بر امامان | در ابتدای این کتاب در دو باب جداگانه روایاتی که در منابع شیعه و سنی نص صریح بر امامان دوازدهگانه دارند ذکر شده است. | ||
در اولین فصل از باب اول کتاب به نقل از [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] با ذکر سلسله سندی که به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] میرسد تعداد صاحبان امر (ولاة امر) در دوازده تن منحصر شده است؛ در این روایت آن حضرت به [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] فرمود: شب قدر در هر سالی است و در آن شب، امر سال نازل میشود و برای آن امر بعد از رسولالله(ص) صاحبانی است. [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] میپرسد که اینان کیستند؟ آن حضرت خود و یازده تن از نسلشان را امامان محدث (مورد خطاب فرشتگان) و صاحب این امر معرفی میکند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24542/1/14 ر.ک: متن کتاب اول، ص14]</ref> این روایت در مقتضب الأثر نیز از ابوسهل احمد بن محمد بن زیاد قطان با سند دیگری از آن حضرت با اندک تفاوتی در متن نقل شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب دوم، ص34</ref> | در اولین فصل از باب اول کتاب به نقل از [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] با ذکر سلسله سندی که به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] میرسد تعداد صاحبان امر (ولاة امر) در دوازده تن منحصر شده است؛ در این روایت آن حضرت به [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] فرمود: شب قدر در هر سالی است و در آن شب، امر سال نازل میشود و برای آن امر بعد از رسولالله(ص) صاحبانی است. [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] میپرسد که اینان کیستند؟ آن حضرت خود و یازده تن از نسلشان را امامان محدث (مورد خطاب فرشتگان) و صاحب این امر معرفی میکند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24542/1/14 ر.ک: متن کتاب اول، ص14]</ref> این روایت در مقتضب الأثر نیز از ابوسهل احمد بن محمد بن زیاد قطان با سند دیگری از آن حضرت با اندک تفاوتی در متن نقل شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب دوم، ص34</ref> | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
این اثر حاوی مجموعهای از احادیث - عمدتاًً از طریق اهل سنت - در اثبات ائمه اثناعشر(ع) است. این کتاب از نخستین آثار امامیه در اینباره بود و خزاز قمی شاگرد ابن عیاش تا حد زیادی از آن تأثیر گرفته و در واقع باید كفاية الأثر وی را کوششی در جهت تکمیل کار استاد دانست. از آنجا که مؤلف در مقتضب الأثر از ابن حمزه طبری نقل کرده و ابن حمزه در 356ق / 976م، وارد بغداد شده، تألیف این کتاب باید مربوط به بعد از سال مزبور باشد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2662 پاکتچی، احمد، ص349]</ref> | این اثر حاوی مجموعهای از احادیث - عمدتاًً از طریق اهل سنت - در اثبات ائمه اثناعشر(ع) است. این کتاب از نخستین آثار امامیه در اینباره بود و خزاز قمی شاگرد ابن عیاش تا حد زیادی از آن تأثیر گرفته و در واقع باید كفاية الأثر وی را کوششی در جهت تکمیل کار استاد دانست. از آنجا که مؤلف در مقتضب الأثر از ابن حمزه طبری نقل کرده و ابن حمزه در 356ق / 976م، وارد بغداد شده، تألیف این کتاب باید مربوط به بعد از سال مزبور باشد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2662 پاکتچی، احمد، ص349]</ref> | ||
در یکی از روایات این کتاب، ابان بن عمر نقل میکند که خدمت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بودم که سفیان بن مصعب عبدی بر آن حضرت وارد شد و گفت فدایت شوم چه میفرمایید درباره کلام خداوند «وَ عَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يعْرِفُونَ کُلاًّ بِسِيمَاهُمْ» (الأعراف: 46)؛ «و بر اعراف، مردانى هستند که هریک [از آن دو دسته] را از سیمایشان میشناسند». فرمود آنها اوصیا از آل محمد(ص)، ائمه | در یکی از روایات این کتاب، ابان بن عمر نقل میکند که خدمت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بودم که سفیان بن مصعب عبدی بر آن حضرت وارد شد و گفت فدایت شوم چه میفرمایید درباره کلام خداوند «وَ عَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يعْرِفُونَ کُلاًّ بِسِيمَاهُمْ» (الأعراف: 46)؛ «و بر اعراف، مردانى هستند که هریک [از آن دو دسته] را از سیمایشان میشناسند». فرمود آنها اوصیا از آل محمد(ص)، ائمه دوازدهگانه هستند. خدا را نمیشناسد جز کسی که آنها را بشناسد و آنها او را بشناسند. عرض کردم فدایت شوم پس اعراف چیست؟ فرمود تلی از مشک که پیامبر و اوصیا بر آن هستند همه را از چهرههایشان میشناسند.<ref>ر.ک: متن کتاب دوم، ص52</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش