پرش به محتوا

اخبار مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'بونه‌اى' به 'به‌گونه‌اى'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
جز (جایگزینی متن - 'بونه‌اى' به 'به‌گونه‌اى')
خط ۶۰: خط ۶۰:
درباره مترجم کتاب كه این ترجمه را در 969ق، در مكه به انجام رسانيده، اطلاعى در دست نيست. مصحح متن فارسی کتاب با توجه به واژگان و زبان ترجمه، به‌درستى حدس زده كه مترجم بايد از ایرانى‌نژادان شبه قاره هند يا از فارسی‌زبانان این ديار بوده باشد. این نكته كه بيشترين نسخه‌هاى متن فارسی این کتاب در کتابخانه‌هاى شبه قاره يافت مى‌شود نيز مؤيد این حدس است. مترجم در علت تحرير این کتاب به فارسی، تصريح كرده كه چون بعضى از دوستان، زبان عربى نمى‌دانستند و شوقى برای اطلاع از تاريخ مدينه داشتند و آن را اظهار می‌كردند، «در خاطر افتاد... كه تاريخ وسيط عالم فاضل... [[سمهودی، علی بن عبدالله|سيد‌‎على سمهودى]] به فارسی ترجمه كرده شود». چنان‌كه از این عبارت برمى‌آيد، کتاب «خلاصة الوفاء»، کتاب وسيط؛ يعنى میانه و متوسط [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] در تاريخ مدينه نامیده شده و این تعبير، با توجه به کتاب بزرگ سمهودى كه سوخته شد و کتاب ديگرش كه «خلاصة الوفاء» تلخيص آن است، درست به نظر مى‌رسد.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1933/14 همان، ص14]</ref>
درباره مترجم کتاب كه این ترجمه را در 969ق، در مكه به انجام رسانيده، اطلاعى در دست نيست. مصحح متن فارسی کتاب با توجه به واژگان و زبان ترجمه، به‌درستى حدس زده كه مترجم بايد از ایرانى‌نژادان شبه قاره هند يا از فارسی‌زبانان این ديار بوده باشد. این نكته كه بيشترين نسخه‌هاى متن فارسی این کتاب در کتابخانه‌هاى شبه قاره يافت مى‌شود نيز مؤيد این حدس است. مترجم در علت تحرير این کتاب به فارسی، تصريح كرده كه چون بعضى از دوستان، زبان عربى نمى‌دانستند و شوقى برای اطلاع از تاريخ مدينه داشتند و آن را اظهار می‌كردند، «در خاطر افتاد... كه تاريخ وسيط عالم فاضل... [[سمهودی، علی بن عبدالله|سيد‌‎على سمهودى]] به فارسی ترجمه كرده شود». چنان‌كه از این عبارت برمى‌آيد، کتاب «خلاصة الوفاء»، کتاب وسيط؛ يعنى میانه و متوسط [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] در تاريخ مدينه نامیده شده و این تعبير، با توجه به کتاب بزرگ سمهودى كه سوخته شد و کتاب ديگرش كه «خلاصة الوفاء» تلخيص آن است، درست به نظر مى‌رسد.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1933/14 همان، ص14]</ref>


درباره متن عربى و فارسی کتاب، مصحح محترم آورده است كه [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] از «عموم مآخذ مكتوب درباره تاريخ مدينه، همچون آثار ابن زباله، ابن نجار، مدائنى و... استفاده كرده است»؛ اما بايد گفت تنها به استناد منقولاتى كه [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] از این نویسندگان در کتاب خود آورده، نمى‌توان استنباط كرد كه وى مستقيما به این آثار دسترسى داشته است. چه‌بسا [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] این روايات را به‌واسطه کتاب‌هاى ديگران نقل كرده باشد؛ زيرا شيوه حديثى - خبرى در تاريخ‌نگارى امرى متداول بوده واطلاع ما از بسيارى از آثار كهن تاريخى و مطالب آنها، منحصر در اين‌گونه روايات و اخبار مندرج در آثار متأخرتر است. همچنين مصحح حدس زده كه چون از مترجم برنمى‌آيد كه همه ترجمه در مكه صورت گرفته، بلكه ممكن است ترجمه را مدتى پيش، از جاى ديگر آغاز كرده و بونه‌اى ادامه داده تا آن را تبرکا در مكه به انجام رساند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1933/14 همان]</ref>
درباره متن عربى و فارسی کتاب، مصحح محترم آورده است كه [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] از «عموم مآخذ مكتوب درباره تاريخ مدينه، همچون آثار ابن زباله، ابن نجار، مدائنى و... استفاده كرده است»؛ اما بايد گفت تنها به استناد منقولاتى كه [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] از این نویسندگان در کتاب خود آورده، نمى‌توان استنباط كرد كه وى مستقيما به این آثار دسترسى داشته است. چه‌بسا [[سمهودی، علی بن عبدالله|سمهودى]] این روايات را به‌واسطه کتاب‌هاى ديگران نقل كرده باشد؛ زيرا شيوه حديثى - خبرى در تاريخ‌نگارى امرى متداول بوده واطلاع ما از بسيارى از آثار كهن تاريخى و مطالب آنها، منحصر در اين‌گونه روايات و اخبار مندرج در آثار متأخرتر است. همچنين مصحح حدس زده كه چون از مترجم برنمى‌آيد كه همه ترجمه در مكه صورت گرفته، بلكه ممكن است ترجمه را مدتى پيش، از جاى ديگر آغاز كرده و به‌گونه‌اى ادامه داده تا آن را تبرکا در مكه به انجام رساند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1933/14 همان]</ref>


شيوه ترجمه با التزام به متن عربى، روشى میانه ترجمه لفظ به لفظ و ترجمه آزاد و روان است. ساختمان جملات و واژگان به‌كاررفته در کتاب، زمینه مناسبى برای بررسى‌هاى سبک ‌شناسانه زبان فارسی در شبه قاره هند بشمار مى‌رود.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1933/15 همان، ص15]</ref>
شيوه ترجمه با التزام به متن عربى، روشى میانه ترجمه لفظ به لفظ و ترجمه آزاد و روان است. ساختمان جملات و واژگان به‌كاررفته در کتاب، زمینه مناسبى برای بررسى‌هاى سبک ‌شناسانه زبان فارسی در شبه قاره هند بشمار مى‌رود.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1933/15 همان، ص15]</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش