۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(←اساتید) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== فعالیتهای سیاسی، مذهبی == | |||
در جریان دستگیری آیتالله منتظری امام به عمید زنجانی تکلیف کرد تا عدهای از طلاب را جمع کند و همراه آنها به بیت آیتالله حکیم برود و از ایشان بخواهد تا توصیه نامهای برای آزادی منتظری بنویسد. این اقدام مؤثر واقع شد و آنها از آقای حکیم نامهای مبنی بر تقاضای آزادی آقای منتظری گرفتند و بعد از مدتی وی از زندان آزاد شد. عمید با درگذشت پدر برای مجلس ترحیم او به ایران آمده و در این سفر به دیدار مراجع تقلید رفت و اخبار نجف و امام خمینی را به علما رساند. | === سفر به عراق === | ||
عمید زنجانی در سال ۱۳۴۱ش به عراق رفت و وارد حوزه علمیه نجف شد و در درس [[حکیم، محسن|سید محسن حکیم]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]]، [[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودی]] و میرزا باقر زنجانی حاضر شد. عمید زنجانی در زمانی که ساکن قم بود به درس [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] میرفت و بر اساس گفته خود، علاقه ویژهای به استادش داشت. بعد از تبعید [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] در سال ۴۴ از ترکیه به عراق، وی از نخستین کسانی بود که در کاظمین به پیشواز امام رفت و با ایشان ملاقات کرد و در سفرهای امام به سامرا و کربلا و در نهایت به نجف همراه او بود. پس از اقامت امام در نجف وی از یاران بیت امام در نجف بود و اطلاعات و اخبار روزمره را به او میرساند. | |||
در جریان دستگیری [[منتظری، حسینعلی|آیتالله منتظری]] امام به عمید زنجانی تکلیف کرد تا عدهای از طلاب را جمع کند و همراه آنها به بیت [[حکیم، محسن|آیتالله حکیم]] برود و از ایشان بخواهد تا توصیه نامهای برای آزادی [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] بنویسد. این اقدام مؤثر واقع شد و آنها از آقای حکیم نامهای مبنی بر تقاضای آزادی آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] گرفتند و بعد از مدتی وی از زندان آزاد شد. عمید با درگذشت پدر برای مجلس ترحیم او به ایران آمده و در این سفر به دیدار مراجع تقلید رفت و اخبار نجف و [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] را به علما رساند. | |||
== فعالیتهای پیش از انقلاب == | |||
در سال 46 ش عمید زنجانی بهدلیل ازدواج با دختر [[مرعشی، شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] به ایران بازگشت و برای مدتی در قم ساکن شد. در زمان اقامتش در قم به فعالیتهای سیاسی علیه رژیم پهلوی ادامه داد که به همین دلیل ساواک قم او را احضار و از او بازجویی کرد. | |||
در سال ۱۳۵۰ بنا به اصرار عدهای از اهالی مسجد لُرزاده و تأیید [[مرعشی، شهابالدین|آیتالله مرعشی]] وی به تهران آمده و امام جماعت مسجد لرزاده را به عهده گرفت. در این مسجد جلساتی با دانشجویان در نقد مارکسیسم برگزار میکرد. وی کتابخانه مسجد را گسترش داد و تبدیل به کانون ارشاد اسلامی کرد که در این کانون نوجوانان و دانشجویان بسیاری حضور داشتند؛ البته این کانون بعدها بهدلیل نفوذ گروهکها و منافقین تعطیل شد. | |||
در زمان اقامت در تهران با اعضای جامعه روحانیت مبارز تهران ارتباط برقرار و در جلسات شورای مرکزی آن نیز شرکت کرد. در جامعه روحانیت مبارز تهران، بیشتر اعلامیهها را وی تهیه میکرد. زنجانی بعد از ورود به جلسات شورای مرکزی جامعه و عضویت در آن، همراه تنی چند از علمای جنوب شهر تهران، جامعه روحانیت جنوب تهران را تشکیل دادند و خود نیز سرپرستی آن را برعهده گرفت. | در زمان اقامت در تهران با اعضای جامعه روحانیت مبارز تهران ارتباط برقرار و در جلسات شورای مرکزی آن نیز شرکت کرد. در جامعه روحانیت مبارز تهران، بیشتر اعلامیهها را وی تهیه میکرد. زنجانی بعد از ورود به جلسات شورای مرکزی جامعه و عضویت در آن، همراه تنی چند از علمای جنوب شهر تهران، جامعه روحانیت جنوب تهران را تشکیل دادند و خود نیز سرپرستی آن را برعهده گرفت. | ||
در دوره ریاست جمهوری آیتالله | بعد از حادثه هفده شهریور ۵۷ به جرم تشویق مردم برای حضور در راهپیمایی، دستگیر و در زندان کمیته مشترک محبوس شد و بعد از مدتی آزاد شد. | ||
در سال ۵۹ به نمایندگی امام در بررسی وضعیت بنیاد مستضعفان برای جمع آوری اموال، طلاها و جواهرات سلطنتی تعیین شد. | |||
== فعالیتهای بعد از انقلاب == | |||
در دوره ریاست جمهوری [[خامنهای، سید علی|آیتالله خامنهای]]، عمید زنجانی ریاست ستاد پشتیبانی جنگ تهران را برعهده گرفت. | |||
در سال ۵۹ به نمایندگی [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام]] در بررسی وضعیت بنیاد مستضعفان برای جمع آوری اموال، طلاها و جواهرات سلطنتی تعیین شد. | |||
در سال ۶۰ نمایندگی امام را در بررسی وضعیت مذهبی و سیاسی استرالیا برعهده داشت. | در سال ۶۰ نمایندگی امام را در بررسی وضعیت مذهبی و سیاسی استرالیا برعهده داشت. | ||
در دورههای سوم و چهارم مجلس شواری اسلامی از طرف مردم تهران به نمایندگی انتخاب شد و در مجلس نیز ریاست کمیسیون قضایی و کمیسیون آییننامهٔ داخلی را بر عهده داشت. | |||
در سال ۶۸ از طرف امام به عضویت شورای قانون اساسی انتخاب شد. | |||
از سال ۱۳۵۸ بنا به درخواست [[مفتح، محمد|آیتالله مفتح]] در دانشکده الهیات دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد و پس آن نیز در دانشگاههای شهید بهشتی، امام صادق و امام حسین(ع)، دانشکده روابط بین الملل، علوم قضایی، امام باقر و علوم اجتماعی به تدریس علوم قرآنی، نهج البلاغه، معارف اسلامی، دیپلماسی و رفتار سیاسی اسلام، حقوق بین الملل و فقه سیاسی اشتغال داشت. علاوه بر دانشگاه وی در حوزه نیز به تدریس علوم حوزوی مشغول بود. | |||
عضویت در شورای فرهنگ عمومی کشور، وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضویت در شورای مشورتی یونسکو، عضویت در شورای نویسندگان دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، رئیس کمیته علوم انسانی جهاد دانشگاهی، عضو مشاور شورای زنان وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو کمیته حقوق وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو شورای برنامه ریزی گروه الهیات وابسته به ستاد انقلاب فرهنگی، عضو شورای مطالعه و تدوین کتب دانشگاهی وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضویت در هیئت امنای دانشگاه بین المللی امام خمینی، عضویت در هیئت منصفهٔ مطبوعات از جمله مسئولیتهای وی بود. در سال ۱۳۸۴ش به سمت ریاست دانشگاه تهران منصوب شد. وی اولین رئیس روحانی این دانشگاه بود. او همچنین سرپرستی موسسه مطالعات و تحقیقات علوم اسلامی را نیز برعهده داشت. | |||
وى با سابقه پنجاه سال تدريس و تألیف بيش از چهل جلد كتاب و هفتاد مقاله علمى، دروس بسيارى را در مقاطع تحصيلى كارشناسى، كارشناسى ارشد و دكترى در زمينههاى مرتبط با حقوق اسلامى مانند فقه سياسى، حقوق بينالملل اسلام، فقه تطبيقى و حقوق اساسى (كليات و حقوق اساسى جمهورى اسلامى ايران و حقوق اساسى تطبيقى) و مبانى حقوق عمومى در اسلام تدريس نمودهاند. ايشان همچنين در بيش از 179 همايش داخلى و بينالمللى با ارائه مقاله يا بهعنوان سخنران، شركت داشتهاند. | وى با سابقه پنجاه سال تدريس و تألیف بيش از چهل جلد كتاب و هفتاد مقاله علمى، دروس بسيارى را در مقاطع تحصيلى كارشناسى، كارشناسى ارشد و دكترى در زمينههاى مرتبط با حقوق اسلامى مانند فقه سياسى، حقوق بينالملل اسلام، فقه تطبيقى و حقوق اساسى (كليات و حقوق اساسى جمهورى اسلامى ايران و حقوق اساسى تطبيقى) و مبانى حقوق عمومى در اسلام تدريس نمودهاند. ايشان همچنين در بيش از 179 همايش داخلى و بينالمللى با ارائه مقاله يا بهعنوان سخنران، شركت داشتهاند. | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۸: | ||
راهنمايى بيش از140 تز و رساله كارشناسى ارشد و دكترى، از جمله فعالیتهای علمى او مىباشد. ايشان مؤسس پژوهشكده مطالعات و تحقيقات علوم اسلامى هستند كه از سال 1367ش فعال مىباشد. | راهنمايى بيش از140 تز و رساله كارشناسى ارشد و دكترى، از جمله فعالیتهای علمى او مىباشد. ايشان مؤسس پژوهشكده مطالعات و تحقيقات علوم اسلامى هستند كه از سال 1367ش فعال مىباشد. | ||
== وفات == | == وفات == |
ویرایش