عصار، سید محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از‎ اشغال‎ تبریز‎ و شهادت ثقة‎الاسلام در عاشورای سال 1320ق، عصار با همان‎ لباس روحانی‎ از‎ تبریز خارج شده و عازم فرانسه‎ شد. در فرانسه، علاوه بر تکمیل زبان فرنگی‎، علوم‎ ریاضی‎ و طبیعی را دنبال گرفت و رشته طب‎ را به‌عنوان تخصیص خود برگزید. اما ظاهرا به‎‎ دلایلی‎، از جمله حساسیت نسبت به تشریح اجساد، طب را نیمه‌کاره نهاد‎ و به‎ نجف‎ اشرف مهاجرت‎ کرد. علامه عصار در نجف، طی 13 سال تحصیل‎ و تدریس، بالاترین درجه اجتهاد‎ را‎ نزد‎ بزرگ‎ترین‎ علمای عصر کسب کرد و به تهران بازگشت. از آن‎ زمان، استاد‎ عصار‎ به تدریس مشغول شد و ابتدا در مدرسه صدر آغاز به تدریس کرد. استاد آشتیانی در جایی‎ دیگر‎ نوشته است: «مرحوم عصار که در سن 29 سالگی به حیازت‎ درجه‎ اجتهاد‎ نائل آمده بود، حوزه مستقل درسی‎ معقول‎ و منقول‎ داشت‎ و سطوح عالی ریاضی و فلسفه و عرفان، اعم از‎ فلسفه‎ اشراقی و مشایی و حکمت متعالیه را به شیوه مکتب ملاصدرا تدریس‎ می‌کرد. ‎عصار، پس از تکمیل مطالعات و تحصیلات‎ عالی‎ خود در‎ نجف‎ اشرف، به ایران‎ بازگشت و با وجود آنکه‎ برای معظم‌له بعد از مراجعت از نجف، همه‌گونه ریاست بر خلق‎ و اسباب‎ رسیدن به مقامات ظاهری فراهم بود، این‎ استاد بزرگوار، در‎ بین‎ همه شئون، تدریس را انتخاب‎ نمودند‎ و به سایر مقدمات پشت پا زدند»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>.

ایشان همه عمر بابرکت خود را به تحصیل و پژوهش و تدریس گذراند. او آموزگاری نمونه و بافضیلت بود که درباره شیوه سلوک و آموزگاری وی خاطره‌های عبرت‎آموز بسیار گفته‌اند. هزارها طالب‎ علم از محضر وی بهره‌ها بردند، تا آنکه بیماری و کهولت در سن 92 سالگی ایشان را از پای انداخت.