۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دامغ الباطل و حتف المناضل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ش‌ه' به 'ش‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ت‌گ' به 'ت‌گ') |
جز (جایگزینی متن - 'ش‌ه' به 'ش‌ه') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
دکتر مصطفی غالب، کتاب را بدون هیچ تعلیق یا حذف عبارتی ارائه کرده و علت این امر را ضرورت تقدیم میراث علمی به همان صورتی که بوده، ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>. | دکتر مصطفی غالب، کتاب را بدون هیچ تعلیق یا حذف عبارتی ارائه کرده و علت این امر را ضرورت تقدیم میراث علمی به همان صورتی که بوده، ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
کتاب «دامغ الباطل» شامل دو جلد است که نویسنده در آن، اصطلاحات اسماعیلی را در 12 باب شرح داده است. بخش اول، دربردارنده شرح حال خودِ غزالی و تغییر دین و تلون مذاهبش است. بخش دوم، پاسخها به او در شرحش است. بخش سوم، متضمن ردیه و پاسخ به بخش اول کتاب غزالی در ذکر روش بحث وی از سیاق کتابش می‌باشد. بخش چهارم، شامل ردیه بر او در آنچه در باب ثانی شرح کرده می‌باشد؛ او در باب دوم، باطنیه را ملقب به القابی نموده است. پنجمین بخش، ردیه‌ای از او بر بخش سوم کتاب غزالی است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در این بخش، درجات حیله‌های باطنیه در تلبیس را ذکر کرده است. بخش ششم کتاب، ردیه بخش چهارم کتاب [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] عباراتی در نقل مذهب باطنیه به‌صورت تفصیلی دارد که از نظر [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]]، باطل و یاوه است. هفتمین بخش این اثر، ردیه بخش پنجم «[[فضائح الباطنية]]» غزالی است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] عباراتی را در تأویلات ظواهر قرآن توسط باطنیه ذکر کرده است. [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد]]، در بخش ششم کتابش ادله عقلی باطنیه اسماعیلیه را مورد ایراد قرار داده است و داعی مطلق، در بخش هشتم دامغ الباطل، به رد آن پرداخته است. [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] در بخش هفتم کتابش، استدلال آنان بر نص بر امام معصوم را ذکر کرده، در بخش هشتم مقتضای فتوای شرع را و در بخش نهم، برهانی عقلی بر رد باطنیه اقامه کرده است. [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]] به‌ترتیب در | کتاب «دامغ الباطل» شامل دو جلد است که نویسنده در آن، اصطلاحات اسماعیلی را در 12 باب شرح داده است. بخش اول، دربردارنده شرح حال خودِ غزالی و تغییر دین و تلون مذاهبش است. بخش دوم، پاسخها به او در شرحش است. بخش سوم، متضمن ردیه و پاسخ به بخش اول کتاب غزالی در ذکر روش بحث وی از سیاق کتابش می‌باشد. بخش چهارم، شامل ردیه بر او در آنچه در باب ثانی شرح کرده می‌باشد؛ او در باب دوم، باطنیه را ملقب به القابی نموده است. پنجمین بخش، ردیه‌ای از او بر بخش سوم کتاب غزالی است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در این بخش، درجات حیله‌های باطنیه در تلبیس را ذکر کرده است. بخش ششم کتاب، ردیه بخش چهارم کتاب [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] عباراتی در نقل مذهب باطنیه به‌صورت تفصیلی دارد که از نظر [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]]، باطل و یاوه است. هفتمین بخش این اثر، ردیه بخش پنجم «[[فضائح الباطنية]]» غزالی است؛ [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] عباراتی را در تأویلات ظواهر قرآن توسط باطنیه ذکر کرده است. [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد]]، در بخش ششم کتابش ادله عقلی باطنیه اسماعیلیه را مورد ایراد قرار داده است و داعی مطلق، در بخش هشتم دامغ الباطل، به رد آن پرداخته است. [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] در بخش هفتم کتابش، استدلال آنان بر نص بر امام معصوم را ذکر کرده، در بخش هشتم مقتضای فتوای شرع را و در بخش نهم، برهانی عقلی بر رد باطنیه اقامه کرده است. [[یمانی، علی بن ولید|علی بن ولید]] به‌ترتیب در بخش‌های نه، ده و یازده این کتاب، به رد مطالب بخش‌های هفتم، هشتم و نهم فضائح باطنیه پرداخته است. داعی مطلق، در بخش دوازدهم این کتاب، به رد کلی [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و دیگر معترضین بر باطنیه، می‌پردازد<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||