۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تلخيص كتاب القياس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ش‌ه' به 'ش‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ت‌گ' به 'ت‌گ') |
جز (جایگزینی متن - 'ش‌ه' به 'ش‌ه') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''تلخيص كتاب القياس'''، چنان‌که از نام آن پیداست، تلخیص کتاب «القياس» از کتاب «ارگانون» یا «[[منطق ارسطو|منطق]]» [[ارسطو]] است که توسط [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، تلخیص شده است. این کتاب، سومین بخش از مجموعه آثار [[ارسطو]] می‌باشد (این | '''تلخيص كتاب القياس'''، چنان‌که از نام آن پیداست، تلخیص کتاب «القياس» از کتاب «ارگانون» یا «[[منطق ارسطو|منطق]]» [[ارسطو]] است که توسط [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، تلخیص شده است. این کتاب، سومین بخش از مجموعه آثار [[ارسطو]] می‌باشد (این بخش‌ها به ترتیب عبارتند از: قاطیغوریاس (مقولات ده‌گانه)؛ بارى ارمینیاس (قضایا)؛ آنالوطیقاى اول (قیاس)؛ آنالوطیقاى دوم (برهان)؛ طوبیقا (جدل)؛ سوفسطیقا (سفسطه و مغالطه)؛ ریطوریقا (خطابه)؛ بوطیقا (شعر) و ایساغوجى). | ||
در واقع شرحهای ابن رشد بر آثار [[ارسطو]] را می‌توان به سه دسته کلی، تقسیم کرد: شرحهای مفصل و بزرگ که «تفسیر» یا «شرح» نامیده می‌شوند، شرحهای متوسط موسوم به «تلخیص» و خلاصه‌های نوشته‌های [[ارسطو]] که «جامع» و در جمع، «جوامع» نام دارند. شیوه کار ابن رشد در «تفسیرها» چنین است که نخست پاره‌هایی از متن ارسطو را از ترجمه عربی آنها نقل می‌کند و سپس به تفسیر دقیق و ژرف آنها می‌پردازد و در این رهگذر از آنچه از تفاسیر شارحان یونانی ترجمه‌شده به عربی، در دست داشته است، بهره می‌گیرد و گاه نیز از آنها انتقاد می‌کند و سرانجام برداشت خود را از متن [[ارسطو]] توضیح می‌دهد. در خلاصه‌ها یا «جوامع» وی همیشه از سوی خود سخن می‌گوید، درحالی‌که عقاید و نظریات [[ارسطو]] را بیان می‌کند و در این رهگذر از نوشته‌های دیگر وی برای توضیح و تکمیل متن در دست، بهره می‌گیرد و از خودش نیز مطالبی بر آنها می‌افزاید<ref>ر.ک: خراسانی، شرف‌الدین، ج3، ص560-561</ref>. | در واقع شرحهای ابن رشد بر آثار [[ارسطو]] را می‌توان به سه دسته کلی، تقسیم کرد: شرحهای مفصل و بزرگ که «تفسیر» یا «شرح» نامیده می‌شوند، شرحهای متوسط موسوم به «تلخیص» و خلاصه‌های نوشته‌های [[ارسطو]] که «جامع» و در جمع، «جوامع» نام دارند. شیوه کار ابن رشد در «تفسیرها» چنین است که نخست پاره‌هایی از متن ارسطو را از ترجمه عربی آنها نقل می‌کند و سپس به تفسیر دقیق و ژرف آنها می‌پردازد و در این رهگذر از آنچه از تفاسیر شارحان یونانی ترجمه‌شده به عربی، در دست داشته است، بهره می‌گیرد و گاه نیز از آنها انتقاد می‌کند و سرانجام برداشت خود را از متن [[ارسطو]] توضیح می‌دهد. در خلاصه‌ها یا «جوامع» وی همیشه از سوی خود سخن می‌گوید، درحالی‌که عقاید و نظریات [[ارسطو]] را بیان می‌کند و در این رهگذر از نوشته‌های دیگر وی برای توضیح و تکمیل متن در دست، بهره می‌گیرد و از خودش نیز مطالبی بر آنها می‌افزاید<ref>ر.ک: خراسانی، شرف‌الدین، ج3، ص560-561</ref>. | ||