۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00802.jpg|بندانگشتی|عین‌القضاة، عبدالله بن محمد]] | [[پرونده:NUR00802.jpg|بندانگشتی|عین‌القضاة، عبدالله بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |عین‌القضاة، عبدالله بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | اب‍و ال‍م‍ع‍ال‍ی عبدالله بن محمد م‍ی‍ان‍ج‍ی همدانی | ||
ع‍ی‍ن‌ال‍ق‍ض‍اه، اب‍و ال‍م‍ع‍ال‍ی عبدالله بن محمد | ع‍ی‍ن‌ال‍ق‍ض‍اه، اب‍و ال‍م‍ع‍ال‍ی عبدالله بن محمد | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |492ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |همدان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |525 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تمهيدات]] | ||
[[لوايح]] | [[لوايح]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00802AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عبدالله بن محمد، عين القضات همدانى'''، فقيه، حكيم و عارف، مكنى به ابوالفضائل، معروف به قاضى همدانى، در سال 476ش، برابر با 492ق، در همدان به دنيا آمد. | '''عبدالله بن محمد، عين القضات همدانى''' (492-525ق)، فقيه، حكيم و عارف، مكنى به ابوالفضائل، معروف به قاضى همدانى، در سال 476ش، برابر با 492ق، در همدان به دنيا آمد. | ||
ولى چون پدر و جدش از ميانه بودند، به ميانجى نيز معروف شده است. قاضى، در جوانى در زادگاه خويش به كسب علوم متداول پرداخت و به‌سرعت در ادب و حكمت و كلام مايه‌ور شد و به سبب مهارتى كه در فقه پيدا كرد، به‌عنوان قاضى و مدرس منصوب گرديد و با وجود جوانى، شهرت و نفوذ فراوان پيدا كرد و همين امر باعث برانگيخته شدن حسد و رشك فقها و متكلمان شد. | ولى چون پدر و جدش از ميانه بودند، به ميانجى نيز معروف شده است. قاضى، در جوانى در زادگاه خويش به كسب علوم متداول پرداخت و به‌سرعت در ادب و حكمت و كلام مايه‌ور شد و به سبب مهارتى كه در فقه پيدا كرد، به‌عنوان قاضى و مدرس منصوب گرديد و با وجود جوانى، شهرت و نفوذ فراوان پيدا كرد و همين امر باعث برانگيخته شدن حسد و رشك فقها و متكلمان شد. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
عزيزالدين از مستوفيان سلاجقه با عين القضات، دوستى كامل داشت؛ از سوى ديگر عزيزالدين به دشمنى با ابوالقاسم درگزينى وزير سلطان محمود بن محمود و سلطان سنجر برخاست. | عزيزالدين از مستوفيان سلاجقه با عين القضات، دوستى كامل داشت؛ از سوى ديگر عزيزالدين به دشمنى با ابوالقاسم درگزينى وزير سلطان محمود بن محمود و سلطان سنجر برخاست. | ||
وزير اخير كه بسيارى از رجال و بزرگان علم را به حيله و تزوير نابود كرده و خود نيز در پايان به پاداش اعمال زشت خويش به دار كشيده شد، نقشه قتل عين القضات را طرح كرد و با دسته‌اى از عوام الناس - كه حسودان و بدخواهان عين القضات بودند - توطئه چيد و محضرى ترتيب داد و وى را به كفر و دعوى الوهيت متهم كرد و فقها نيز به قتل اين جوان دانشمند فتوى دادند، پس وى را مقيد به بغداد فرستادند. قاضى، مدتى در بغداد زندانى بود و در همين زندان رساله‌ى معروف «شكوى الغريب عن الأوطان الى علماء البلدان» را به زبان عربى، خطاب به علماى عصر نوشت و در آن كه مشحون از نكات عرفانى و فلسفى است، اتهاماتى را كه به وى نسبت داده بودند، رد كرد و به برخى شبهات نيز پاسخ گفت. وى را از بغداد، مجددا به همدان بازگردانيدند | وزير اخير كه بسيارى از رجال و بزرگان علم را به حيله و تزوير نابود كرده و خود نيز در پايان به پاداش اعمال زشت خويش به دار كشيده شد، نقشه قتل عين القضات را طرح كرد و با دسته‌اى از عوام الناس - كه حسودان و بدخواهان عين القضات بودند - توطئه چيد و محضرى ترتيب داد و وى را به كفر و دعوى الوهيت متهم كرد و فقها نيز به قتل اين جوان دانشمند فتوى دادند، پس وى را مقيد به بغداد فرستادند. قاضى، مدتى در بغداد زندانى بود و در همين زندان رساله‌ى معروف «شكوى الغريب عن الأوطان الى علماء البلدان» را به زبان عربى، خطاب به علماى عصر نوشت و در آن كه مشحون از نكات عرفانى و فلسفى است، اتهاماتى را كه به وى نسبت داده بودند، رد كرد و به برخى شبهات نيز پاسخ گفت. وى را از بغداد، مجددا به همدان بازگردانيدند. | ||
==وفات== | |||
عين القضات همدانى در شب 7 جمادى‌الآخر 525ق، برابر با 509ش، بر در مدرسه‌اى كه ظاهراً محل تدريس او بود، بر دار كردند و سپس جسدش را با نفت و بوريا آتش زدند. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۶: | ||
# دفاعيات عين القضات همدانى؛ | # دفاعيات عين القضات همدانى؛ | ||
# شرح كلمات باباطاهر عريان، مسائل حكمية فى المعارف و المشاهد الربانية؛و... | # شرح كلمات باباطاهر عريان، مسائل حكمية فى المعارف و المشاهد الربانية؛و... | ||