۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نورانی وصال، عبدالوهاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مدرك' به 'مدرک '
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - 'مدرك' به 'مدرک ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
دوره‌هاى دبستان و دبيرستان را در شيراز گذرانيد، آنگاه در سال 1321 به تهران آمد و در رشته ادبيات فارسى در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران به ادامه تحصيل پرداخت و در خردادماه 1324 به اخذ دانش‌نامه ليسانس نائل آمد. او پس از انجام خدمت وظيفه عمومى، به ادامه تحصيل در دوره دكتراى زبان و ادبيات فارسى و تحقيق و تكميل پايان‌نامه دكتراى خود تحت عنوان «طرز شعر در نيمه اول قرن دهم» به راهنمايى استاد بديع‌الزمان فروزانفر پرداخت و در خردادماه 1324 به اخذ درجه دكترا توفيق يافت. | دوره‌هاى دبستان و دبيرستان را در شيراز گذرانيد، آنگاه در سال 1321 به تهران آمد و در رشته ادبيات فارسى در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران به ادامه تحصيل پرداخت و در خردادماه 1324 به اخذ دانش‌نامه ليسانس نائل آمد. او پس از انجام خدمت وظيفه عمومى، به ادامه تحصيل در دوره دكتراى زبان و ادبيات فارسى و تحقيق و تكميل پايان‌نامه دكتراى خود تحت عنوان «طرز شعر در نيمه اول قرن دهم» به راهنمايى استاد بديع‌الزمان فروزانفر پرداخت و در خردادماه 1324 به اخذ درجه دكترا توفيق يافت. | ||
عبدالوهاب نورانى وصال، پس از اخذ درجه ليسانس به تدريس در دبيرستان‌هاى تهران پرداخت، آنگاه در سال 1324 پس از دريافت | عبدالوهاب نورانى وصال، پس از اخذ درجه ليسانس به تدريس در دبيرستان‌هاى تهران پرداخت، آنگاه در سال 1324 پس از دريافت مدرک دكترا، به دانشيارى دانشكده ادبيات دانشگاه شيراز برگزيده شد و اندكى بعد به مقام استادى رسيد و سال‌ها مديريت گروه ادبيات فارسى دانشگاه شيرازى را بر عهده داشت. | ||
ايشان، مدت‌ها سلسله برنامه‌هايى را با عنوان «سوگنامه‌سرايى در ادبيات فارسى» در مركز راديو تلويزيون شيراز اجرا كرد كه از يك طرف نمودار تسلط كم‌نظير او بر ادوار شعر فارسى بود و از طرف ديگر، شور و ايمان پاک مذهبى او را كه موروثى خاندان او بود، نشان مى‌داد. او در انجمن‌ها و مجامع ادبى و كنگره‌هاى علمى با ايراد سخنرانى و خواندن شعر، حضورى فعال داشت. ضمن انجام اين فعاليته او به نشر كتاب و مقالات و تحقيقات علمى خود پرداخت. | ايشان، مدت‌ها سلسله برنامه‌هايى را با عنوان «سوگنامه‌سرايى در ادبيات فارسى» در مركز راديو تلويزيون شيراز اجرا كرد كه از يك طرف نمودار تسلط كم‌نظير او بر ادوار شعر فارسى بود و از طرف ديگر، شور و ايمان پاک مذهبى او را كه موروثى خاندان او بود، نشان مى‌داد. او در انجمن‌ها و مجامع ادبى و كنگره‌هاى علمى با ايراد سخنرانى و خواندن شعر، حضورى فعال داشت. ضمن انجام اين فعاليته او به نشر كتاب و مقالات و تحقيقات علمى خود پرداخت. | ||