۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجلي مرآة المنجي في الكلام و الحكمتين و التصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
مجلي مرآة المنجي في الكلام و الحكمتين و التصوف (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۲۴
، ۹ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ى‌گ' به 'ى‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'ىا' به 'ی‌ا') |
جز (جایگزینی متن - 'ى‌گ' به 'ى‌گ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
علاوه بر این، او همچنین با شرح قطب‌الدین شیرازى (د: 710ق/1311م) بر [[حکمة الإشراق|حكمة الإشراق سهروردى]] آشناست. براى عرفان فلسفى، به نظر مىرسد که [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] در سراسر مجلي از نوشته‌هاى حیدر آملى استفاده بسیار کرده است. او همچنین گه‌گاه به [[قاشی، حیدر بن علی|حیدر آملى]] ارجاع مىدهد، اما با اطمینان نمىتوان نشان داد آیا [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] - به همان شیوه که از [[رسائل الشجرة الإلهية في علوم الحقائق الربانية|رسائل الشجرة الإلهية]] [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] نقل مىکند - به‌طور منظم از هیچیک از نوشته‌هاى حیدر آملى نقل کرده است. هیچ نقل مفصلى را نمىتوان از آثار چاپشده حیدر آملى یافت. همچنین [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] به هیچیک از آثار مشخص او ارجاع نمىدهد، به‌جز ارجاعى که به تفسیر قرآن حیدر آملى داده و از آن نقل مىکند<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت - هشت</ref>. | علاوه بر این، او همچنین با شرح قطب‌الدین شیرازى (د: 710ق/1311م) بر [[حکمة الإشراق|حكمة الإشراق سهروردى]] آشناست. براى عرفان فلسفى، به نظر مىرسد که [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] در سراسر مجلي از نوشته‌هاى حیدر آملى استفاده بسیار کرده است. او همچنین گه‌گاه به [[قاشی، حیدر بن علی|حیدر آملى]] ارجاع مىدهد، اما با اطمینان نمىتوان نشان داد آیا [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] - به همان شیوه که از [[رسائل الشجرة الإلهية في علوم الحقائق الربانية|رسائل الشجرة الإلهية]] [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] نقل مىکند - به‌طور منظم از هیچیک از نوشته‌هاى حیدر آملى نقل کرده است. هیچ نقل مفصلى را نمىتوان از آثار چاپشده حیدر آملى یافت. همچنین [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] به هیچیک از آثار مشخص او ارجاع نمىدهد، به‌جز ارجاعى که به تفسیر قرآن حیدر آملى داده و از آن نقل مىکند<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت - هشت</ref>. | ||
با وجود این، همانندىهای متعدد با موضوعات، دیدگاه‌ها و حتى گه‌گاه نحوه بیان، هیچ شکى باقى | با وجود این، همانندىهای متعدد با موضوعات، دیدگاه‌ها و حتى گه‌گاه نحوه بیان، هیچ شکى باقى نمى‌گذارد که آثار حیدر آملى، منبع اصلى قطعه‌هاى عرفانى شرح بر شرح است. [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] همچنین، به‌کرّات، از [[شرح نهج‌البلاغة (ابن میثم)|شرح نهج‌البلاغه]] [[ابن میثم، میثم بن علی|میثم البحرانى]] (د: 699ق/1300م) نقل مىکند. او نقلهاى مفصل متعددى نیز از الفتوحات المكية و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و همچنین از [[مفتاح الغيب و شرحه مصباح الأنس|مفتاح الغيب]] [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوى]] (د: 673ق/1274م) دارد. کتاب المجلي تنها چند سالى پیش از به قدرت رسیدن شاه اسماعیل اول و تأسیس شیعه به‌عنوان دینى دولتى در ایران، تألیف شده بود. [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] در شرح مفصل خود در فصل مربوط به امامت - با مخالفت با سه خلیفه اول - نشان مىدهد که خود طرفدار متعصب شیعه دوازده‌امامى است. این مسئله از خصوصیات آن دوره بوده است<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت - نه</ref>. | ||
باآنکه [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] را به سبب تمایل بیش از حد به تصوف در مجلي، سرزنش کرده‌اند، اما این اثر بدون هیچ مشکلى رواج پیدا کرد<ref>ر.ک: همان، صفحه ده - یازده</ref>. | باآنکه [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابى‌جمهور]] را به سبب تمایل بیش از حد به تصوف در مجلي، سرزنش کرده‌اند، اما این اثر بدون هیچ مشکلى رواج پیدا کرد<ref>ر.ک: همان، صفحه ده - یازده</ref>. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
این اثر به شماره 10 ضمن مجموعه سلسله متون و مطالعات فلسفی و کلامی از روی چاپ سنگی احمد شیرازی زیر نظر [[اشميتکه، زابينه|زابینه اشمیتکه]]، شهین اعوانی، [[اعوانی، غلامرضا|غلامرضا اعوانی]]، رضا پورجوادی، [[پورجوادی، نصرالله|نصرالله پورجوادی]]، [[مادلونگ، ویلفرد|ویلفرد مادلونگ]] و [[یوسف ثانی، محمود|سید محمود یوسف ثانی]]، به چاپ رسیده است. مقدمه و فهرستبندی مطالب کتاب، کار [[اشميتکه، زابينه|زابینه اشمیتکه]] می‌باشد. | این اثر به شماره 10 ضمن مجموعه سلسله متون و مطالعات فلسفی و کلامی از روی چاپ سنگی احمد شیرازی زیر نظر [[اشميتکه، زابينه|زابینه اشمیتکه]]، شهین اعوانی، [[اعوانی، غلامرضا|غلامرضا اعوانی]]، رضا پورجوادی، [[پورجوادی، نصرالله|نصرالله پورجوادی]]، [[مادلونگ، ویلفرد|ویلفرد مادلونگ]] و [[یوسف ثانی، محمود|سید محمود یوسف ثانی]]، به چاپ رسیده است. مقدمه و فهرستبندی مطالب کتاب، کار [[اشميتکه، زابينه|زابینه اشمیتکه]] می‌باشد. | ||
«این کتاب در آغاز سده 14ق/20م، دو بار به‌صورت سنگى به چاپ رسیده است؛ نخستین چاپ سنگى آن به کوشش غلامحسین بن محمّد خوانسارى در 1324ق/1906م، در تهران انجام شده است... دومین چاپ سنگى به کوشش احمد شیرازى، تهران 1329ق/1911م، است. ناشر چاپ 1329ق، در حاشیه ص1 | «این کتاب در آغاز سده 14ق/20م، دو بار به‌صورت سنگى به چاپ رسیده است؛ نخستین چاپ سنگى آن به کوشش غلامحسین بن محمّد خوانسارى در 1324ق/1906م، در تهران انجام شده است... دومین چاپ سنگى به کوشش احمد شیرازى، تهران 1329ق/1911م، است. ناشر چاپ 1329ق، در حاشیه ص1 مى‌گوید که او متن چاپ نخست را با دو دستنویس مقابله کرده و تصحیحات را در حواشى نشان داده است. چاپ در دست افستى است از چاپ 1329ق مجلي که تنها در شمار اندکى از کتابخانه‌هاى دنیا یافت مىشود. چاپ حاضر شامل نمایه‌هاى متن اصلى و همچنین حواشى ناشر در کناره‌هاست. در نمایه‌ها، مدخلهایى که اشاره به حواشى دارد، با «*» مشخص شده است. فهرست تفصیلى مطالب نیز در آغاز کتاب آمده است. بخشى از فهرست - با حروف سیاه - مربوط به سرفصلها و بخشهاى متن اصلى - مسلك الأفهام - است و بخشى مربوط به سرفصلهاى ناشر در کناره‌هاست. چند اشتباه در شماره‌گذارى صفحات در چاپ 1329ق، بدون هیچ تغییرى حفظ شده است»<ref>ر.ک: همان، صفحه یازده</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||