۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كتاب الفائق في أصول‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ن‌ب' به 'ن‌ب'
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ر' به 'ن‌ر') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ب' به 'ن‌ب') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
بعد از این مباحث، شاهد این هستیم که نویسنده خودش را به بحث با «مخالفین مسلمانان در ابواب توحید» وارد می‌کند؛ مجوس و فلاسفه‌ای که صرفا در حد تعبیر قائل به اسلام هستند، طرف سخن او در این قسمت از کتابند. وی، پس از طرح محاوره و گفتگو با مخالفان، درباره «عدل» بحث می‌کند. از موارد نقض سخن مؤلف مبنی بر اینکه کتاب حاضر، تلخیص کتاب «المعتمد» است، این مورد است؛ یعنی سخن [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] از «عدل» را در اجزای سه‌گانه منتشرشده از کتاب «المعتمد» نمی‌بینیم. معنی این سخن این است که سخن وی از عدل و موضوعات مختلف مربوط به آن در «الفائق...»، مباحثی کاملا جدید است، نه اینکه تلخیصی از بخشهای کتاب «المعتمد» باشد. به‍‌هرحال، سخن [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] از عدل، شامل گفتارهای او درباره انسانیت، مسئولیت انسان در برابر کارهایش به دلیل اینکه وی خالق و مُحدِث آنهاست و... می‌شود. وی همچنین در این بخش، از نظریه «کسب» اشاعره به‌شدت انتقاد می‌کند و علاوه بر این با انحصار وجهه‌های نظر معتزله درباره نظریه تولد، به این امر نیز می‌پردازد. بحث از نظریه «خلق قرآن» که [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] در آن به‌شدت بر معتزله می‌تازد را نیز نباید از نظر دور داشت. البته قابل ذکر است که این بحث نیز در کتاب «المعتمد» وجود ندارد و از مباحث اختصاصی «الفائق...» است. او در ادامه مباحث، به سخن از «تکلیف»، بیان نیکویی آن و شروط تکلیف و سایر مباحث مربوط به آن، می‌پردازد که این بحث نیز از مباحث اختصاصی این کتاب است. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] در بحث از تکلیف درباره برخی مسائل محوری این مسئله، مانند سخن از تکلیف ما لا یطاق، نظریه لطف و وجوب لطف، مبدأ عوض و احکام مستحقه بر آن و... مناقشه کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38722/1/23 ر.ک: همان، ص23]</ref>. | بعد از این مباحث، شاهد این هستیم که نویسنده خودش را به بحث با «مخالفین مسلمانان در ابواب توحید» وارد می‌کند؛ مجوس و فلاسفه‌ای که صرفا در حد تعبیر قائل به اسلام هستند، طرف سخن او در این قسمت از کتابند. وی، پس از طرح محاوره و گفتگو با مخالفان، درباره «عدل» بحث می‌کند. از موارد نقض سخن مؤلف مبنی بر اینکه کتاب حاضر، تلخیص کتاب «المعتمد» است، این مورد است؛ یعنی سخن [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] از «عدل» را در اجزای سه‌گانه منتشرشده از کتاب «المعتمد» نمی‌بینیم. معنی این سخن این است که سخن وی از عدل و موضوعات مختلف مربوط به آن در «الفائق...»، مباحثی کاملا جدید است، نه اینکه تلخیصی از بخشهای کتاب «المعتمد» باشد. به‍‌هرحال، سخن [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] از عدل، شامل گفتارهای او درباره انسانیت، مسئولیت انسان در برابر کارهایش به دلیل اینکه وی خالق و مُحدِث آنهاست و... می‌شود. وی همچنین در این بخش، از نظریه «کسب» اشاعره به‌شدت انتقاد می‌کند و علاوه بر این با انحصار وجهه‌های نظر معتزله درباره نظریه تولد، به این امر نیز می‌پردازد. بحث از نظریه «خلق قرآن» که [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] در آن به‌شدت بر معتزله می‌تازد را نیز نباید از نظر دور داشت. البته قابل ذکر است که این بحث نیز در کتاب «المعتمد» وجود ندارد و از مباحث اختصاصی «الفائق...» است. او در ادامه مباحث، به سخن از «تکلیف»، بیان نیکویی آن و شروط تکلیف و سایر مباحث مربوط به آن، می‌پردازد که این بحث نیز از مباحث اختصاصی این کتاب است. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] در بحث از تکلیف درباره برخی مسائل محوری این مسئله، مانند سخن از تکلیف ما لا یطاق، نظریه لطف و وجوب لطف، مبدأ عوض و احکام مستحقه بر آن و... مناقشه کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38722/1/23 ر.ک: همان، ص23]</ref>. | ||
از دیگر مباحث اختصاصی این کتاب که [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] به آن پرداخته، سخن از «نبوات» و حسن بعثت انبیا و صفات لازم برای نبی است. وی درباره راه‌های شناخت درستی مدعی نبوت، سخن می‌گوید و در | از دیگر مباحث اختصاصی این کتاب که [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] به آن پرداخته، سخن از «نبوات» و حسن بعثت انبیا و صفات لازم برای نبی است. وی درباره راه‌های شناخت درستی مدعی نبوت، سخن می‌گوید و در این‌باره از معجزات و شروط معجزه و تفاوتش با حیله و سحر، صحبت می‌کند. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] درباره اعجاز قرآن نیز توضیح می‌دهد و پاسخ چالشکنندگان در این زمینه را بیان می‌دارد. او سخن را به سایر معجزه‌های رسول اکرم(ص) می‌کشد و شبهات منکرین نبوت و معجزات آن حضرت(ص) را پاسخ می‌دهد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38722/1/23 ر.ک: همان، ص23-24]</ref>. | ||
از دیگر مباحث منحصربهفرد این کتاب (که در المعتمد وجود ندارد)، سخن در علم و وعد و وعید و ثواب و عقاب است. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] توضیح می‌دهد که چگونه توبه، وعید و عقاب الهی را از میان برمی‌دارد. وی بحث از توبه را کمی تفصیل می‌دهد. او بحث را با دیگر مباحث کلامی مانند «کفر و انواع آن» و ادله سمعی بر آن، ادامه می‌دهد. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]]، مُجبره و قائلین به قِدَم صفات و خوارج را تکفیر می‌کند، ولی مرجئه را نه. وی در ادامه مباحث، سخن از دو بحث مهم دیگر، یعنی منزلة بين المنزلتين و امر به معروف و نهی از منکر را فراموش نمی‌کند. نویسنده، مباحث پایانی کتاب را به بحث از امامت اختصاص می‌دهد. او از وجوب امامت و راه‌های وجوب آن و غرض از آن سخن می‌گوید. سپس درباره کسانی که قائل به عصمت امام هستند، بحث می‌کند و پس از آن درباره مواردی که باعث زوال امامت امام می‌شوند. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] به این معتقد است که پیامبر(ص) به امام بعد از خودش تصریح نکرده است و ازاین‌رو در ادامه مباحث امامت از خلفای چهارگانه سخن می‌گوید. | از دیگر مباحث منحصربهفرد این کتاب (که در المعتمد وجود ندارد)، سخن در علم و وعد و وعید و ثواب و عقاب است. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] توضیح می‌دهد که چگونه توبه، وعید و عقاب الهی را از میان برمی‌دارد. وی بحث از توبه را کمی تفصیل می‌دهد. او بحث را با دیگر مباحث کلامی مانند «کفر و انواع آن» و ادله سمعی بر آن، ادامه می‌دهد. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]]، مُجبره و قائلین به قِدَم صفات و خوارج را تکفیر می‌کند، ولی مرجئه را نه. وی در ادامه مباحث، سخن از دو بحث مهم دیگر، یعنی منزلة بين المنزلتين و امر به معروف و نهی از منکر را فراموش نمی‌کند. نویسنده، مباحث پایانی کتاب را به بحث از امامت اختصاص می‌دهد. او از وجوب امامت و راه‌های وجوب آن و غرض از آن سخن می‌گوید. سپس درباره کسانی که قائل به عصمت امام هستند، بحث می‌کند و پس از آن درباره مواردی که باعث زوال امامت امام می‌شوند. [[ملاحمي خوارزمي، محمود بن محمد|ابن ملاحمی]] به این معتقد است که پیامبر(ص) به امام بعد از خودش تصریح نکرده است و ازاین‌رو در ادامه مباحث امامت از خلفای چهارگانه سخن می‌گوید. پایان‌بخش مباحث کتاب، سخن از حقیقت دعا و شروط آن است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38722/1/24 ر.ک: همان، ص24]</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||