علم اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

استاد [[مجتبوی، جلال‌الدین|مجتبوی]] در ابتدای کتاب در ضمن مقدمه‌ای، فلسفه و علم اخلاق را مورد بررسی قرار داده است. وی معتقد است: استناد اخلاق به اصول و مبادى (دین یا متافیزیک) صرفاً به سبب ضرورت و کلّیت اخلاق و یا حفظ‍‎ پاکى و تعالى احکام و ارزش‎هاى اخلاقى نیست، بلکه تحقّق و دوام و استمرار اخلاق نیز با اعتقاد به خدا حاصل و کامل مى‎شود و ایمان و یقینى که مایه اطمینان و آرامش نفس براى عمل است، شرط‍‎ ضرورى است. اعتقاد به مبدأ، یعنى ایمان قلبى اراده را به حرکت درمى‎آورد و اراده رفتار را برمى‎انگیزد. بنابراین لزوم و ضرورت اصول اعتقادى براى اخلاق تنها در تفکر اسلامى، از این جهت که تفکر دینى است، نیست، بلکه در تفکر فلسفى نیز ارزش‎هاى اخلاقى از مابعدالطبیعه یا اصول اعتقادى مدد مى‎گیرد. براى اخلاق بدون زمینه اعتقادى اتّکائى نیست و اخلاق با عقیده، پیوند و اتّصال دارد. مؤمن در دل خود ترجمان رسالت آسمانى خالق خویش است و آگاه است که از طریق فطرت خود با حقیقت زنده و مؤثّرى در ارتباط‍‎ است و همواره از آن منبع قوّت و نور مى‎گیرد؛ ازاین‎رو مى‎توان گفت که اخلاق هیچ جایى حاصل‎خیزتر و شکوفاتر از ضمیر مؤمن نمى‎یابد و مفهوم الزام و تکلیف، که تکیه‌گاه هر نظام اخلاقى است و مسئولیت، که ناشى از الزام اخلاقى است، پایگاهى استوارتر از ایمان قلبى ندارد<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ج1، ص3-2</ref>‎.