حبیب خراسانی، حبیب‌الله بن محمدهاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

میرزا حبیب دو سال پس از روی کار آمدن مظفرالدین شاه منزوی شد و تا پایان عمر، یعنی سال عزل محمدشاه، خلوت‎نشین بود. در‎ این‎ دوران بسیاری از علما وارد سیاست شدند و بسیاری از شعرا نیز روزنامه‎نگار شدند و جان بر سر این کار نهادند؛ اما میرزا حبیب گویی نه شاعر بود و نه عالم؛ به‎ سیر‎ انفس مشغول بود و آفاق را به اهلش وا گذاشته بود. حتی چند باری که خدمتش رسیدند تا دست خطی مبنی بر وجوب تبعیت از مشروطه بگیرند، با وجود تأیید‎ ضمنی‎ انقلاب، راضی نشد که ‎ ‎نوشته‌ای بدهد‎ و نهایتاً بیرونی‎ خانه خود را در مشهد   که محل رجوع عموم بود، در اختیار مشروطه خواهان و انجمن ایالتی گذاشت که تأییدی باشد بر مشروطه‎خواهی‎ او‎؛ اما‎ خودش در این راه قدم از قدم برنداشت.