۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاریخ‌نامه طبری (پیش از اسلام): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ل‌ت' به 'ل‌ت'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ک' به 'ی‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'ل‌ت' به 'ل‌ت') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''تاریخ‌نامه طبری'''، ترجمه «[[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|أخبار الأمم و الملوك]]»، اثر مورخ و مفسر معروف [[طبری، محمد بن جریر|محمد بن جریر طبری]] (متوفی 310ق) است که ابوعلی بلعمی به فرمان منصور بن نوح سامانی، حدود پنجاه سال پس از تألیف کتاب طبرى، آن را به فارسی برگردانده، ولذا این اثر یکى از قدیمی‌ترین آثار به نثر فارسی درى است که از لحاظ ادبى و تاریخى ارزشى ویژه دارد. | '''تاریخ‌نامه طبری'''، ترجمه «[[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|أخبار الأمم و الملوك]]»، اثر مورخ و مفسر معروف [[طبری، محمد بن جریر|محمد بن جریر طبری]] (متوفی 310ق) است که ابوعلی بلعمی به فرمان منصور بن نوح سامانی، حدود پنجاه سال پس از تألیف کتاب طبرى، آن را به فارسی برگردانده، ولذا این اثر یکى از قدیمی‌ترین آثار به نثر فارسی درى است که از لحاظ ادبى و تاریخى ارزشى ویژه دارد. | ||
تاریخ‌نامه طبری، به همت [[روشن، محمد|محمد روشن]]، با تصحیح جدید و | تاریخ‌نامه طبری، به همت [[روشن، محمد|محمد روشن]]، با تصحیح جدید و کامل‌تری (نسبت به تصحیحات قبلی)، با افزودن تعلیقات و توضیحات در اختیار دانش‌پژوهان قرار گرفته است. | ||
این کتاب ابتدا در دو جلد با ذکر تاریخ پیامبران و تاریخ اسطوره‌ای و باستانی ایران منتشر گردید و سه جلد دیگر آن بعدها با عنوان «بخش چاپنشده» منتشر شد؛ لذا در این نوشتار به دو جلد ابتدایی اثر پرداخته شده است. | این کتاب ابتدا در دو جلد با ذکر تاریخ پیامبران و تاریخ اسطوره‌ای و باستانی ایران منتشر گردید و سه جلد دیگر آن بعدها با عنوان «بخش چاپنشده» منتشر شد؛ لذا در این نوشتار به دو جلد ابتدایی اثر پرداخته شده است. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
تاریخ‌نامه طبری ترجمه اثر مورخ و مفسر معروف [[طبری، محمد بن جریر|محمد بن جریر طبری]] (متوفی 310ق)، صاحب اثر معروف أخبار الأمم و الملوك می‌باشد که تحت عنوان تاریخ طبری از سوی مرحوم ابوالقاسم پاینده به فارسی ترجمه شده است. بر اساس تاریخ طبری، در روزگار سامانیان، [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی محمد بن محمد بن عبدالله بلعمی]] (متوفی 363ق)، کتاب معروف تاریخ بلعمی را ساخت. اینک نیز از تاریخ‌نامه طبری، به همت [[روشن، محمد|محمد روشن]] تصحیح جدید و | تاریخ‌نامه طبری ترجمه اثر مورخ و مفسر معروف [[طبری، محمد بن جریر|محمد بن جریر طبری]] (متوفی 310ق)، صاحب اثر معروف أخبار الأمم و الملوك می‌باشد که تحت عنوان تاریخ طبری از سوی مرحوم ابوالقاسم پاینده به فارسی ترجمه شده است. بر اساس تاریخ طبری، در روزگار سامانیان، [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی محمد بن محمد بن عبدالله بلعمی]] (متوفی 363ق)، کتاب معروف تاریخ بلعمی را ساخت. اینک نیز از تاریخ‌نامه طبری، به همت [[روشن، محمد|محمد روشن]] تصحیح جدید و کامل‌تری (نسبت به تصحیحات قبلی) با افزودن تعلیقات و توضیحات در اختیار دانش‌پژوهان قرار گرفته است. نقطه نظرات مصحح در مورد کیفیت انتساب ترجمه تاریخ طبری به [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی بلعمی]] و به‌طور کلی نقش [[بلعمی، محمد بن محمد|بلعمی]] در فرآیند ترجمه این اثر قابل توجه است.<ref>ر.ک: تبریزنیا، مجتبی، ص32</ref>. | ||
محمد روشن در درآمد کوتاهی قبل از پیشگفتار که به تصحیحات و چاپهای قبلی خود از تاریخ‌نامه طبری اشاره می‌کنند، چکیده‌ای از تفحصات خود را چنین باز نموده‌اند: «سپاس و آزادی خدای را که تاریخ‌نامه طبری که بهنادرست در پاره‌ای از نگاشته‌های پارسی، تاریخ بلعمی خوانده شده است و من بهفراخی در پیشگفتار خود از این انتساب ناروا سخن رانده‌ام و باز نموده‌ام که [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی محمد بن محمد بن بلعمی]] از پایه و مایه دانش بهره‌ای چندان نداشته و در این کار واسطه‌ای بیش نبوده است و ترجمه ناب این اثر از دبیران و منشیان دانشمند و گمنام دیوان سامانیان بوده است و سه تن یا سه گروه در این کار اهتمام ورزیده‌اند و به‌احتمال بسیار از کار همدیگر آگاهی نداشته‌اند»<ref>ر.ک: همان</ref>. | محمد روشن در درآمد کوتاهی قبل از پیشگفتار که به تصحیحات و چاپهای قبلی خود از تاریخ‌نامه طبری اشاره می‌کنند، چکیده‌ای از تفحصات خود را چنین باز نموده‌اند: «سپاس و آزادی خدای را که تاریخ‌نامه طبری که بهنادرست در پاره‌ای از نگاشته‌های پارسی، تاریخ بلعمی خوانده شده است و من بهفراخی در پیشگفتار خود از این انتساب ناروا سخن رانده‌ام و باز نموده‌ام که [[بلعمی، محمد بن محمد|ابوعلی محمد بن محمد بن بلعمی]] از پایه و مایه دانش بهره‌ای چندان نداشته و در این کار واسطه‌ای بیش نبوده است و ترجمه ناب این اثر از دبیران و منشیان دانشمند و گمنام دیوان سامانیان بوده است و سه تن یا سه گروه در این کار اهتمام ورزیده‌اند و به‌احتمال بسیار از کار همدیگر آگاهی نداشته‌اند»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||