۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'با' به 'با') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'یه' به 'یه') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ترجمه حكمة الإشراق'''، ترجمه و شرح کتاب [[حکمة الإشراق|حکمت الاشراق]] [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ شهابالدین سهروردی]] (متوفی 587ق) از عربی به فارسی به دست [[سجادی، جعفر|دکتر سید جعفر سجادی]] (متوفی 1392ش) است. مترجم مقدمه مفصلی بر کتاب نوشته و در آن ابتدا به فرهنگ اصیل و ریشهدار ایرانیان و دشمنی اعراب با آنان به دلیل دوستی ایرانیان با علم اشاره کرده، سپس به معرفی مختصر سهروردی و افکار و عقاید او پرداخته است. وی مینویسد: «در مقدمه مفصلی که بر کتاب حاضر نوشتهام در باب رمزیات بهطور اختصار سخن گفتهام لکن حل معما و رمزیات شیخ خود داستانی جدا دارد و نیازمند به کتابی جدا که این بنده ناتوان در حد توانایی خود پارهای از معماهای این عارف بزرگ را گشودهام که پارهای از آنها در مجلات ادبی به چاپ رسیده است و بخش دیگر آن زیر چاپ است. در اینجا صرفاً تذکر میدهم که از بررسی رمزیات و سمبلهایی که [[سهروردی، یحیی بن حبش|شهابالدین]] در کتب و رسائلش مورد استفاده قرار دادهاند که کتب ادبی دیگر ایرانزمین نیز مملو از این رمزیات است بهخوبی نموده میشود که ایرانزمین بهطور مستقل خود دارای فلسفه ذوقی و عرفان اصیل است که قهراً در طول مدنیت اسلامی در صبغه اسلامی درآمده است...»<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ج-د</ref> | '''ترجمه حكمة الإشراق'''، ترجمه و شرح کتاب [[حکمة الإشراق|حکمت الاشراق]] [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ شهابالدین سهروردی]] (متوفی 587ق) از عربی به فارسی به دست [[سجادی، جعفر|دکتر سید جعفر سجادی]] (متوفی 1392ش) است. مترجم مقدمه مفصلی بر کتاب نوشته و در آن ابتدا به فرهنگ اصیل و ریشهدار ایرانیان و دشمنی اعراب با آنان به دلیل دوستی ایرانیان با علم اشاره کرده، سپس به معرفی مختصر سهروردی و افکار و عقاید او پرداخته است. وی مینویسد: «در مقدمه مفصلی که بر کتاب حاضر نوشتهام در باب رمزیات بهطور اختصار سخن گفتهام لکن حل معما و رمزیات شیخ خود داستانی جدا دارد و نیازمند به کتابی جدا که این بنده ناتوان در حد توانایی خود پارهای از معماهای این عارف بزرگ را گشودهام که پارهای از آنها در مجلات ادبی به چاپ رسیده است و بخش دیگر آن زیر چاپ است. در اینجا صرفاً تذکر میدهم که از بررسی رمزیات و سمبلهایی که [[سهروردی، یحیی بن حبش|شهابالدین]] در کتب و رسائلش مورد استفاده قرار دادهاند که کتب ادبی دیگر ایرانزمین نیز مملو از این رمزیات است بهخوبی نموده میشود که ایرانزمین بهطور مستقل خود دارای فلسفه ذوقی و عرفان اصیل است که قهراً در طول مدنیت اسلامی در صبغه اسلامی درآمده است...»<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ج-د</ref> | ||
این کتاب شامل حکمت اشراق و متضمن اعتقادات [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ اشراق]] در مورد اعتماد وی است و خلاصه ایست از مسائل حکمی که به نزد او محقق شده و بدان گرویده است، یعنی مباحث و مطالبی که پاک از شبهه مبرا از شکوک است. خلاصه ایست از مسائل ذوقی که در سیر و سلوک راه راست و پیوند به انوار مجرده او را حاصل شده است و بهوسیله همین دانش است که شیخ به مقام جبروتی خدا رسیده است و | این کتاب شامل حکمت اشراق و متضمن اعتقادات [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ اشراق]] در مورد اعتماد وی است و خلاصه ایست از مسائل حکمی که به نزد او محقق شده و بدان گرویده است، یعنی مباحث و مطالبی که پاک از شبهه مبرا از شکوک است. خلاصه ایست از مسائل ذوقی که در سیر و سلوک راه راست و پیوند به انوار مجرده او را حاصل شده است و بهوسیله همین دانش است که شیخ به مقام جبروتی خدا رسیده است و خوشیها و لذتهای نعم الهی را دریافته است. این کتاب از یکسو شامل مهمترین و سودمندترین مسائل حکمت بحثی است و از سوی دیگر مشتمل بر والاترین و روشنترین مسائل حکم ذوقی، زیرا شیخ در هر دو بخش از حکمت یعنی حکمت ذوق و بحثی سرآمد بود. او را اندیشه ژرف و مقامی بس بلند است تا آنجا که اندیشههای دانائی به ژرفنای وی نرسیده است... از جمله رازهای شریف که در این کتاب نهاده است بیان و توجیه جهان اشباح است؛ که بسیاری از امور و از جمله بعث آدمیان و وعد و وعید و آنچه مربوط به پیامبریها و خارق عادات است مانند کرامات و معجزات و بیان علل انذارات و اسرار لاهوتی و انوار قیومی همه بر اساس آن یعنی وجود اشباح است.<ref>ر.ک: همان، صفحه سه و چهار</ref> | ||
مترجم در معرفی حکمة الاشراق با عنوان «سخنی چند در اطراف کتاب حکمة الاشراق» چنین مینویسد: چنانکه اشارت رفت شیخ گوید: من زنده کننده حکمت مشارقم. قطبالدین در توضیح متن گوید: چه آنکه اشراق را به معنی تابش و تجلیات انوار بدانیم و یا حکمتی که معمول در مشرق زمین بوده است تفاوتی ندارد، زیرا حکمت مشرق زمین همان حکمت اشراق است و اساس و پایه آن بر ذوق و اشراق است نه بحث. | مترجم در معرفی حکمة الاشراق با عنوان «سخنی چند در اطراف کتاب حکمة الاشراق» چنین مینویسد: چنانکه اشارت رفت شیخ گوید: من زنده کننده حکمت مشارقم. قطبالدین در توضیح متن گوید: چه آنکه اشراق را به معنی تابش و تجلیات انوار بدانیم و یا حکمتی که معمول در مشرق زمین بوده است تفاوتی ندارد، زیرا حکمت مشرق زمین همان حکمت اشراق است و اساس و پایه آن بر ذوق و اشراق است نه بحث. |
ویرایش