البحوث الهامة في المكاسب المحرمة: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خرازی، محسن|آیت‌الله خرازی]] درباره مرگ، معتقد است که تشخیص مرگ، یا به‌وسیله عرف صورت می‌گیرد یا اینکه به‌وسیله پزشک و متخصص انجام می‌پذیرد؛ اگر‎ عرف عام، به مرگ شخصی‎ یقین‎ کند، درحالی‎که‎ متخصصان، جملگی و بدون اختلاف، به زنده‎ بودن‎ وی حکم کنند، جایز نیست که احکام اموات درباره وی جاری‎ شود‎، بلکه چه‌بسا عمل به عقیده‎ عرف (مرده دانستن) و دفن‎ وی‎، مصداق قتل قرار گیرد؛ ازاین‎رو‎، با صرف نبودِ حرکت در شخص و ایست قلبی - ‎تنفسی، روا نیست تا حکم به حدوث‎ موت‎ گردد و تا زمانی که مرگ شخصِ‎ مصدوم‎، مشکوک‎ است‎، درنگ‎ و انتظار تا آشکار‎ شدن‎ علائم نعشی و قطعی شدن فوت واجب می‌باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/32719/1/332 ر.ک: متن کتاب، ج2، ص332]؛ [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/47770/139 ستوده، حمید، ص139]</ref>.

# ایشان در چهارمین مورد جواز تشریح میت می‌گوید: اگر میت پیش از مرگ وصیت کند که جسد او را مجانی‎ برای‎ انجام‎ تشریح تحویل دهند و چنین وصیتی را مشروع بدانیم، با انجام تشریح، دیه‌ای‎ ثابت نخواهد شد؛ زیرا اولاً، با وجود درخواست خود میت عنوان هتک و اهانت به میت صدق‎ نمی‌کند؛ ثانیاً، این کار به‌مقتضای وصیت میت است و چگونه می‌شود عمل‎ به‎ وصیت، خسارتی را متوجه ما کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33626/1/20 ر.ک: همان، ج3، ص20-21]؛ [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64379/122 همان؛ احمدی، احمد، ص122-123]</ref>[[خرازی، محسن|.]]

این اثر در هفت جلد منتشر شده که در ابتدای جلد اول، دو مقدمه از محقق و مؤلف آمده است. در انتهای هریک از جلدهای مذکور، فهرست محتویات آن جلد ذکر شده است.