۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هر' به 'هر') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نب' به 'نب') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در جلد اول کتاب، در مقدمه مختصری، محتوای مطالب، هدف و شیوه نگارنده در نوشتن این اثر بیان شده است: «أما بعد فإن الله اختار محمدا صلیاللهعليهوسلم من عباده و استخلصه لنفسه من بلاده فبعثه إلی خلقه بالحق بشيرا و من النار لمن زاغ عن سبيله نذيرا، ليدعو [الخلق] من عباده إلی عبادته و من اتباع السبيل إلی لزوم طاعته، ثم لم يجعل الفزع عند وقوع حادثة و الهرب عند وجود كل نازلة إلا إلی الذي أنزل عليه التنزيل و تفضل علی عباده بولايته التأويل؛ فسنته الفاصلة بين المتنازعين و آثاره القاطعة بين الخصمين. | در جلد اول کتاب، در مقدمه مختصری، محتوای مطالب، هدف و شیوه نگارنده در نوشتن این اثر بیان شده است: «أما بعد فإن الله اختار محمدا صلیاللهعليهوسلم من عباده و استخلصه لنفسه من بلاده فبعثه إلی خلقه بالحق بشيرا و من النار لمن زاغ عن سبيله نذيرا، ليدعو [الخلق] من عباده إلی عبادته و من اتباع السبيل إلی لزوم طاعته، ثم لم يجعل الفزع عند وقوع حادثة و الهرب عند وجود كل نازلة إلا إلی الذي أنزل عليه التنزيل و تفضل علی عباده بولايته التأويل؛ فسنته الفاصلة بين المتنازعين و آثاره القاطعة بين الخصمين. | ||
فلما رأيت معرفة السنن من أعظم أرکان الدين و أن حفظها يجب علی أکثر المسلمين و أنه لا سبيل إلی معرفة السقيم من الصحيح و لا صحة إخراج الدليل من الصريح إلا بمعرفة ضعفاء المحدثين [و] كيفية ما كانوا عليه من الحالات، أردت أن أملي أسامي أكثر المحدثين و من الفقهاء من أهل الفضل و الصالحين و من سلك سبيلهم من الماضين، بحذف الأسانيد و الإكثار و لزوم سلوك الاختصار، ليسهل علی الفقهاء حفظها و لا يصعب علی الحفاظ وعيها و الله أسأل التوفيق لما أوصانا و العون علی ما له قصدنا و...»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/40471/2/2 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص2-4]</ref>؛ خداوند محمد(ص) را از میان همه بندگان برگزید و او را برای خود خالص ساخت. وی را بشارتگر بندگان بر طریق حق و راستی و ترساننده بُریدگان از این مسیر قرار داد تا آنان را به عبادتش بخواند و به پیروی از راه و رسم خدایی وادارد. سپس در هنگام وقوع حادثه و نزول بلا، پناهی جز او که قرآن را بر وی نازل کرده... نیست؛ پس سنت و آثار وی فصلالخطاب منازعات و | فلما رأيت معرفة السنن من أعظم أرکان الدين و أن حفظها يجب علی أکثر المسلمين و أنه لا سبيل إلی معرفة السقيم من الصحيح و لا صحة إخراج الدليل من الصريح إلا بمعرفة ضعفاء المحدثين [و] كيفية ما كانوا عليه من الحالات، أردت أن أملي أسامي أكثر المحدثين و من الفقهاء من أهل الفضل و الصالحين و من سلك سبيلهم من الماضين، بحذف الأسانيد و الإكثار و لزوم سلوك الاختصار، ليسهل علی الفقهاء حفظها و لا يصعب علی الحفاظ وعيها و الله أسأل التوفيق لما أوصانا و العون علی ما له قصدنا و...»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/40471/2/2 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص2-4]</ref>؛ خداوند محمد(ص) را از میان همه بندگان برگزید و او را برای خود خالص ساخت. وی را بشارتگر بندگان بر طریق حق و راستی و ترساننده بُریدگان از این مسیر قرار داد تا آنان را به عبادتش بخواند و به پیروی از راه و رسم خدایی وادارد. سپس در هنگام وقوع حادثه و نزول بلا، پناهی جز او که قرآن را بر وی نازل کرده... نیست؛ پس سنت و آثار وی فصلالخطاب منازعات و پایانبخش دعواهاست. ازآنجاکه من سنن را از والاترین و سترگترین ارکان دین دیدم و دانستم که راهی برای شناخت روایات صحیح از سقیم و همچنین صحت اخراج دلیل از صریح، نیست، مگر با شناخت ضعفای از محدثین و کیفیت حالاتشان، تصمیم گرفتم که نام اکثر محدثین از فقها و اهل فضل و صالحین و پیروان راه آنان از گذشتگان را املا کنم. در این مسیر، اسانید و اضافات را حذف کردم و لازم دانستم که طریقه اختصار را پیش گیرم تا حفظش بر فقها آسان باشد و به یاد داشتنش بر حافظان دشوار نباشد... | ||
در بخشی از کتاب میخوانیم: «ابوحاتم، گفته: از محدثینی که از اتباع تابعین روایت کرده و با آنان گفتگوی مستقیم (مشافهة) داشته است و اسم وی با الف آغاز میشود، احمد بن ابیطیبه دارمی جرجانی است. احمد از پدرش روایت میکند. اسم ابیطیبه، عیسی بن سلیمان بن دینار است که عمار بن رجاء استرآبادی و اهل بلدش از وی روایت کردهاند. وی در 203 هجری از دنیا رفت. مهران بن هارون روایت کرده که عمار بن رجاء روایت کرده که احمد بن ابیطیبه از مالک از نافع از ابن عمر از پیامبر(ص) روایت کرده که ایشان فرمودند: «خمس لا يعلمهن إلّا الله؛ '''إِنَّ اللَّـهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ينَزِّلُ الْغَيثَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَّاذَا تَكسِبُ غَدًا وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَي أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ''' ﴿لقمان: ٣٤﴾<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/40479/1/8 ر.ک: همان، ج8، ص2-3]</ref>؛ پنج چیز است که کسی جز خداوند از آن آگاه نیست؛ «در حقیقت، خداست که علم [به] قیامت نزد اوست و باران را فرومىفرستد و آنچه را که در رحمهاست مىداند و کسى نمىداند فردا چه به دست مىآورد و کسى نمىداند در کدامین سرزمین مىمیرد؛ در حقیقت، خداست [که] داناى آگاه است». | در بخشی از کتاب میخوانیم: «ابوحاتم، گفته: از محدثینی که از اتباع تابعین روایت کرده و با آنان گفتگوی مستقیم (مشافهة) داشته است و اسم وی با الف آغاز میشود، احمد بن ابیطیبه دارمی جرجانی است. احمد از پدرش روایت میکند. اسم ابیطیبه، عیسی بن سلیمان بن دینار است که عمار بن رجاء استرآبادی و اهل بلدش از وی روایت کردهاند. وی در 203 هجری از دنیا رفت. مهران بن هارون روایت کرده که عمار بن رجاء روایت کرده که احمد بن ابیطیبه از مالک از نافع از ابن عمر از پیامبر(ص) روایت کرده که ایشان فرمودند: «خمس لا يعلمهن إلّا الله؛ '''إِنَّ اللَّـهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ينَزِّلُ الْغَيثَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَّاذَا تَكسِبُ غَدًا وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَي أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ''' ﴿لقمان: ٣٤﴾<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/40479/1/8 ر.ک: همان، ج8، ص2-3]</ref>؛ پنج چیز است که کسی جز خداوند از آن آگاه نیست؛ «در حقیقت، خداست که علم [به] قیامت نزد اوست و باران را فرومىفرستد و آنچه را که در رحمهاست مىداند و کسى نمىداند فردا چه به دست مىآورد و کسى نمىداند در کدامین سرزمین مىمیرد؛ در حقیقت، خداست [که] داناى آگاه است». |
ویرایش