العقود الفضية في أصول الإباضية: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در مقدمه کتاب پس از ثنای الهی، به دو بخش از آیه‌های شریفه: «إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلاَمُ» ﴿آل‌‏عمران‏، 19﴾ و «وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ» ﴿آل‏‌عمران‏، 85﴾ را ذکر می‌کند و سپس بر پیامبر برگزیده و خاندان طاهرینش درود می‌فرستد و پس‌ازآن می‌نویسد: از حکمت‎های الهی در خلایقش است که آنان را به خیر و شر و طاعت و معصیت مبتلا می‌کند چنانچه خداوند دراین‎باره می‌فرماید: «وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ» ﴿٣٥ سوره انبیاء﴾. خدای متعال در کتابش محکم و متشابه قرار داد و فرمود: «كسانى كه در دل‎هایشان انحراف است براى فتنه‌جويى و طلب تأويل آن [به‌دلخواه خود]، از متشابه آن پيروى مى‎كنند، با آنكه تأويلش را جز خدا و ريشه‌داران در دانش كسى نمى‎داند.»<ref>قرآن کریم، آیه هفت آل‎عمران، ترجمه فولادوند</ref> به همین دلیل بود که امت اسلامی به فرقه‌های مختلف منشعب شد و هر فرقه‌ای خودش را بر حق دانست و دیگری را بر راه باطل. در این میان، برخی مجتهد بودند، برخی در تعصب در مذهبشان مبالغه کردند، برخی تساهل پیشه کردند و...؛ و ای‎کاش حقیقت این امر را به پیامبر و اولی‌الامر در علمش وا می‌گذاشتند؛ به‌هرحال کتاب الهی و سنت پیامبرش در میان آنان هست و بر آن اجماع دارند. بر این اساس، واجب است که به آن رجوع کنند ولی قَدَر الهی بر همه‎چیز سابق است و حکمتش نافذ و بنا بر آیات الهی وَ لَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَ لَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨﴾ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَ لِذَلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ﴿١١9﴾؛ و اگر پروردگار تو مى‌خواست، قطعاً همه مردم را امّت واحدى قرار مى‎داد، درحالی‎که پيوسته در اختلافند، (۱۱۸) مگر كسانى كه پروردگار تو به آنان رحم كرده و براى همين آنان را آفريده است؛ و وعده پروردگارت [چنين‎] تحقّق پذيرفته است [كه]: «البتّه جهنّم را از جنّ و انس يكسره پر خواهم كرد. (۱۱۹)»<ref>سوره هود: آیات 118-119</ref> مشیت خدا بر این امر تعلق گرفت.