پرش به محتوا

العقائد الإسلامية (سابق): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ى‎ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'ى‎آ' به 'ی‌آ')
جز (جایگزینی متن - 'ى‎ش' به 'ی‌ش')
خط ۳۳: خط ۳۳:
نویسنده در مقدمه از ترکیب اسلام از ایمان و عمل سخن می‌گوید. او مفهوم ایمان را توضیح داده و بر اینکه عقیده باید واحد و خالص باشد، اقامه دلیل می‌کند. وی همچنین از انحرافی که از شیوه رسول خدا پیش آمده گفته و بر ضرورت بازگشت به تجدید دعوت به همان شیوه رسول‌الله(ص) تأکید می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29266/1/5 ر.ک: مقدمه کتاب، ص5-16]</ref>.
نویسنده در مقدمه از ترکیب اسلام از ایمان و عمل سخن می‌گوید. او مفهوم ایمان را توضیح داده و بر اینکه عقیده باید واحد و خالص باشد، اقامه دلیل می‌کند. وی همچنین از انحرافی که از شیوه رسول خدا پیش آمده گفته و بر ضرورت بازگشت به تجدید دعوت به همان شیوه رسول‌الله(ص) تأکید می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29266/1/5 ر.ک: مقدمه کتاب، ص5-16]</ref>.


روش نویسنده در این کتاب بر این است که با استفاده از آیات و روایات، عقاید اسلامی را توضیح می‌دهد. کثرت استفاده نویسنده از آیات قرآن از ویژگی‎های این اثر است. در بخشی از کتاب که درباره عصمت انبیا نوشته شده می‌خوانیم: خداوند پیامبران را برگزید و اختیار کرد '''إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَى آدَمَ وَ نُوحًا وَ آلَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ''' ﴿آل ‎عمران: 33﴾ (به‎یقین، خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر مردم جهان برترى داده است) و آنان را از بدی‎ها و از گناهان کوچک و بزرگ منزه داشت: '''وَ مَا كانَ لِنَبِي أَن يغُلَّ وَ مَن يغْلُلْ يأْتِ بِمَا غَلَّ يوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كلُّ نَفْسٍ مَّا كسَبَتْ وَ هُمْ لَا يظْلَمُونَ''' ﴿آل ‎عمران: 161﴾ (و هیچ پیامبرى را نسزد که خیانت ورزد و هرکس خیانت ورزد، روز قیامت با آنچه در آن خیانت کرده بیاید؛ آنگاه به هرکس [پاداش‎] آنچه کسب کرده، به‌تمامى داده مى‎شود و بر آنان ستم نرود) و آنان را با اخلاق عظیمه، یعنی راستگویی و امانت و فنای در حق زینت داد. برخی از آنان صدیق هستند: '''وَ اذْكرْ فِي الْكتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقًا نَّبِيا''' ﴿مریم: 41﴾ (و در این کتاب به یاد ابراهیم پرداز؛ زیرا او پیامبرى بسیار راستگوى بود).
روش نویسنده در این کتاب بر این است که با استفاده از آیات و روایات، عقاید اسلامی را توضیح می‌دهد. کثرت استفاده نویسنده از آیات قرآن از ویژگی‎های این اثر است. در بخشی از کتاب که درباره عصمت انبیا نوشته شده می‌خوانیم: خداوند پیامبران را برگزید و اختیار کرد '''إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَى آدَمَ وَ نُوحًا وَ آلَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ''' ﴿آل ‎عمران: 33﴾ (به‎یقین، خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر مردم جهان برترى داده است) و آنان را از بدی‎ها و از گناهان کوچک و بزرگ منزه داشت: '''وَ مَا كانَ لِنَبِي أَن يغُلَّ وَ مَن يغْلُلْ يأْتِ بِمَا غَلَّ يوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كلُّ نَفْسٍ مَّا كسَبَتْ وَ هُمْ لَا يظْلَمُونَ''' ﴿آل ‎عمران: 161﴾ (و هیچ پیامبرى را نسزد که خیانت ورزد و هرکس خیانت ورزد، روز قیامت با آنچه در آن خیانت کرده بیاید؛ آنگاه به هرکس [پاداش‎] آنچه کسب کرده، به‌تمامى داده می‌شود و بر آنان ستم نرود) و آنان را با اخلاق عظیمه، یعنی راستگویی و امانت و فنای در حق زینت داد. برخی از آنان صدیق هستند: '''وَ اذْكرْ فِي الْكتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقًا نَّبِيا''' ﴿مریم: 41﴾ (و در این کتاب به یاد ابراهیم پرداز؛ زیرا او پیامبرى بسیار راستگوى بود).


برخی از آنان را خدا برای خودش ساخت: '''وَ أَلْقَيتُ عَلَيك مَحَبَّةً مِّنِّي وَ لِتُصْنَعَ عَلَى عَينِي''' ﴿طه: 39﴾ (و مِهرى از خودم بر تو افکندم تا زیر نظر من پرورش یابى)، '''فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْينَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَىٰ قَدَرٍ يا مُوسَىٰ''' ﴿طه: 40﴾ (سالى چند در میان اهل «مدین» ماندى، سپس اى موسى در زمان مقدر [و مقتضى‎] آمدى)، '''وَ اصْطَنَعْتُك لِنَفْسِي''' ﴿طه: 41﴾ (و تو را براى خود پروردم).
برخی از آنان را خدا برای خودش ساخت: '''وَ أَلْقَيتُ عَلَيك مَحَبَّةً مِّنِّي وَ لِتُصْنَعَ عَلَى عَينِي''' ﴿طه: 39﴾ (و مِهرى از خودم بر تو افکندم تا زیر نظر من پرورش یابى)، '''فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْينَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَىٰ قَدَرٍ يا مُوسَىٰ''' ﴿طه: 40﴾ (سالى چند در میان اهل «مدین» ماندى، سپس اى موسى در زمان مقدر [و مقتضى‎] آمدى)، '''وَ اصْطَنَعْتُك لِنَفْسِي''' ﴿طه: 41﴾ (و تو را براى خود پروردم).
خط ۴۰: خط ۴۰:
برخی را برگزید و خودش تعلیم داد: '''وَ كذَلِك يجْتَبِيك رَبُّك وَ يعَلِّمُك مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَ يتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيك وَ عَلَى آلِ يعْقُوبَ كمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَيك مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّك عَلِيمٌ حَكيمٌ''' ﴿یوسف: 6﴾ (و این‎چنین، پروردگارت تو را برمى‎گزیند و از تعبیر خواب‌ها به تو می‌آموزد و نعمتش را بر تو و بر خاندان یعقوب تمام مى‎کند؛ همان گونه که قبلاً بر پدران تو، ابراهیم و اسحاق، تمام کرد؛ در حقیقت، پروردگار تو داناى حکیم است).
برخی را برگزید و خودش تعلیم داد: '''وَ كذَلِك يجْتَبِيك رَبُّك وَ يعَلِّمُك مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَ يتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيك وَ عَلَى آلِ يعْقُوبَ كمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَيك مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّك عَلِيمٌ حَكيمٌ''' ﴿یوسف: 6﴾ (و این‎چنین، پروردگارت تو را برمى‎گزیند و از تعبیر خواب‌ها به تو می‌آموزد و نعمتش را بر تو و بر خاندان یعقوب تمام مى‎کند؛ همان گونه که قبلاً بر پدران تو، ابراهیم و اسحاق، تمام کرد؛ در حقیقت، پروردگار تو داناى حکیم است).


و بعد از اینکه خداوند برخی از انبیا را در آیه 58 سوره مریم نام می‌برد، می‌گوید: '''أُولَـئِك الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَيهِم مِّنَ النَّبِيينَ مِن ذُرِّيةِ آدَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَ مِن ذُرِّيةِ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْرَائِيلَ وَ مِمَّنْ هَدَينَا وَ اجْتَبَينَا إِذَا تُتْلَى عَلَيهِمْ آياتُ الرَّحْمَـنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَ بُكيا''' (آنان کسانى از پیامبران بودند که خداوند بر ایشان نعمت ارزانى داشت؛ از فرزندان آدم بودند و از کسانى که همراه نوح [بر کشتى‎] سوار کردیم و از فرزندان ابراهیم و اسرائیل و از کسانى که [آنان را] هدایت نمودیم و برگزیدیم [و] هرگاه آیات [خداى‎] رحمان بر ایشان خوانده مى‎شد، سجده‌کنان و گریان به خاک مى‎افتادند).
و بعد از اینکه خداوند برخی از انبیا را در آیه 58 سوره مریم نام می‌برد، می‌گوید: '''أُولَـئِك الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَيهِم مِّنَ النَّبِيينَ مِن ذُرِّيةِ آدَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَ مِن ذُرِّيةِ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْرَائِيلَ وَ مِمَّنْ هَدَينَا وَ اجْتَبَينَا إِذَا تُتْلَى عَلَيهِمْ آياتُ الرَّحْمَـنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَ بُكيا''' (آنان کسانى از پیامبران بودند که خداوند بر ایشان نعمت ارزانى داشت؛ از فرزندان آدم بودند و از کسانى که همراه نوح [بر کشتى‎] سوار کردیم و از فرزندان ابراهیم و اسرائیل و از کسانى که [آنان را] هدایت نمودیم و برگزیدیم [و] هرگاه آیات [خداى‎] رحمان بر ایشان خوانده می‌شد، سجده‌کنان و گریان به خاک مى‎افتادند).
و این انبیا، هرچند در مراتب فضیلت با یکدیگر تفاوت دارند، اما همه آنان به نهایت از تعالی روحی و اتصال به خدا دست یافته‌اند: '''تِلْك الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كلَّمَ اللَّـهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَ آتَينَا عِيسَى ابْنَ مَرْيمَ الْبَينَاتِ وَ أَيدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ...''' ﴿بقره: 253﴾ (برخى از آن پیامبران را بر برخى دیگر برترى بخشیدیم. از آنان کسى بود که خدا با او سخن گفت و درجات بعضى از آنان را بالا برد و به عیسى پسر مریم دلایل آشکار دادیم و او را به‌وسیله روح‌القدس تأیید کردیم...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29266/2/180 ر.ک: متن کتاب، ص180-182]</ref>.
و این انبیا، هرچند در مراتب فضیلت با یکدیگر تفاوت دارند، اما همه آنان به نهایت از تعالی روحی و اتصال به خدا دست یافته‌اند: '''تِلْك الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كلَّمَ اللَّـهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَ آتَينَا عِيسَى ابْنَ مَرْيمَ الْبَينَاتِ وَ أَيدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ...''' ﴿بقره: 253﴾ (برخى از آن پیامبران را بر برخى دیگر برترى بخشیدیم. از آنان کسى بود که خدا با او سخن گفت و درجات بعضى از آنان را بالا برد و به عیسى پسر مریم دلایل آشکار دادیم و او را به‌وسیله روح‌القدس تأیید کردیم...)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29266/2/180 ر.ک: متن کتاب، ص180-182]</ref>.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش