۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجموعة رسائل الكرماني: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ت‌و' به 'ت‌و'
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ا' به 'ن‌ا') |
جز (جایگزینی متن - 'ت‌و' به 'ت‌و') |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
===خزائن الأدلة=== | ===خزائن الأدلة=== | ||
این، آخرین رساله‌ای است که در این اثر به چشم می‌خورد. | این، آخرین رساله‌ای است که در این اثر به چشم می‌خورد. | ||
این رساله نیز نمونه‌ای دیگر از کوششهای فکری و علمی [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] برای طرح و اثبات حقانیت الحاكمبأمرالله و ستردن تأثیرات سوء تبلیغات عباسیان در انکار و دروغزن دانستن الحاکم است؛ بدین منظور او در سرمطلع این رساله، الحاکم را در جایگاه امام - خلیفه محق در رأس سلطه سیاسی - مذهبی دربار فاطمیان قرار می‌دهد و او را وارث ملک و حکمت نبوی می‌داند. با تأکید بر میراثبری الحاکم از حضرت ابراهیم و اسماعیل، امام فاطمی را مصداق آیه '''فَقَدْ آتَينٰا آلَ إِبْرٰاهِيمَ اَلْكتٰابَ وَ اَلْحِكمَةَ وَ آتَينٰاهُمْ مُلْكاً عَظِيماً''' (النساء: 54) می‌داند. علاوه بر این، در | این رساله نیز نمونه‌ای دیگر از کوششهای فکری و علمی [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] برای طرح و اثبات حقانیت الحاكمبأمرالله و ستردن تأثیرات سوء تبلیغات عباسیان در انکار و دروغزن دانستن الحاکم است؛ بدین منظور او در سرمطلع این رساله، الحاکم را در جایگاه امام - خلیفه محق در رأس سلطه سیاسی - مذهبی دربار فاطمیان قرار می‌دهد و او را وارث ملک و حکمت نبوی می‌داند. با تأکید بر میراثبری الحاکم از حضرت ابراهیم و اسماعیل، امام فاطمی را مصداق آیه '''فَقَدْ آتَينٰا آلَ إِبْرٰاهِيمَ اَلْكتٰابَ وَ اَلْحِكمَةَ وَ آتَينٰاهُمْ مُلْكاً عَظِيماً''' (النساء: 54) می‌داند. علاوه بر این، در بیست‌وپنجمین خزانه که در اثبات امامت بیان شده است، بار دیگر تیغ تیز عقل را بر ادعای منکران امامت برکشیده و با استدلالهای عقلانی، موقعیت امام فاطمی را در فرهنگ و نظام فکری شیعه اسماعیلی تبیین و تشریح می‌کند. با لازم الاطاعه دانستن امامان، ذریه حسنین(ع) را معیار صحیح در عرصه منازعات فکری معرفی می‌کند. رهروان ایشان را اهل بهشت می‌داند و متمسکان به حبل آنان را سعادتمند می‌شمارد. بدینوسیله، او در قالب راهکاری اثربخش به ارائه طرحواره نظریه امامت اسماعیلیه مبادرت کرد و علاوه بر تقویت مبادی فکری نوکیشان اسماعیلی، به مهار بحران فکری فاطمیان نائل آمد و چند صباحی از تنشهای فکری اسماعیلیه کاست و اضمحلال زودهنگام دولت آنان را به تعویق انداخت<ref>جان‌احمدی، فاطمه، ص95</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||