۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بم' به 'بم') |
جز (جایگزینی متن - 'تم' به 'تم') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
از دیگر وجوه این سفرنامه میتوان به این اشاره کرد که نویسنده به دلیل همراهی با شاه در یک سفر رسمی، توانسته بسیاری از نقاط دیدنی را دیده و گزارش کند<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. هرچند این سفرنامه نکته سیاسی خاصی ندارد، اماچون نویسنده از درباریان قاجاری بوده، گزارش وی میتواند نشاندهنده دیدگاه حاکمان قاجاری در نخستین سفر فرنگ مظفرالدین شاه قاجار باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | از دیگر وجوه این سفرنامه میتوان به این اشاره کرد که نویسنده به دلیل همراهی با شاه در یک سفر رسمی، توانسته بسیاری از نقاط دیدنی را دیده و گزارش کند<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. هرچند این سفرنامه نکته سیاسی خاصی ندارد، اماچون نویسنده از درباریان قاجاری بوده، گزارش وی میتواند نشاندهنده دیدگاه حاکمان قاجاری در نخستین سفر فرنگ مظفرالدین شاه قاجار باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
«اهمیت دیگر آن، جدای از وصف آنچه دیده، قضاوتهای خود نویسنده است. وی از یک خانواده اشرافی روحانی و درعینحال خود | «اهمیت دیگر آن، جدای از وصف آنچه دیده، قضاوتهای خود نویسنده است. وی از یک خانواده اشرافی روحانی و درعینحال خود دولتمردی قاجاری، در یک مقطع زمانی بسیار مهم، یعنی دوره تغییر بوده است. او تجربه نظام سیاسی داخله ایران را داشته، با اوضاع اقتصادی و وضع درآمدها و هزینهها آشنا بوده و پس از دیدن تمدن غرب، مجبور به اظهار نظر و مقایسه تمدنی میان ایران و اروپا شده است. در اینجاست که نکات قابل تأملی را مطرح کرده و بهویژه روی بحث عقبماندگی و تفاوتها، تأکید ویژه دارد»<ref>همان</ref>. | ||
در بخش مربوط به سفرنامه مکه، در مقایسه با آنچه درباره سفرنامههای دیگر آمده، بهویژه آنچه درباره خوی بدویان گفته، تازههای فراوانی را میتوان یافت. البته خوی اشرافی او در ارائه چنین دیدگاههایی مؤثر بوده و در بسیاری نقاط مخصوصاً ایران و حجاز، نگاه تحقیرآمیزش غالب است<ref>ر.ک: همان</ref>. این نگاه، منهای خوی اشرافی او، که درعینحال متدین است، در غالب فرنگرفتههای آن دوران، وجود داشت؛ یعنی آنان در مقایسه تمدن کشورهای اینچنینی با غرب، نگاه تحقیرآمیزی به این فرهنگ داشتند و فقط مذهب و دین را از این امر مستثنی میکردند<ref>ر.ک: همان</ref>. | در بخش مربوط به سفرنامه مکه، در مقایسه با آنچه درباره سفرنامههای دیگر آمده، بهویژه آنچه درباره خوی بدویان گفته، تازههای فراوانی را میتوان یافت. البته خوی اشرافی او در ارائه چنین دیدگاههایی مؤثر بوده و در بسیاری نقاط مخصوصاً ایران و حجاز، نگاه تحقیرآمیزش غالب است<ref>ر.ک: همان</ref>. این نگاه، منهای خوی اشرافی او، که درعینحال متدین است، در غالب فرنگرفتههای آن دوران، وجود داشت؛ یعنی آنان در مقایسه تمدن کشورهای اینچنینی با غرب، نگاه تحقیرآمیزی به این فرهنگ داشتند و فقط مذهب و دین را از این امر مستثنی میکردند<ref>ر.ک: همان</ref>. |
ویرایش