پرش به محتوا

عمان سامانی، نورالله بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '« ' به '«')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR02550.jpg|بندانگشتی|نورالله بن عبدالله عمان سامانی]]
[[پرونده:NUR02550.jpg|بندانگشتی|نورالله بن عبدالله عمان سامانی]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|نورالله بن عبدالله عمان سامانی
! نام!! data-type="authorName" |نورالله بن عبدالله عمان سامانی
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'|
| data-type="authorOtherNames" |


|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|  
| data-type="authorbirthDate" |  
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|/ 13ق  
| data-type="authorDeathDate" |/ 13ق  
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|گنجينه اسرار عمان ساماني،غزليات وحدت کرمانشاهي  
| data-type="authorWritings" |گنجينه اسرار عمان ساماني،غزليات وحدت کرمانشاهي  


گنجينه‌ي اسرار بهمراه بخشي از قصايد آن مرحوم  
گنجينه‌ي اسرار بهمراه بخشي از قصايد آن مرحوم  


 
|- class="articleCode"
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE02550AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE02550AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


نورالله بن عبدالله عمان سامانی، ملقب به «تاج‌الشعراء» و متخلص به «عمان»، از شعرای نیمه دوم سده 13 و اوایل سده 14 هجری است که به سال 1258ق، در سامان به دنیا آمده و به سال 1322ق، در زادگاهش بدرود حیات گفته است. آثاری که از وی به یادگار مانده است عبارتند از: «گنجینة الأسرار»، «معراج‌نامه»، «محزن الدرر» و «دیوان اشعار».
نورالله بن عبدالله عمان سامانی، ملقب به «تاج‌الشعراء» و متخلص به «عمان»، از شعرای نیمه دوم سده 13 و اوایل سده 14 هجری است که به سال 1258ق، در سامان به دنیا آمده و به سال 1322ق، در زادگاهش بدرود حیات گفته است. آثاری که از وی به یادگار مانده است عبارتند از: «[[گنجينة الأسرار عمان سامانی و غزلیات وحدت کرمانشاهی (گزیده آثار دو همزاد معنوی)|گنجینة الأسرار]]»، «معراج‌نامه»، «محزن الدرر» و «دیوان اشعار».


'''میرزا نورالله بن عبدالله عمان سامانی'''، ملقب به «تاج‌الشعراء» و متخلص به «عمان»، از شعرای پرآوازه آیینی در نیمه دوم سده 13 و اوایل سده 14 هجری است که به سال 1258ق، در سامان (مرکز بخش لار استان چهارمحال و بختیاری) به دنیا آمده و به سال 1322ق، در سن 64 سالگی در زادگاهش بدرود حیات گفته است<ref>ر.ک: مجاهدی، محمدعلی، 1395</ref>.
'''میرزا نورالله بن عبدالله عمان سامانی'''، ملقب به «تاج‌الشعراء» و متخلص به «عمان»، از شعرای پرآوازه آیینی در نیمه دوم سده 13 و اوایل سده 14 هجری است که به سال 1258ق، در سامان (مرکز بخش لار استان چهارمحال و بختیاری) به دنیا آمده و به سال 1322ق، در سن 64 سالگی در زادگاهش بدرود حیات گفته است<ref>ر.ک: مجاهدی، محمدعلی، 1395</ref>.
خط ۴۹: خط ۴۸:
پس از درگذشت ابوالفقراء جلسات هفتگی انجمن ادبی در منزل ملک‌الشعراء (عنقا) تشکیل می‌شده و عمان سامانی نیز در آن شرکت می‌کرده است. معروف است وی قصیده معروف لامیه خود را در مدح امیر مؤمنان(ع) در ایامی که جلسات انجمن در منزل عنقا برگزار می‌شده، سروده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
پس از درگذشت ابوالفقراء جلسات هفتگی انجمن ادبی در منزل ملک‌الشعراء (عنقا) تشکیل می‌شده و عمان سامانی نیز در آن شرکت می‌کرده است. معروف است وی قصیده معروف لامیه خود را در مدح امیر مؤمنان(ع) در ایامی که جلسات انجمن در منزل عنقا برگزار می‌شده، سروده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


آثاری که از وی به یادگار مانده است عبارتند از: «گنجینة الأسرار»، «معراج‌نامه»، «محزن الدرر» و «دیوان اشعار»<ref>همان</ref>.
آثاری که از وی به یادگار مانده است عبارتند از: «[[گنجينة الأسرار عمان سامانی و غزلیات وحدت کرمانشاهی (گزیده آثار دو همزاد معنوی)|گنجینة الأسرار]]»، «معراج‌نامه»، «محزن الدرر» و «دیوان اشعار»<ref>همان</ref>.


به روایت بازماندگان عمان، دیوان خطی او در خانواده ثقفی اصفهان موجود است و تاکنون به چاپ نرسیده است. «محزن الدرر» او نیز - که ظاهرا اثری تذکره‌گونه است - مجال چاپ و نشر نیافته است. «منظومه معراج‌نامه» عمان که تاکنون چندین بار تجدید چاپ شده، از نظر ساختار محکم لفظی و غنای محتوایی، قابل مقایسه با «گنجینة الأسرار» نیست و حاصل طبع‌آزمایی‌های اولیه و شاید اولین تجربه مثنوی‌سرایی وی در این مقطع از سنین زندگی او باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
به روایت بازماندگان عمان، دیوان خطی او در خانواده ثقفی اصفهان موجود است و تاکنون به چاپ نرسیده است. «محزن الدرر» او نیز - که ظاهرا اثری تذکره‌گونه است - مجال چاپ و نشر نیافته است. «منظومه معراج‌نامه» عمان که تاکنون چندین بار تجدید چاپ شده، از نظر ساختار محکم لفظی و غنای محتوایی، قابل مقایسه با «[[گنجينة الأسرار عمان سامانی و غزلیات وحدت کرمانشاهی (گزیده آثار دو همزاد معنوی)|گنجینة الأسرار]]» نیست و حاصل طبع‌آزمایی‌های اولیه و شاید اولین تجربه مثنوی‌سرایی وی در این مقطع از سنین زندگی او باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.


شاید بتوان گفت «گنجینة الأسرار»، مهم‌ترین اثر عمان سامانی باشد. صرف نظر از تسامحات ادبی معدودی که عمان در این اثر جاودانه عاشورایی داشته، گنجینه او را باید به‌عنوان یک اثر فاخر و استثنایی در پیشینه شعر عاشورا تلقی کرد که مرور زمان نه‌تنها از جاذبه‌های کلامی و روحانی آن نکاسته، بلکه شاهد بالندگی و شکوفایی اعجاب‌برانگیز آن در طول سده اخیر بوده‌ایم که به‌تدریج بر میزان اقبال شیفتگان ادب عاشورا از این اثر ماندگار افزوده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
شاید بتوان گفت «[[گنجينة الأسرار عمان سامانی و غزلیات وحدت کرمانشاهی (گزیده آثار دو همزاد معنوی)|گنجینة الأسرار]]»، مهم‌ترین اثر عمان سامانی باشد. صرف نظر از تسامحات ادبی معدودی که عمان در این اثر جاودانه عاشورایی داشته، گنجینه او را باید به‌عنوان یک اثر فاخر و استثنایی در پیشینه شعر عاشورا تلقی کرد که مرور زمان نه‌تنها از جاذبه‌های کلامی و روحانی آن نکاسته، بلکه شاهد بالندگی و شکوفایی اعجاب‌برانگیز آن در طول سده اخیر بوده‌ایم که به‌تدریج بر میزان اقبال شیفتگان ادب عاشورا از این اثر ماندگار افزوده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


عمان سامانی را باید یک شاعر تمام‌عیار ولایی قلمداد کرد که عطش دیرپای خود را با زلال گوارای فرهنگ ارزشی آل الله(ع) فرومی‌نشاند و با سلوک بی‌وقفه خود در طریق معرفت، مشاهدات روحانی خود را در خلوت کشف و شهود هنرمندانه به تصویر می‌کشد و هنگامی که اتصال باطنی او برای لحظاتی با عوالم ماورایی قطع می‌گردد، با پریشان‌گویی‌های خود از قبض موقتی که به سراغ او آمده، خبر می‌دهد و پس از برقراری ارتباط درونی، بی‌درنگ از حاشیه به متن می‌رود و دنباله مطلب را پی می‌گیرد و این همان فرق اساسی شعر «جوششی» از نوع «کوششی» آن است. بااینکه ابیات این منظومه‌ی حماسی عرفانی از 831 بیت تجاوز نمی‌کند، ولی به اقیانوس کران‌ناپیدایی می‌ماند که افق‌های دور از دسترس خود را با آبی آسمان پیونده داده باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
عمان سامانی را باید یک شاعر تمام‌عیار ولایی قلمداد کرد که عطش دیرپای خود را با زلال گوارای فرهنگ ارزشی آل الله(ع) فرومی‌نشاند و با سلوک بی‌وقفه خود در طریق معرفت، مشاهدات روحانی خود را در خلوت کشف و شهود هنرمندانه به تصویر می‌کشد و هنگامی که اتصال باطنی او برای لحظاتی با عوالم ماورایی قطع می‌گردد، با پریشان‌گویی‌های خود از قبض موقتی که به سراغ او آمده، خبر می‌دهد و پس از برقراری ارتباط درونی، بی‌درنگ از حاشیه به متن می‌رود و دنباله مطلب را پی می‌گیرد و این همان فرق اساسی شعر «جوششی» از نوع «کوششی» آن است. بااینکه ابیات این منظومه‌ی حماسی عرفانی از 831 بیت تجاوز نمی‌کند، ولی به اقیانوس کران‌ناپیدایی می‌ماند که افق‌های دور از دسترس خود را با آبی آسمان پیونده داده باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۶۴: خط ۶۳:
http://www.shiati.ir/content/view/510/49/
http://www.shiati.ir/content/view/510/49/


== وابسته‌ها ==
[[گنجينة الأسرار عمان سامانی و غزلیات وحدت کرمانشاهی (گزیده آثار دو همزاد معنوی)]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:قربانی-باقی زاده]]
[[رده:قربانی-باقی زاده]]
[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]]
[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش