۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
منطق المشرقیین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نه' به 'نه'
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ک' به 'ن‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'نه' به 'نه') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
ارغنون معلم اول شامل شش بخش بود که با اضافه دو رساله خطابه و شعر و با افزودن باب ایساغوجی فرفوریوس صوری، منطقیات ارسطو بر نه بخش بالغ شد و به‌صورت نه بخشی نزد متفکران مسلمان متداول گشت. منطقیانی چون [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]، [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، ابوالعباس لوکری و [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در همین نظام نه بخشی تحقیق می‌کرده‌اند. ولی ابن‌سینا در اشارات و منطق مشرقیین خود، با الهام از تقسیمبندی علم به تصور و تصدیق که توسط [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در عیون المسایل مطرح شده بود و با توجه به این‌که روش اکتساب تصور و تصدیق متمایز است، منطق را به دو بخش اصلی ناظر به تصورات و تصدیقات تقسیم کرد و تبویب و فصلبندی منطق ارسطویی را از نه باب به دو باب رسانید<ref>فایدیی، اکبر، ص70</ref>. | ارغنون معلم اول شامل شش بخش بود که با اضافه دو رساله خطابه و شعر و با افزودن باب ایساغوجی فرفوریوس صوری، منطقیات ارسطو بر نه بخش بالغ شد و به‌صورت نه بخشی نزد متفکران مسلمان متداول گشت. منطقیانی چون [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]، [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]، ابوالعباس لوکری و [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در همین نظام نه بخشی تحقیق می‌کرده‌اند. ولی ابن‌سینا در اشارات و منطق مشرقیین خود، با الهام از تقسیمبندی علم به تصور و تصدیق که توسط [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در عیون المسایل مطرح شده بود و با توجه به این‌که روش اکتساب تصور و تصدیق متمایز است، منطق را به دو بخش اصلی ناظر به تصورات و تصدیقات تقسیم کرد و تبویب و فصلبندی منطق ارسطویی را از نه باب به دو باب رسانید<ref>فایدیی، اکبر، ص70</ref>. | ||
مقولات ده‌گانه بنیاد متافیزیکی منطق نه بخشی ارسطویی است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] هم با این‌که علم را به تصور و تصدیق تقسیم می‌کند، منطقیاتش به‌صورت نه بخشی و حاوی مقولات است؛ اما در منطق دو بخشی [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] مبحث مقولات وجود ندارد و این یکی از ابتکارات پر ارج است. او در بخش منطق کتاب حکمت مشرقیه آشکارا روش دو بخشی را در منطق پیش گرفته است. چنان‌که در ابتدای کتاب منطق مشرقیین می‌نویسد: "ما می‌خواهیم بیان کنیم که چگونه از اشیای موجود در اوهام و اذهان خود به اشیای نامعلوم سیر کرده و به‌واسطه معلومات پیشین خود معلومات دیگری را کسب می‌کنیم. اشیای حاصل در ذهن از طریق تصور نمودار می‌شوند و تصور | مقولات ده‌گانه بنیاد متافیزیکی منطق نه بخشی ارسطویی است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] هم با این‌که علم را به تصور و تصدیق تقسیم می‌کند، منطقیاتش به‌صورت نه بخشی و حاوی مقولات است؛ اما در منطق دو بخشی [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] مبحث مقولات وجود ندارد و این یکی از ابتکارات پر ارج است. او در بخش منطق کتاب حکمت مشرقیه آشکارا روش دو بخشی را در منطق پیش گرفته است. چنان‌که در ابتدای کتاب منطق مشرقیین می‌نویسد: "ما می‌خواهیم بیان کنیم که چگونه از اشیای موجود در اوهام و اذهان خود به اشیای نامعلوم سیر کرده و به‌واسطه معلومات پیشین خود معلومات دیگری را کسب می‌کنیم. اشیای حاصل در ذهن از طریق تصور نمودار می‌شوند و تصور آن‌ها از دو حال خارج نیست یا تصور آن‌ها مجرد از حکم و تصدیق است و یا این‌که تصور آن‌ها همراه با حکم و تصدیق است". بعدها منطقدانان زیادی نظیر [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]]، بغدادی، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، خونجی، ارموی، [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانی]]، کاتبی قزوینی، [[جرجانی، علی بن محمد|میر سید شریف جرجانی]]، [[قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد|قطب‌الدین رازی]] و محقق دوانی از این منطق نگاری دو بخشی ابن‌سینا تبعیت کرده‌اند<ref>همان</ref>. | ||
===منظور از مشرقی در این اثر چیست؟=== | ===منظور از مشرقی در این اثر چیست؟=== | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
# ابداع و تأسیس اصول جدید. | # ابداع و تأسیس اصول جدید. | ||
پذیرش رویکرد شرقی با مشخصه‌های مزبور توسط [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]]، به‌صورت طبیعی ابداعات منطقی فراوانی را چه در تکمیل و توسیع منطق ارسطویی و چه در افق‌های جدیدتر منطق موجب شد. بر این اساس دو نظریه قیاس اقترانی شرطی و نظریه موجهات زمانی، دو ابداع مهم در علم منطق از ابداعات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] به شمار می‌رود که عناصر مفهومی و تصورات بنیانی این دو نظریه، گرچه ریشه در مباحث منطقی [[ارسطو]] و رواقیون دارد؛ امام تأسیس نظامهای منطقی مستقلی بر اساس | پذیرش رویکرد شرقی با مشخصه‌های مزبور توسط [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]]، به‌صورت طبیعی ابداعات منطقی فراوانی را چه در تکمیل و توسیع منطق ارسطویی و چه در افق‌های جدیدتر منطق موجب شد. بر این اساس دو نظریه قیاس اقترانی شرطی و نظریه موجهات زمانی، دو ابداع مهم در علم منطق از ابداعات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] به شمار می‌رود که عناصر مفهومی و تصورات بنیانی این دو نظریه، گرچه ریشه در مباحث منطقی [[ارسطو]] و رواقیون دارد؛ امام تأسیس نظامهای منطقی مستقلی بر اساس آن‌ها، به تلاش علمی [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌سینا]] بر می‌گردد<ref>همان، ص9</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||