۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تا' به 'تا') |
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
نویسنده در مورد تمام این کتابها، نخست، عبارتی از متن را بهصورت «قوله:....» ذکر کرده و سپس حاشیه یا تعلیقه خود را بر آن مرقوم نموده است. [[رفيعي قزوینی، ابوالحسن|علامه قزوینی]]، برخی از این حواشی و تعلیقات را به زبان عربی نوشته و برخی را به زبان فارسی و در برخی کتابها مانند گوهر مراد از هر دو زبان استفاده کرده است. | نویسنده در مورد تمام این کتابها، نخست، عبارتی از متن را بهصورت «قوله:....» ذکر کرده و سپس حاشیه یا تعلیقه خود را بر آن مرقوم نموده است. [[رفيعي قزوینی، ابوالحسن|علامه قزوینی]]، برخی از این حواشی و تعلیقات را به زبان عربی نوشته و برخی را به زبان فارسی و در برخی کتابها مانند گوهر مراد از هر دو زبان استفاده کرده است. | ||
کتاب در بیان | کتاب در بیان حاشیههای [[رفيعي قزوینی، ابوالحسن|علامه قزوینی]] بر شرح مطالع با این عبارات فارسی مصحح آغاز میشود: «بدان که در موضوع تصدیق، سه قول است: یکى آنکه بسیط است و عبارت است از مجرّد حکم و هو قول الحكماء؛ دوم آنکه مرکب است از ادراکات اربعه یا ثلاثه على خلاف، با دخول حکم در میان اجزاء و هو قول الفخر الرّازي و أتباعه؛ سوم آنکه مرکب است از ادراکات ثلاثه: إدراك المحكوم عليه و به و النّسبة الحكمية و حکم خارج از ماهیت تصدیق و عارض». سپس زبان نوشتار، عوض شده و به عربی ادامه مییابد: «فالتّصديق على هذا القول هو الإدراكات الثّلاثة بشرط كونها معروضة للحكم و هو مذهب سخيف مستحدث؛ كما ذكره العلّامة الشّريف المحشّي في حواشيه، فليراجع من شاء»؛ یعنی: تصدیق، بنابراین، عبارت خواهد بود از ادراکات ثلاثه؛ البته مشروط به اینکه معروض حکم باشد که البته این قولی سخیف و نودرآمد است؛ چنانکه علامه شریف محشی در حواشی خویش متذکر این امر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص39</ref>. پس از آن، حواشی [[رفيعي قزوینی، ابوالحسن|علامه قزوینی]]، به این صورت آغاز میگردد: | ||
«قوله: «و إن اختلف وجه التّعدّد و الوحدة...». | «قوله: «و إن اختلف وجه التّعدّد و الوحدة...». |
ویرایش