مجموع فیه: تفاوت میان نسخه‌ها

رساله اول، تحت عنوان «المجلس الثانی و الثلاثون فی التوبة» می‎باشد. در این قسمت از کتاب، ابتدا نسخه خطی این رساله توصیف گردیده و سپس، به اثبات نسبت کتاب، به مصنف آن، پرداخته شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39824/1/25 متن کتاب، ص25]</ref>.

در این رساله، مجموعاً به ذکر 15 روایت به همراه سند، کلام حکیمانه و شعر، پیرامون توبه و آثار آن، پرداخته شده است. از جمله این روایات، روایتی است پیامبر(ص) که فرمودند: «إن المؤمن یری ذنوبه کأنه قاعد تحت جبل یخاف أن یقع علیه و إن الفاجر یری ذنوبه کذباب مرّ علی أنفه فذبّه عنه»، (همانا كه مؤمن گناهان خود را مانند كوهی بالای سرش می‎بیند و می‌ترسد که بر وی بیافتد و اما فاجر گناهان خویش را مانند مگسی مى‎بیند که بر بینی‌اش می‌نشیند و او را به دست خود دور می‌سازد- یعنی آن را بسیار حقیر و ناچیز می‌پندارد)<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39824/1/36 همان، ص36]</ref>.

رساله چهارم، در بیان فضیلت ماه مبارک رمضان و در آن، روایات مربوط به این ماه، گردآوری شده است. در روایتی از پیامبر(ص) چنین آمده است که: «إذا جاء رمضان فتحت ابواب الجنة و غلقت ابواب النار و صفدت الشیاطین»، (هنگامی که ماه رمضان می‎آید، درهای بهشت گشوده و درهای جهنم بسته شده و شیاطین به بند کشیده می‌شوند)<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39824/1/123 همان، ص123]</ref>. در روایتی دیگر، پیامبر(ص) از پنج امتیازی كه خداوند به امتش در ماه رمضان داده خبر می‌دهند و می‌فرمایند: «اعطیت امتی فی شهر رمضان خمسا لم یعطهن من قبلی أما واحدة: فانه اذا کان اول لیلة نظر الله الیهم و من نظر الله الیه لم یعذبه ابدا، و اما الثانیة: فان خلوف افواههم حین یمسون اطیب عندالله من ریح المسک، و اما الثالثة: فان الملائکة تستغفر لهم فی کل یوم و لیلة، و اما الرابعة: فان الله یأمر جنته یقول: استعدی و تزینی لعبادی اوشک ان ستریحوا من نصب الدنیا و آذاها الی داری و کرامتی، و اما الخامسة: فاذا کان آخر لیلة غفر لهم جمیعا. (در ماه رمضان به امت من پنج ویژگی داده شده است كه امت‎های قبلی این ویژگی‎ها را نداشتند. اولین ویژگی این است كه خداوند در اولین شب ماه رمضان به بندگان خود نظر می‎كند، یعنی عنایتی ویژه به بندگان خود دارد و كسی كه خداوند به او نظر كند مورد عذاب او قرار نمی‌گیرد. دوم اینکه بوی دهان روزه‌دار در پیش خداوند از مشك و عنبر محترم‎تر است. ویژگی سوم، بنده روزه‌دار مورد طلب استغفار و بخشش شبانه‎روز ملائكه قرار می‌گیرد. ویژگی چهارم این است كه خداوند به بهشت فرمان می‌دهد خود را برای مهمانانش زینت كند که بندگانم از سختی دنیا به محل آرامی آمده‌اند. امتیاز پنجم این است كه در آخرین شب این ماه، خداوند گناهان بنده‌اش را می‎بخشد و در این شب مزد بندگانش را می‌دهد)<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39824/1/134 همان، ص134]</ref>.