رسائل الحكمة: تفاوت میان نسخه‌ها

به رموز این سبک، چیزهای معماگونه دیگر را نیز باید افزود؛ مانند رنگ‎های مخفی و نمادهایی چون رنگ‎های پنج‎گانه سبز و آبی و قرمز و زرد و بنفش. یا کلمات اختصاری، مانند تو=توحید، عق=عقل که منظور از آن حمزه است، نف=نفس که منظور از آن تمیمی است، ل=لاهوت، ن=ناسوت و... همچنین در بالای کلمات شاهد نقطه‌های سیاه و قرمزی هستیم که تعدادشان بین 5 و 7 و 9 و 12 و 28 و 30 متغیر است و هرکدام دلالت بر حدود و حجج وحدودِ توحید و... دارند. به‌هرحال به‌کرّات در این رسائل، شاهد تفسیر ارقام و حروف لغت و مدلولات آن و استفاده از برخی الفاظ عجمی و... هستیم<ref>ر.ک: همان</ref>.

دروزیان به هفت دوره خلقت معتقدند که اکنون در دوره هفتم قرار داریم؛ خداوند در هر دور در عالم تجلی کرده و به‌صورت انسان تجلی می‎یابد؛ تجلی وی در دوره اول به‌صورت باری بوده و در دور دوم به‌صورت علی تا در دوره هفتم به حاکم رسیده است. اولین مخلوق او عقل بوده و در مقابل آن ضد را آفریده است. خدا پس از عقل، حدود چهارگانه، یعنی نفس و کلمه و سابق و تالی را آفرید. در هر دور از ادوار هفت‎گانه، این مخلوقات نیز به‌صورت بشری در قالب اشخاص جسمانی تمثل می‎یابند؛ تمثل این مخلوقات در دوران حاکم از این قرار است: عقل در حمزه، نفس در تمیمی، کلمه در محمد بن وهب قرشی، سابق در سلامة بن عبدالوهاب سامری و تالی در بهاءالدین علی بن احمد سموقی متمثل شده‎ است. در عالَم، انبیای هفت‎گانه‌ای آمده‌اند که «نطقا» نام دارند. ازاین‎رو، این نام را دارند که با بشریت صحبت کرده‌اند..<ref>ر.ک: همان، ص16-24</ref>.