رساله تقلید میت: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده رساله، پس از خطبه کتاب، به موضوع این نوشتارش اشاره کرده و رجوع به مرجع زنده را در زمان غیبت نظر مشهور بین فقهای شیعه می‌داند: «اما بعد عبدذلیل رب جلیل جل جلاله علی‌اکبر ابن محسن الاردبیلی حشرهما الله تعالی مع موالیهما الاطهار و ساداتهما الابرار بمحضر انور اخوان دینی وفقهم الله تعالی می‌رساند اینکه مرجع احکام شرعیه فرعیه در زمان غیبة امام عصر عجل الله فرجه کیست. این مسئله بین فقها شیعه رضوان‌الله علیهم محل خلاف است. مشهور قائل است بر اینکه مرجع اعلم مجتهدین احیاء است. رجوع به قول میت جایز نیست ولو اعلم از جمیع احیاء بوده باشد»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/41566/1/1 ر.ک: مقدمه، ص3-1]</ref>.

وی شیوه نگارش اثر را مختصر و خالی از اصطلاحات علمی معرفی کرده است: «و چون این مسئله تقلید بردار نبود... لهذا این عبدذلیل ادله طرفین را به‌تفصیل به جهت اهل علم در این رساله تقلید میت مذکور نمود و صحت و فساد هریکی را به نظر قاصر خود مبین و حاصل مطلب را با عبارات واضحه عوام فهم خالی از اصطلاحات اهل علم به کمال اختصار به جهت عوام‌الناس در اثنای همین رساله مذکور نمود تا این‌که کسانی که قوه استنباط نداشته مجتهد نیستند؛ خواه از قبیل اهل علم و طلاب بوده باشند یا از قبیل عوام‌الناس که قوه فهمیدن مطلب از این دلیل مختصر آسان داشته باشند رجوع به همین رساله نموده مرجع خودشان را به‌مقتضای همین دلیل علمی شناخته بعدازآن رجوع نمایند و الا در وجوب و حرمت تقلید میت، تقلید میت یا حی را نمی‌توانند بکنند؛ زیرا که تقلید در تقلید ممکن نیست»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/41566/1/3 ر.ک: همان، ص5-3]</ref>.