پرش به محتوا

رسالتان في المنطق و الفلسفة: نهج التقديس و اسئلة و اجوبة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ب‎ا' به 'ب‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ا' به 'ن‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ب‎ا' به 'ب‌ا')
خط ۶۲: خط ۶۲:
این رساله، مشتمل بر دو بخش است:  
این رساله، مشتمل بر دو بخش است:  
# در بخش اول پیرامون عقل، عاقل مجرد، معقول، روش تعقل مجردات و موانع ادراکات از ساوجی پرسش شده است. وی به دو سؤال پاسخ داده است، اما جواب سؤال سوم ناقص مانده و کلامش قطع شده است. محقق، معتقد است که ناسخ نسخه این کار را کرده است و ازآنجاکه بر نسخه دیگری دست نیافته، تکمیل آن را برای محققین پس از خود گذاشته که با دستیابی به نسخه دیگری آن را تکمیل کنند.
# در بخش اول پیرامون عقل، عاقل مجرد، معقول، روش تعقل مجردات و موانع ادراکات از ساوجی پرسش شده است. وی به دو سؤال پاسخ داده است، اما جواب سؤال سوم ناقص مانده و کلامش قطع شده است. محقق، معتقد است که ناسخ نسخه این کار را کرده است و ازآنجاکه بر نسخه دیگری دست نیافته، تکمیل آن را برای محققین پس از خود گذاشته که با دستیابی به نسخه دیگری آن را تکمیل کنند.
# بخش دوم این رساله، مشتمل بر مسائل منطقی و شبهاتی پیرامون عکس قضایا و قیاس خلف و فروع آن است که [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] (یا افضل‌الدین غیلانی) در رد بر «عيون الرسائل في فنون المسائل» رشیدالدین وطواط نوشته است. این رساله در پی درخواست یکی از دوستان ساوجی با نام شهاب‎الدین نوشته شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. ‏ از نکات مبهم این است که شهاب‎الدین چه کسی است؟ شاید شهاب‎الدین همان ‎گونه که بیهقی در تتمه صوان الحكمة گفته واعظ شنورکانی معاصر [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ساوی]] بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص25-24</ref>. ‏
# بخش دوم این رساله، مشتمل بر مسائل منطقی و شبهاتی پیرامون عکس قضایا و قیاس خلف و فروع آن است که [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] (یا افضل‌الدین غیلانی) در رد بر «عيون الرسائل في فنون المسائل» رشیدالدین وطواط نوشته است. این رساله در پی درخواست یکی از دوستان ساوجی با نام شهاب‌الدین نوشته شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. ‏ از نکات مبهم این است که شهاب‌الدین چه کسی است؟ شاید شهاب‌الدین همان ‎گونه که بیهقی در تتمه صوان الحكمة گفته واعظ شنورکانی معاصر [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ساوی]] بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص25-24</ref>. ‏


البته برخی این رساله را متعلق به [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] ندانسته‌اند؛ چراکه معتقدند: «در نسخه مجلس، نسخه رساله اخیر افضل‌الدین غیلانی درست پس از رساله‌ای ناقص الآخر از [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان ساوی]] قرار گرفته و در واقع برگ‎های آخر رساله ناقص الآخر [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] درست به آغاز رساله ناقص الأول افضل‌الدین غیلانی پیوند خورده است و مجموعه رساله اخیر افضل‌الدین، یعنی رساله ردیه بر رشیدالدین وطواط به‌اشتباه به‌عنوان اثری از [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] به‌همراه نهج التقديس او به‌وسیله آقای [[غفارپور مراغي، حسن|حسن مراغی غفّارپور]] منتشر شده است»<ref>ر.ک: انصاری، حسن، صفحه مقالات</ref>.  
البته برخی این رساله را متعلق به [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] ندانسته‌اند؛ چراکه معتقدند: «در نسخه مجلس، نسخه رساله اخیر افضل‌الدین غیلانی درست پس از رساله‌ای ناقص الآخر از [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان ساوی]] قرار گرفته و در واقع برگ‎های آخر رساله ناقص الآخر [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] درست به آغاز رساله ناقص الأول افضل‌الدین غیلانی پیوند خورده است و مجموعه رساله اخیر افضل‌الدین، یعنی رساله ردیه بر رشیدالدین وطواط به‌اشتباه به‌عنوان اثری از [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] به‌همراه نهج التقديس او به‌وسیله آقای [[غفارپور مراغي، حسن|حسن مراغی غفّارپور]] منتشر شده است»<ref>ر.ک: انصاری، حسن، صفحه مقالات</ref>.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش