۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
یکصدوسیزده سند از روابط فرهنگی - تجاری ایران و هند (1289-1329خورشیدی): تفاوت میان نسخهها
یکصدوسیزده سند از روابط فرهنگی - تجاری ایران و هند (1289-1329خورشیدی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۰۱
، ۷ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'نا' به 'نا'
جز (جایگزینی متن - 'ند' به 'ند') |
جز (جایگزینی متن - 'نا' به 'نا') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
گورکانیان برای آدابورسوم ایرانیان و زبان فارسی اهمیت فراوانی قائل بودند. دربار گورکانیان هند همواره جایگاه هنرمندان ایرانی بود که برای رسیدن به زندگی بهتر جلای وطن میکردند. همکاری هنرمندان ایرانی با هنرمندان هندی موجب پدید آمدن فرهنگ هندی - ایرانی شد. ایرانیان مشاغل مهم حکومتی هند را نیز در دست گرفتند و به اداره امور امپراتوری گورکانیان هند پرداختند. در میان وزرا و امرای مشهور هند نام بسیاری از ایرانیان دیده میشود که باعث تحولات مهمی در هندوستان بودند. علاوه بر آن بسیاری از بازرگانان و عناصر فعال دو کشور در بندرها، شهرها و مراکز تجاری یکدیگر مستقر شده و چرخه عظیمی از دادوستد را به وجود آورده بودند. ازاینرو، هند جایگاه مهمی در اقتصاد ایران داشت. در این میان دولت ایران نیز برای تشویق بازرگانان هندی به تجارت با ایران، کاروانسرایی مخصوص برای آنان در شیراز احداث کرده بود. | گورکانیان برای آدابورسوم ایرانیان و زبان فارسی اهمیت فراوانی قائل بودند. دربار گورکانیان هند همواره جایگاه هنرمندان ایرانی بود که برای رسیدن به زندگی بهتر جلای وطن میکردند. همکاری هنرمندان ایرانی با هنرمندان هندی موجب پدید آمدن فرهنگ هندی - ایرانی شد. ایرانیان مشاغل مهم حکومتی هند را نیز در دست گرفتند و به اداره امور امپراتوری گورکانیان هند پرداختند. در میان وزرا و امرای مشهور هند نام بسیاری از ایرانیان دیده میشود که باعث تحولات مهمی در هندوستان بودند. علاوه بر آن بسیاری از بازرگانان و عناصر فعال دو کشور در بندرها، شهرها و مراکز تجاری یکدیگر مستقر شده و چرخه عظیمی از دادوستد را به وجود آورده بودند. ازاینرو، هند جایگاه مهمی در اقتصاد ایران داشت. در این میان دولت ایران نیز برای تشویق بازرگانان هندی به تجارت با ایران، کاروانسرایی مخصوص برای آنان در شیراز احداث کرده بود. | ||
بمبئی یکی از بندرهای مهم و دومین شهر پرجمعیت و از کانون راههای | بمبئی یکی از بندرهای مهم و دومین شهر پرجمعیت و از کانون راههای بینالمللی هند است. در سده سیزدهم و نیمه اول سده چهاردهم، از مهمترین مراکز طبع و نشر کتابهای فارسی بود. میرزا محمد بن محمد رفیع شیرازی (متولد 1269)، بازرگان اهل شیراز در 1285 نخستین شرکت نشر و فروش کتابهای فارسی بمبئی را تأسیس کرد. او در این کار چنان موفق بود که به «ملکالکتّاب» معروف شد. | ||
در واقع ایرانیان ساکن بمبئی از لحاظ تاریخی به دو گروه مشخص تقسیم میشوند: کسانی که اصلاً از مراکز فرهنگی مانند شیراز، اصفهان و کاشان بودند و بیشتر به کار تجارت اشتغال داشتند و آن گروه از مهاجرانی که پس از 1326ش، عمدتاًً از یزد، به هند آمدند و به مشاغلی همچون رستورانداری، خبازی و بقالی پرداختند. آنها موقوفاتی نیز در بمبئی برجای گذاشتند که «موقوفات انجمن فتوت اثناعشری یزدیان بمبئی» نامیده میشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31545/1/7 ر.ک: مقدمه، ص7-12]</ref>. | در واقع ایرانیان ساکن بمبئی از لحاظ تاریخی به دو گروه مشخص تقسیم میشوند: کسانی که اصلاً از مراکز فرهنگی مانند شیراز، اصفهان و کاشان بودند و بیشتر به کار تجارت اشتغال داشتند و آن گروه از مهاجرانی که پس از 1326ش، عمدتاًً از یزد، به هند آمدند و به مشاغلی همچون رستورانداری، خبازی و بقالی پرداختند. آنها موقوفاتی نیز در بمبئی برجای گذاشتند که «موقوفات انجمن فتوت اثناعشری یزدیان بمبئی» نامیده میشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31545/1/7 ر.ک: مقدمه، ص7-12]</ref>. | ||