مصباح الزائر: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

کتاب به زبان عربی و از آثار مربوط به قرن هفتم هجری است که تحقیق آن، توسط مؤسسه آل‌البیت(ع) صورت گرفته است.

مقدمه نویسنده، به توضیح محتوای فصول، اختصاص یافته است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص11</ref>.

فصل دوم، پیرامون فضیلت زیارت پیامبر(ص) بوده و در آن، به چهار روایت در این رابطه، اشاره شده و در فصل سوم، زیارت آن حضرت، تشریح و در فصل چهارم، کیفیت زیارت ایشان از دور، توضیح داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-16</ref>.

فصل هشتم، به کیفیت زیارت امام حسن(ع) و فصل نهم و دهم، به چگونگی و فضیلت زیارت امام حسین(ع) اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص18-19</ref>.

دعا و زیارت در مکتب اسلام و به‌ویژه تشیع، در تربیت انسان و عرضه ناب‎ترین تعالیم زندگی‌ساز، از جایگاهی بلند و اهمیتی شگرف، برخوردار است. دعا شامل والاترین و استوارترین مسائل الهی است و محتوای دعاهای مأثور، غالباً  تفسیری است از جهان‎بینی اسلام و تکلیف اجتماعی - سیاسی انسان مؤمن و بالاخره، دستورالعملی برای «شدن» در تمام ابعاد و زیارت، بار یافتن انسان است بر مزار انسان‎های والا و شیدای حق و بهره گرفتن از تربت پاکانی که زندگی را یکسره به کرامت و عزت سپری کرده‌اند و مآلا چگونه زیستن و چگونه رفتن را آموختند<ref>ر.ک: مهدوی‌راد، محمدعلی، ص106</ref>.

از آنجایی که هدف نویسنده نگارش کتابی مختصر بوده که قابلیت حمل در سفر را داشته باشد، بنابراین به ذکر مأخذ نپرداخته و اسانید را حذف کرده که در غیر این صورت، نقض غرض می‌شده است<ref>ر.ک: پورامینی، محمدامین، ص19</ref>.