۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هک' به 'هک') |
جز (جایگزینی متن - 'هت' به 'هت') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
# از ویژگیهای نثری این کتاب آن است که همچون پارهای از متون قدیم، واژه «چنانچه» در همه جای کتاب، در معنای موصولی و به معنی «چنانکه» بهکار رفته است و معنای شرطی به معنای «اگر» ندارد. | # از ویژگیهای نثری این کتاب آن است که همچون پارهای از متون قدیم، واژه «چنانچه» در همه جای کتاب، در معنای موصولی و به معنی «چنانکه» بهکار رفته است و معنای شرطی به معنای «اگر» ندارد. | ||
# عبارت «هر محل که» به معنای «هرگاه»، «هرجا» و «اگر» بسیار بهکار رفته است. | # عبارت «هر محل که» به معنای «هرگاه»، «هرجا» و «اگر» بسیار بهکار رفته است. | ||
# واژههایی همچون لغة، معرفة، جهة و علة در متن | # واژههایی همچون لغة، معرفة، جهة و علة در متن بهترتیب بهصورت لغت، معرفت، جهت و علت و واژه آینه به شکل «آئینه» بهکار رفته است. | ||
# ازآنجاکه تنها یک دستنوشت از این اثر شناخته شده، مبنای تحقیق ما بر همین دستنوشت بوده که در پاورقیها از آن با حرف رمز «س» یاد شده و برای سهولت مراجعه با شمارههای داخل دو قلاب، به صفحات آن اشاره شده است. | # ازآنجاکه تنها یک دستنوشت از این اثر شناخته شده، مبنای تحقیق ما بر همین دستنوشت بوده که در پاورقیها از آن با حرف رمز «س» یاد شده و برای سهولت مراجعه با شمارههای داخل دو قلاب، به صفحات آن اشاره شده است. | ||
# مصحح کتاب در پاورقی صفحه اول کتاب، وجه تسمیه باب حادیعشر را توضیح داده تا وجه تسمیه «هداية الأصول» نیز روشن شود<ref>ر.ک: هما ن، ص13-12</ref>. | # مصحح کتاب در پاورقی صفحه اول کتاب، وجه تسمیه باب حادیعشر را توضیح داده تا وجه تسمیه «هداية الأصول» نیز روشن شود<ref>ر.ک: هما ن، ص13-12</ref>. |
ویرایش