صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها

صفحهٔ اصلی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۸:۱۴

۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۱ اوت ۲۰۱۶

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
-  <big>'''[[مرعشی، شهاب‌الدین]]'''</big>
+  <big>'''[[موسوعة الإمام الجواد (عليه السلام)]]'''</big>
-[[پرونده:NUR00147.jpg|بندانگشتی|مرعشی، شهاب‌الدین|175px]]
+[[پرونده:NUR01026J1.jpg|بندانگشتی|موسوعة الإمام الجواد (عليه السلام)|175px]]
+مؤسسه ولى عصر با نظارت آيت الله خزعلى، مجموعه اى مفصل در باره زندگانى ائمه معصومين را آغاز كرده كه تاكنون زندگى سه امام تدوين و منتشر شده است: موسوعة الامام الجواد عليه السلام در 2 جلد، موسوعة الامام الهادى عليه السلام 4 جلدى و موسوعة الامام العسكرى 6 جلد.
-'''ولادت'''
+مؤلفان اين مجموعه ها تمامى روايات مربوط به زندگى و آثار هر امام را به طور كامل جمع آورى و ارائه كرده‌اند.
-'''سید ش‍ه‍اب‌‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ج‍ف‍ی‌ م‍رع‍ش‍ی‌'''  در سال 1315ق/1276ش، در نجف به دنيا آمد. پدرش، آيت‌الله سيد شمس‌الدين محمود مرعشى (1279ق-1338ق) از فقها و مدرسان علوم اسلامى نجف بود. آيت‌الله مرعشى نجفى دوران كودكى را در آغوش پرمهر خانواده سپرى نمود و با تربيت اسلامى بزرگ شد. مادرش زنى پاك‌دامن و باايمان بود كه هيچ‌گاه بدون وضو به او شير نمى‌داد.
+'''روش تأليف'''
+در اين مجموعه آثار، عناوين بسيار جزئى شده و گاه ذيل يك عنوان تنها يكى دو خبر نقل شده است. البته روايات و اخبار، تجزيه شده و در قسمت مربوطه، فقط آنچه از روايت كه مرتبط با عنوان بوده، آورده شده است.
+اين موسوعه ها مشتمل بر هيچ گونه تحليل و بررسى نيست و تنها به جمع آورى و نقل اخبار مى پردازد. شيوه نقل هر خبر بر اساس نام مؤلف منبعى است كه آن را گزارش كرده و پس از نام مؤلف مانند شيخ مفيد، كشى يا مجلسى، سلسله اسناد وى ذكر شده و در پاورقى آدرس كامل آن اثر آمده است.
-'''کسب علم و دانش'''
+اين مجموعه ها مشتمل بر اخبار تاريخى و زندگى هر امام از آغاز تا رحلت و سپس نقل روايات و همچنين ذكر همه راويان و اصحاب آن بزرگوار است.
-پس از يادگيرى خواندن و نوشتن، در نوجوانى به كسوت روحانيت درآمد و به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. ادبيات عرب، فقه، اصول، حديث، درايه، رجال و تراجم و... را نزد استادان برجسته حوزه علميه نجف فراگرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آيت‌الله آقا ضياء عراقى (متوفاى 1373ق)، آيت‌الله شيخ احمد كاشف‌الغطاء (متوفاى 1373ق) و شمارى از مراجع تقليد و مدرسان برجسته حوزه علميه نجف شركت كرد.
+بناى مؤلفان موسوعه‌ها بر آن است كه در موارد تكرار و اختلاف روايات، به قديمى ترين منبع مراجعه و متن خبر آن درج شود و بقيه موارد در پاورقى تذكر داده شود......[[موسوعة الإمام الجواد (عليه السلام)|'''ادامه''']]
-آيت‌الله مرعشى چنان علاقه به يادگيرى داشت كه سر از پا نمى‌شناخت. سال‌های دراز در درس ده‌ها استاد شهير حوزه علميه نجف شركت كرد و از خرمن دانش آنان بهره جست. مدتى نيز نزد علماى زيديه و علماى اهل سنت به فراگيرى علم حديث پرداخت و از آنان اجازه نقل حديث گرفت.
-تلاش شبانه‌روزى وى سرانجام در 27 سالگى به ثمر نشست و به درجه اجتهاد نايل شد. كوشش خستگى ناپذير او براى تحصيل دانش ستودنى است. خودش در اين‌باره مى‌گويد:
-هيچ‌گاه در سنين جوانى به دنبال تمايلات نفسانى نرفتم. هميشه در پى تحصيل علم بودم، به‌صورتى كه شبانه‌روز، بيش از چند ساعت نمى‌خوابيدم و هركجا نشانى از استادى يا عالمى و يا جلسه درسى كه مفيد تشخيص مى‌دادم، مى‌يافتم، لحظه‌اى در رفتن به نزد آن استاد، عالم و جلسه درس درنگ نمى‌كردم.
-آيت‌الله مرعشى در نجف، كربلا، كاظمين، سامرا، تهران و قم نزد بيش از صد استاد زانوى ادب به زمين زد و از دانش و تقواى آنان استفاده كرد. وى از ابتداى تحصيل به پشتكار عالى، همت بلند، تقوا، نبوغ و ديگر فضايل اخلاقى شهره بود.....[[مرعشی، شهاب‌الدین|'''ادامه''']]
@@ خط ۴۸: / خط ۴۳: @@
-  <big>'''[[مجلسی، محمدباقر]]'''</big>
+  <big>'''[[مرعشی، شهاب‌الدین]]'''</big>
+[[پرونده:NUR00147.jpg|بندانگشتی|مرعشی، شهاب‌الدین|175px]]
-[[پرونده:NUR00367.jpg|بندانگشتی|مجلسی، محمدباقر|175px]]
+'''ولادت'''
-'''محمد باقر بن محمد تقى بن مقصود على مجلسى''' (1037/1038- 1110-111 ق)، مشهور به علامه مجلسى و مجلسى ثانى، فقیه، محدث، متکلم و شاعر متخلص به مشتاق، شیخ الاسلام اصفهان و از دانشمندان بزرگ اواخر حکومت صفوی است.
+'''سید ش‍ه‍اب‌‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ج‍ف‍ی‌ م‍رع‍ش‍ی‌'''  در سال 1315ق/1276ش، در نجف به دنيا آمد. پدرش، آيت‌الله سيد شمس‌الدين محمود مرعشى (1279ق-1338ق) از فقها و مدرسان علوم اسلامى نجف بود. آيت‌الله مرعشى نجفى دوران كودكى را در آغوش پرمهر خانواده سپرى نمود و با تربيت اسلامى بزرگ شد. مادرش زنى پاك‌دامن و باايمان بود كه هيچ‌گاه بدون وضو به او شير نمى‌داد.
-به‌گفته میر عبدالحسین خاتون‏‌آبادى در تاریخ «وقایع الایام و السنین» علّامه مجلسى در سال 1037 در دارالعلم اصفهان دیده به‌دنیا گشود، ولى در مرآت الاحوال ولادت او را به‌سال 1038 نوشته است.
-'''تولد'''
-ولادت او بنابر آنچه در مقدمه کتاب بحار الانوار از مرآة الاحوال نقل شده است ، سال 1038 ه ق در شهر اصفهان بوده است.
+'''کسب علم و دانش'''
-ولی مرحوم نوری ولادت او را در 27 رمضان المبارك سال 1037 ه. ق دانسته است. او در آخرین سال سلطنت شاه عباس و در عصر مرجعیت میرداماد در اصفهان به دنیا آمد.او دوره چهار تن از سلاطین صفوی : شاه صفی، شاه عباس دوم ، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین را درک کرد.
+پس از يادگيرى خواندن و نوشتن، در نوجوانى به كسوت روحانيت درآمد و به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. ادبيات عرب، فقه، اصول، حديث، درايه، رجال و تراجم و... را نزد استادان برجسته حوزه علميه نجف فراگرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آيت‌الله آقا ضياء عراقى (متوفاى 1373ق)، آيت‌الله شيخ احمد كاشف‌الغطاء (متوفاى 1373ق) و شمارى از مراجع تقليد و مدرسان برجسته حوزه علميه نجف شركت كرد.
-پدر او مولی محمد تقی (مجلسی بزرگ) یکی از مفاخر و بزرگان و اعلام شیعه بود، که در زمینه های مختلف علوم سر آمد بود.
+آيت‌الله مرعشى چنان علاقه به يادگيرى داشت كه سر از پا نمى‌شناخت. سال‌های دراز در درس ده‌ها استاد شهير حوزه علميه نجف شركت كرد و از خرمن دانش آنان بهره جست. مدتى نيز نزد علماى زيديه و علماى اهل سنت به فراگيرى علم حديث پرداخت و از آنان اجازه نقل حديث گرفت.
-'''شخصیت و ویژگی علمی ایشان'''
+تلاش شبانه‌روزى وى سرانجام در 27 سالگى به ثمر نشست و به درجه اجتهاد نايل شد. كوشش خستگى ناپذير او براى تحصيل دانش ستودنى است. خودش در اين‌باره مى‌گويد:
-محمد باقر در چهار سالگی به درس و بحث روی آورد و در چهارده سالگی از ملاصدرا اجازه روایت دریافت کرد. گذشته از این در مکتب دانشمندانی چون شیخ حر عاملی، ملامحسن استر آبادی، ملامحسن فیض کاشانی، ملاصالح مازندرانی تلمّذ کرده است، طوريکه گفته اند شمار اساتید وی به بیست و یک استاد می‌رسد..... [[مجلسی، محمدباقر|'''ادامه''']]
+هيچ‌گاه در سنين جوانى به دنبال تمايلات نفسانى نرفتم. هميشه در پى تحصيل علم بودم، به‌صورتى كه شبانه‌روز، بيش از چند ساعت نمى‌خوابيدم و هركجا نشانى از استادى يا عالمى و يا جلسه درسى كه مفيد تشخيص مى‌دادم، مى‌يافتم، لحظه‌اى در رفتن به نزد آن استاد، عالم و جلسه درس درنگ نمى‌كردم.
+آيت‌الله مرعشى در نجف، كربلا، كاظمين، سامرا، تهران و قم نزد بيش از صد استاد زانوى ادب به زمين زد و از دانش و تقواى آنان استفاده كرد. وى از ابتداى تحصيل به پشتكار عالى، همت بلند، تقوا، نبوغ و ديگر فضايل اخلاقى شهره بود.....[[مرعشی، شهاب‌الدین|'''ادامه''']]