۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مناهج المعارف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ص' به 'ه‌ص'
جز (جایگزینی متن - 'هو' به 'هو') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ص' به 'ه‌ص') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محقق کتاب درباره این اثر می‌نویسد: یکی از تألیفات سید ابوالقاسم خوانساری کتاب «مناهج المعارف» است که من در مقام نامگذاری «فرهنگ عقاید شیعه» را هم در پشت جلد آن افزودم؛ زیرا کتابی است که تمام عقاید شیعه را در اصول دین تشریح می‌کند و قصد داشتم فهرستی از آن را | محقق کتاب درباره این اثر می‌نویسد: یکی از تألیفات سید ابوالقاسم خوانساری کتاب «مناهج المعارف» است که من در مقام نامگذاری «فرهنگ عقاید شیعه» را هم در پشت جلد آن افزودم؛ زیرا کتابی است که تمام عقاید شیعه را در اصول دین تشریح می‌کند و قصد داشتم فهرستی از آن را به‌صورت فرهنگ لغات در مقدمه بیاورم، ولی چون چاپ کتاب به طول انجامید و حجمش هم سنگین شد، از این کار منصرف شدم. درهرصورت خود مؤلف در صفحه 30 کتاب دیگرش «شرح خطبه حضرت زهرا (س)» درباره کتاب حاضر چنین می‌نویسد: «و السر فی ذینک الاصطلاحین و الداعی علی ارادة هذین المعنیی، هو ما فصّلنا القول فیه فی کتابنا الموسوم بمناهج المعارف و جملة الکلام فیه ما یکتفی به لحصول أدنی مراتب الاشارة و التنبیه بأنّ التوحید من حیث انّه فی اللغة جعل الشیئ واحدا فی عرف‌الدین، هو الاقرار بان الصانع واحد و هذا الاقرار کما ینبغی متوقف علی العلم بجمیع ما یشمل علیه العلم الالهی بجملته و حذافیره، بالتقریب الذی ذکرناه هناک فعلیک بالرجوع له و الطلوع علیه و بالتأمل و النظر فیه و الیه، فانه کما اراده من خواص ذلک الکتاب و لعم الصدیق الحقیق بان یکتب باقلام التصدیق فی اعز واوراق التحقیق»؛ در این عبارت، هم بخشی از نظر مؤلف درباره توحید در این کتاب ذکر شده و هم در آخر عبارات، این کتاب را ستوده است. وی همچنین در صفحه 38 همان کتاب این اثر را با این عبارات می‌ستاید: «فعلیک بمراجعته، فانه یطعمک من موائد التحقیق و یسقیک من رحیق التصدیق فلا تجوع معه شیئا و تظمأ بعده ابدا...» همانطور که مشخص است، نویسنده در این عبارات خوانندگان را به عظمت این کتاب متوجه کرده و مطالبش را از نظر تحقیق و دقت نظر بسیار ستوده بلکه برخی تحقیقات را منحصراً از خواص این کتاب شمرده است. او خوانندگان را بر سر سفره تحقیقات خود دعوت کرده تا همه گرسنگان و تشنگان زلال تحقیق را از کلمات خود سیر و سیراب کند. نویسنده در جایی از همین کتاب درباره برخی مطالب موجود در آن می‌نویسد: «این مطالب و سخنان در جای دیگر از کتاب اصحاب نبود که محتاجان و بی‌خبران را بتوان به آنجا حواله داد.» زیرا بحث فلسفه نزول بلاء بر شقی و سعید و خوب و بد مردم را در جاهای دیگر به این خوبی که در اینجا مطرح شده نمی‌توان یافت.<ref>ر.ک: همان، صفحه صد و پانزده-صد و هفده</ref> | ||
نگارنده در صفحه 57 مقدمه برای بیان چگونگی استدلالش، نمونه‌ای را ذکر می‌کند؛ وی می‌نویسد: برای اینکه از چگونگی استدلال نگارنده آشنا شوید مناسب است صورت مباحثه‌ای را که در سفر مکه اتفاق افتاده در اینجا خلاصه کنم. در کاروان ما در مکه یک نفر مهندس بود که به زبان انگلیسی آشنایی داشت هنگام مراجعت در جده در مدینة الحالج آن مهندس پیش من آمد و گفت شخصی سنی که در دانشگاه الازهر مصر درس خوانده و به زبان انگلیسی آشناست چند سؤال از من کرده و من چون پاسخ را نمی‌دانم از شما می‌خواهم شما که عربی بلدید با او صحبت کنید. از جمله اعتراضات آن شخص به شیعیان این بود که چرا شما نماز سنیها را باطل می‌دانید؟ چرا در نماز مهر استفاده می‌کنید؟ چرا در اذان «اشهد ان علیا ولی الله» می‌گویید؟ من دو ساعت تمام با او بحث کردم که تفصیل آن در کتاب سفرنامه مکه‌ام هست. در اینجا گوشه‌ای از استدلال خود در این آیه را ذکر می‌کنم. من به او گفتم: خدا در این آیه فرموده: «إنما ولیکم الله» یعنی خدا ولی و فرمانروای شماست، اکنون اگر ما بگوییم «اشهد ان الله ولینا» غلط است یا درست؟ گفت درست است. گفتم خدا فرموده: «و رسوله» یعنی با واو عاطفه رسولش را در این حکم با خود شریک کرده، پس اگر ما بگوییم «أشهد ان رسول الله ولینا» غلط است یا درست؟ مرد سنی مصری گفت: صحیح است. به او گفتم مگر خدا در ادامه آیه نفرموده: «و الذین آمنوا» گفت چرا. گفتم مگر تمام دانشمندان شما اجماع ندارند که منظور از «و الذین آمنوا» در این آیه حضرت علی(ع) است؟ گفت چرا. گفتم مگر این جمله در آیه به‌وسیله واو عاطفه عطف به ماقبل خودش نشده؟ گفت چرا. گفتم پس حالا اگر بگوییم: «أشهد أن علیا ولی الله» غلط است یا درست؟ مرد سنی از این استدلال متحیر ماند و تصدیق کرد. سپس اضافه کردم اما از اخبار شما سنیان در خصوص شهادت به ولایت علی(ع) در صحاح سته با طرق معتبر بسیار ذکر شده، از جمله احمد بن حنبل امام حنابله روایت کرده که پیغمبر اکرم(ص) در حق علی(ع) فرمود: «إن علیا منی و أنا منه و هو ولی کل مؤمن بعدی.»<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاه‌وهفت و پنجاه‌وهشت</ref> | نگارنده در صفحه 57 مقدمه برای بیان چگونگی استدلالش، نمونه‌ای را ذکر می‌کند؛ وی می‌نویسد: برای اینکه از چگونگی استدلال نگارنده آشنا شوید مناسب است صورت مباحثه‌ای را که در سفر مکه اتفاق افتاده در اینجا خلاصه کنم. در کاروان ما در مکه یک نفر مهندس بود که به زبان انگلیسی آشنایی داشت هنگام مراجعت در جده در مدینة الحالج آن مهندس پیش من آمد و گفت شخصی سنی که در دانشگاه الازهر مصر درس خوانده و به زبان انگلیسی آشناست چند سؤال از من کرده و من چون پاسخ را نمی‌دانم از شما می‌خواهم شما که عربی بلدید با او صحبت کنید. از جمله اعتراضات آن شخص به شیعیان این بود که چرا شما نماز سنیها را باطل می‌دانید؟ چرا در نماز مهر استفاده می‌کنید؟ چرا در اذان «اشهد ان علیا ولی الله» می‌گویید؟ من دو ساعت تمام با او بحث کردم که تفصیل آن در کتاب سفرنامه مکه‌ام هست. در اینجا گوشه‌ای از استدلال خود در این آیه را ذکر می‌کنم. من به او گفتم: خدا در این آیه فرموده: «إنما ولیکم الله» یعنی خدا ولی و فرمانروای شماست، اکنون اگر ما بگوییم «اشهد ان الله ولینا» غلط است یا درست؟ گفت درست است. گفتم خدا فرموده: «و رسوله» یعنی با واو عاطفه رسولش را در این حکم با خود شریک کرده، پس اگر ما بگوییم «أشهد ان رسول الله ولینا» غلط است یا درست؟ مرد سنی مصری گفت: صحیح است. به او گفتم مگر خدا در ادامه آیه نفرموده: «و الذین آمنوا» گفت چرا. گفتم مگر تمام دانشمندان شما اجماع ندارند که منظور از «و الذین آمنوا» در این آیه حضرت علی(ع) است؟ گفت چرا. گفتم مگر این جمله در آیه به‌وسیله واو عاطفه عطف به ماقبل خودش نشده؟ گفت چرا. گفتم پس حالا اگر بگوییم: «أشهد أن علیا ولی الله» غلط است یا درست؟ مرد سنی از این استدلال متحیر ماند و تصدیق کرد. سپس اضافه کردم اما از اخبار شما سنیان در خصوص شهادت به ولایت علی(ع) در صحاح سته با طرق معتبر بسیار ذکر شده، از جمله احمد بن حنبل امام حنابله روایت کرده که پیغمبر اکرم(ص) در حق علی(ع) فرمود: «إن علیا منی و أنا منه و هو ولی کل مؤمن بعدی.»<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاه‌وهفت و پنجاه‌وهشت</ref> | ||