۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یف' به 'یف') |
جز (جایگزینی متن - 'هت' به 'هت') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
باب دهم کتاب، در مورد فوائد و نصایحی است که شیخ بیان داشته، بههمراه اخبار و آثار و کلمات و حکایات مشایخی که بر زبان ایشان، جاری شده است و در ضمن بیستوشش بخش مطرح گردیده است؛ مباحثی چون نیت، عمل، عقل، تسویفات، صحبت، دوستی برای خدا، درد دین، عنایت حق، صفت اولیا، شرح وجود و قالب، عدل حکام، کبر و عجب، تواضع و مسکنت و...<ref>ر.ک: همان، ص119-200</ref>. | باب دهم کتاب، در مورد فوائد و نصایحی است که شیخ بیان داشته، بههمراه اخبار و آثار و کلمات و حکایات مشایخی که بر زبان ایشان، جاری شده است و در ضمن بیستوشش بخش مطرح گردیده است؛ مباحثی چون نیت، عمل، عقل، تسویفات، صحبت، دوستی برای خدا، درد دین، عنایت حق، صفت اولیا، شرح وجود و قالب، عدل حکام، کبر و عجب، تواضع و مسکنت و...<ref>ر.ک: همان، ص119-200</ref>. | ||
باب یازدهم کتاب، درباره سؤالهایی است که از شیخالاسلام شده و ایشان پاسخ آنها را مرقوم داشته است. نگارنده متذکر میشود که تمام آنها | باب یازدهم کتاب، درباره سؤالهایی است که از شیخالاسلام شده و ایشان پاسخ آنها را مرقوم داشته است. نگارنده متذکر میشود که تمام آنها بهتفصیل در کتاب جواهر الأمينية یاد شده است و به چند نمونه از آنها اشاره میکند<ref>ر.ک: همان، ص201-208</ref>. | ||
باب دوازدهم کتاب، در مورد قرابت و نزدیکی شیخالاسلام با روح مقدس شیخ مرشد است که نویسنده به ذکر حکایاتی در این باب پرداخته و در فصلی از این باب به فضیلت و قداست خانقاه علیا تا روز قیامت، اشاره کرده است و از جمله فضایل آن موضع را تولد شیخ مرشد در آن برمیشمارد<ref>ر.ک: همان، ص209-224</ref>. | باب دوازدهم کتاب، در مورد قرابت و نزدیکی شیخالاسلام با روح مقدس شیخ مرشد است که نویسنده به ذکر حکایاتی در این باب پرداخته و در فصلی از این باب به فضیلت و قداست خانقاه علیا تا روز قیامت، اشاره کرده است و از جمله فضایل آن موضع را تولد شیخ مرشد در آن برمیشمارد<ref>ر.ک: همان، ص209-224</ref>. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
وفات شیخالاسلام، موضوع باب سیزدهم این نوشتار است. در این باب، به حکایات و وصایایی که شیخ پیش از وفاتش کرده است اشاره شده است<ref>ر.ک: همان،225-236</ref>. | وفات شیخالاسلام، موضوع باب سیزدهم این نوشتار است. در این باب، به حکایات و وصایایی که شیخ پیش از وفاتش کرده است اشاره شده است<ref>ر.ک: همان،225-236</ref>. | ||
باب چهاردهم کتاب، در مورد فضایل و کرامات شیخالاسلام پس از وفات ایشان است. نگارنده، متذکر میگردد که این فضایل بسیار است و جمله آنها | باب چهاردهم کتاب، در مورد فضایل و کرامات شیخالاسلام پس از وفات ایشان است. نگارنده، متذکر میگردد که این فضایل بسیار است و جمله آنها بهتفصیل در کتاب جواهر بیان شده است و از جمله آنها چند حکایت است که بهعنوان نمونه به آنها اشاره میکند<ref>ر.ک: همان، ص237-246</ref>. | ||
باب آخر کتاب، در مورد اوراد و اذکار و دعواتی است که شیخ به اصحاب خویش تعلیم داشته است. دعواتی که شیخ در طول عمر خویش بر آنها مداومت داشته است، در سه فصل به آنها پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص247-272</ref>. | باب آخر کتاب، در مورد اوراد و اذکار و دعواتی است که شیخ به اصحاب خویش تعلیم داشته است. دعواتی که شیخ در طول عمر خویش بر آنها مداومت داشته است، در سه فصل به آنها پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص247-272</ref>. |
ویرایش