۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هک' به 'هک') |
جز (جایگزینی متن - 'یب' به 'یب') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب دارای مقدمهای به قلم [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، رئیس کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، مقدمه مفصلی از مصحح در چند بخش و محتوای مطالب است. نویسنده در نگارش این اثر از منابع متعددی استفاده کرده که بیشترشان به زبان فارسی، | کتاب دارای مقدمهای به قلم [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، رئیس کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، مقدمه مفصلی از مصحح در چند بخش و محتوای مطالب است. نویسنده در نگارش این اثر از منابع متعددی استفاده کرده که بیشترشان به زبان فارسی، برخیبه زبان عربی و دو منبع به زبان انگلیسی است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
فهرست مطالب در ابتدای اثر آمده است. تصویر صفحات اول و آخر نسخههای خطی آن بهترتیب در صفحات 320 و 321 کتاب ذکر شده. نمایهها شامل نامها، جایها، خاندانها و پیشهها و مناصب در انتهای اثر آمده و پس از آن کتابنامه، فهرست آثار منتشره کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی بهترتیب شماره ردیف انتشار، مقدمه کوتاهی به زبان انگلیسی و جلد کتاب به همان زبان، آمده است. | فهرست مطالب در ابتدای اثر آمده است. تصویر صفحات اول و آخر نسخههای خطی آن بهترتیب در صفحات 320 و 321 کتاب ذکر شده. نمایهها شامل نامها، جایها، خاندانها و پیشهها و مناصب در انتهای اثر آمده و پس از آن کتابنامه، فهرست آثار منتشره کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی بهترتیب شماره ردیف انتشار، مقدمه کوتاهی به زبان انگلیسی و جلد کتاب به همان زبان، آمده است. | ||
در جلد نسخه نوشته شده: «این کتاب تاریخ صاحبقرانی از تألیفات جناب محمودمیرزا در شهور سنه 1248 هنگامی که به مشهد مقدس تشریف | در جلد نسخه نوشته شده: «این کتاب تاریخ صاحبقرانی از تألیفات جناب محمودمیرزا در شهور سنه 1248 هنگامی که به مشهد مقدس تشریف میبردند، در سمنان به نواب اشرف والا بهاءالدوله بهمنمیرزا بن فتحعلی شاه قاجار تعارف کرده، بعد از آن مقبول نواب علیقلیمیرزا شد و ثانیا در شهور سنه 1262 در کتابخانه نواب اشرف بهاءالدوله وارد، ضبط شد»<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاهویک</ref>. | ||
نثر مؤلف، «گاهی به دلیل اشکالات نگارشی جملات، فاقد سلاست و روانی است و فعل و فاعل و مفعول بهصورت صحیح در جای خود بهکار نرفته است»<ref>همان، صفحه پنجاهوهفت</ref>. | نثر مؤلف، «گاهی به دلیل اشکالات نگارشی جملات، فاقد سلاست و روانی است و فعل و فاعل و مفعول بهصورت صحیح در جای خود بهکار نرفته است»<ref>همان، صفحه پنجاهوهفت</ref>. |
ویرایش