پرش به محتوا

قمری، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ع' به 'ه‌ع')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها')
خط ۵۵: خط ۵۵:


=== ویژگی‎های شعری ===
=== ویژگی‎های شعری ===
شعر قمری بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهل‎بیت(ع) و به‎خصوص امام حسین(ع) و یارانش می‎باشد، ولی شعرهای عارفانه و ساقی‌نامه‎ها هم در میان اشعارش به چشم می‌خورند.  
شعر قمری بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهل‎بیت(ع) و به‎خصوص امام حسین(ع) و یارانش می‎باشد، ولی شعرهای عارفانه و ساقی‌نامه‌ها هم در میان اشعارش به چشم می‌خورند.  
قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل می‎باشد، ولی در شعر فارسی وی رباعی هم وجود دارد. محمدتقی قمری، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و یاران و اهل بیتش از روضة الشهدای کاشفی به‌عنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنان‎که خودش از مکتب فضولی پیروی می‌کرد) بهره جسته است.  
قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل می‎باشد، ولی در شعر فارسی وی رباعی هم وجود دارد. محمدتقی قمری، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و یاران و اهل بیتش از روضة الشهدای کاشفی به‌عنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنان‎که خودش از مکتب فضولی پیروی می‌کرد) بهره جسته است.  


خط ۶۵: خط ۶۵:
{{ب|''عندلیب طبع پیرم باز با نظم جوان''|2=''گلشن‎آرا شد به شور و ششدر و شهناز عشق}}{{پایان شعر}}
{{ب|''عندلیب طبع پیرم باز با نظم جوان''|2=''گلشن‎آرا شد به شور و ششدر و شهناز عشق}}{{پایان شعر}}


او سعی می‌کند در اشعار خود تفسیری عارفانه از بعضی سوره‎ها و آیات قرآنی ارائه دهد؛ چنان‎که در اول دیوان خود شرح شاعرانه سوره فاتحه را می‌آورد:
او سعی می‌کند در اشعار خود تفسیری عارفانه از بعضی سوره‌ها و آیات قرآنی ارائه دهد؛ چنان‎که در اول دیوان خود شرح شاعرانه سوره فاتحه را می‌آورد:


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۷۸: خط ۷۸:
{{ب|''وزان بوی بهار آمد، زمان حمد یار آمد''|2=''نگار گل‎عذار آمد ز بطن توده غبرا}}{{پایان شعر}}
{{ب|''وزان بوی بهار آمد، زمان حمد یار آمد''|2=''نگار گل‎عذار آمد ز بطن توده غبرا}}{{پایان شعر}}


اشعار قمری مملو از کنایات، استعاره‎ها، تشبیهات کثیر و خوش‎طبع می‎باشد و ازاین‎رو وی خود را شاعر ماهری می‌داند که در عین حفظ احترام دیگر شاعران، خطاب به آنها می‌گوید:  
اشعار قمری مملو از کنایات، استعاره‌ها، تشبیهات کثیر و خوش‎طبع می‎باشد و ازاین‎رو وی خود را شاعر ماهری می‌داند که در عین حفظ احترام دیگر شاعران، خطاب به آنها می‌گوید:  


{{شعر}}
{{شعر}}
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش