۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شرح حكمة العين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'م‌ا' به 'م‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ع' به 'ه‌ع') |
جز (جایگزینی متن - 'م‌ا' به 'م‌ا') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''شرح حكمة العين'''، مجموعه شرح و حواشی [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|شمس‌الدین محمد بن مبارکشاه بخاری]] (معروف به [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخاری]])، به زبان عربی بر حكمة العين [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر| | '''شرح حكمة العين'''، مجموعه شرح و حواشی [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|شمس‌الدین محمد بن مبارکشاه بخاری]] (معروف به [[میرک بخاری، محمد بن مبارکشاه|میرک بخاری]])، به زبان عربی بر حكمة العين [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|نجم‌الدین علی بن عمر کاتبی قزوینی]] (معروف به کاتبی و دبیران) به همان زبان است، که به تصحیح [[زاهدی، جعفر|جعفر زاهدی]] رسیده و همو بر آن مقدمه‌ای به زبان پارسی نوشته است. این کتاب حاوی مباحث الهیات و طبیعیات در فلسفه است. | ||
«شمس‌الدین محمد بن مبارکشاه هروى که از علماى نامى و حکماى اسلامى اواخر قرن هشتم هجرى بوده (زیرا میر سید شریف جرجانى متوفاى 816 هجرى بر شرح وى حاشیه نگاشته و خلف ارجمندش به نام احمد بن محمد بن مبارکشاه بخارى که پس از فوت پدر کرسى تدریس داشته، در سال 862 وفات یافته است)، شرح حاضر را بر کتاب حكمة العين آمیخته با متن نوشته و به متابعت مصنف در بیشتر موارد از نظریات [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] پیروى نموده و از او به‌عنوان «امام فخرالدین» یاد کرده و در مباحث بسیارى از کتاب المنصص في شرح الملخص و المفصل في شرح المحصل استفاده نموده، افکار مصنف آن دو کتاب ([[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]) و شارح آنها ([[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبى قزوینى]]) را ستوده است. | «شمس‌الدین محمد بن مبارکشاه هروى که از علماى نامى و حکماى اسلامى اواخر قرن هشتم هجرى بوده (زیرا میر سید شریف جرجانى متوفاى 816 هجرى بر شرح وى حاشیه نگاشته و خلف ارجمندش به نام احمد بن محمد بن مبارکشاه بخارى که پس از فوت پدر کرسى تدریس داشته، در سال 862 وفات یافته است)، شرح حاضر را بر کتاب حكمة العين آمیخته با متن نوشته و به متابعت مصنف در بیشتر موارد از نظریات [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] پیروى نموده و از او به‌عنوان «امام فخرالدین» یاد کرده و در مباحث بسیارى از کتاب المنصص في شرح الملخص و المفصل في شرح المحصل استفاده نموده، افکار مصنف آن دو کتاب ([[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]) و شارح آنها ([[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبى قزوینى]]) را ستوده است. | ||