پرش به محتوا

دیوان رودکی سمرقندی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎آ' به 'ی‌آ'
جز (جایگزینی متن - 'م‎ا' به 'م‌ا')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ی‎آ' به 'ی‌آ')
خط ۴۲: خط ۴۲:
دیوانی که هم‌اکنون در اختیار شما خوانندگان عزیز است، همه اشعار پراکنده [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] را در خود دارد؛ گیرم این دیوان بسیار ناچیزتر از آن است که روزگاری، قرن‌ها پیش، وجود داشته است. در حقیقت این دیوان، مرهون تلاش‎ها و ممارست‎های تحسین‎انگیز شادروان استاد [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] است.<ref>ر.ک: یادداشت ناشر، ص9</ref>.  
دیوانی که هم‌اکنون در اختیار شما خوانندگان عزیز است، همه اشعار پراکنده [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] را در خود دارد؛ گیرم این دیوان بسیار ناچیزتر از آن است که روزگاری، قرن‌ها پیش، وجود داشته است. در حقیقت این دیوان، مرهون تلاش‎ها و ممارست‎های تحسین‎انگیز شادروان استاد [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] است.<ref>ر.ک: یادداشت ناشر، ص9</ref>.  


امّا شماره سروده‌های موجود رودکی و مجموع آنچه در تذکره‌ها و کتاب‌های ادبی‎ و تاریخی‎ نظیر [[چهار مقاله]]، لباب الألباب، [[تاریخ سیستان]] و همچنین تذکره‌های متأخّر و مجموعه‌ها و فرهنگ‎های شعری باقی مانده است‎، از‎ یک‎هزاروپانصد بیت تجاوز نمی‌کند و اگرچه با پژوهش‎های محققان، اندک‎اندک‎ به‎ شمار اشعار بازیافته رودکی افزوده می‌شود، ولی‎ هنوز‎ از‎ نخستین دیوان شعر فارسی، یعنی دیوان رودکی‎، بخش‎ قابل توجهی به دست نیامده است و از نخستین تلاش‎ها و کاوش‎های زنده‎یادان عبد‎الغنی‎ میرزایف و براگینسکی که در سال‎ 1958‎م، منتشر‎ شد‎ و چیزی‎ کمتر از هزار بیت را در‎ شمار‎ می‎آورد تا پژوهش‎های شادروان استاد [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] که در سال 1336ش، منتشر شد و پژوهش‎های بعدی، تنها در‎ حدود 500 بیت به‎ سرودهای‎ بازیافته [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] اضافه شده است‎ که‎ در مورد صحت بعضی از آن‌ها نیز تردیدهایی باقی است.<ref>ر.ک: امامی، نصرالله، ص107-106</ref>.  
امّا شماره سروده‌های موجود رودکی و مجموع آنچه در تذکره‌ها و کتاب‌های ادبی‎ و تاریخی‎ نظیر [[چهار مقاله]]، لباب الألباب، [[تاریخ سیستان]] و همچنین تذکره‌های متأخّر و مجموعه‌ها و فرهنگ‎های شعری باقی مانده است‎، از‎ یک‎هزاروپانصد بیت تجاوز نمی‌کند و اگرچه با پژوهش‎های محققان، اندک‎اندک‎ به‎ شمار اشعار بازیافته رودکی افزوده می‌شود، ولی‎ هنوز‎ از‎ نخستین دیوان شعر فارسی، یعنی دیوان رودکی‎، بخش‎ قابل توجهی به دست نیامده است و از نخستین تلاش‎ها و کاوش‎های زنده‎یادان عبد‎الغنی‎ میرزایف و براگینسکی که در سال‎ 1958‎م، منتشر‎ شد‎ و چیزی‎ کمتر از هزار بیت را در‎ شمار‎ می‌آورد تا پژوهش‎های شادروان استاد [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] که در سال 1336ش، منتشر شد و پژوهش‎های بعدی، تنها در‎ حدود 500 بیت به‎ سرودهای‎ بازیافته [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] اضافه شده است‎ که‎ در مورد صحت بعضی از آن‌ها نیز تردیدهایی باقی است.<ref>ر.ک: امامی، نصرالله، ص107-106</ref>.  


اشعاری که در این دیوان خواهد آمد از کتاب‌ها و سفینه‌های مختلف اخذ شده است. نخست قصاید و قطعات و پس از آن رباعیات خواهد آمد و از آن پس ابیات پراکنده را خواهید خواند. هرجا که ابیات پراکنده در وزن و روی و قافیه و ردیف یکسان بوده است، در پی یکدیگر ثبت شده‌اند و رعایت ترتیب حروف هجا در قوافی اشعار ذکر شده است. متن هر شعر در مقابله نسخه‌ها، آنچه درست‎تر بوده اختیار شده است و در جایی که تردیدی در میان نسخه‌های مختلف وجود داشته قدیم‎ترین نسخه مآخذ قرار گرفته است. در ذیل هر قطعه یا بیت، مأخذ آن با ارقام مشخص شده و هر رقمی اشاره به مأخذی است که 93 مأخذ در انتهای شرح احوال [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] ذکر شده است. هرجا که بیتی را به دیگری هم، به‌جز رودکی، نسبت داده‌اند در ذیل همان صفحه با ذکر مأخذ معلوم شده است.<ref>ر.ک: شرح احوال رودکی، ص59</ref>.  
اشعاری که در این دیوان خواهد آمد از کتاب‌ها و سفینه‌های مختلف اخذ شده است. نخست قصاید و قطعات و پس از آن رباعیات خواهد آمد و از آن پس ابیات پراکنده را خواهید خواند. هرجا که ابیات پراکنده در وزن و روی و قافیه و ردیف یکسان بوده است، در پی یکدیگر ثبت شده‌اند و رعایت ترتیب حروف هجا در قوافی اشعار ذکر شده است. متن هر شعر در مقابله نسخه‌ها، آنچه درست‎تر بوده اختیار شده است و در جایی که تردیدی در میان نسخه‌های مختلف وجود داشته قدیم‎ترین نسخه مآخذ قرار گرفته است. در ذیل هر قطعه یا بیت، مأخذ آن با ارقام مشخص شده و هر رقمی اشاره به مأخذی است که 93 مأخذ در انتهای شرح احوال [[رودکي، جعفر بن محمد|رودکی]] ذکر شده است. هرجا که بیتی را به دیگری هم، به‌جز رودکی، نسبت داده‌اند در ذیل همان صفحه با ذکر مأخذ معلوم شده است.<ref>ر.ک: شرح احوال رودکی، ص59</ref>.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش