۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أصول معتبرة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ک' به 'ه‌ک'
جز (جایگزینی متن - 'ما' به 'ما') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ک' به 'ه‌ک') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محمد بن ابراهیم موسوی، مقدمه‌ای را در یکشنبه هفدهم شوال 1333 برای این اثر نوشته و در آن عبارات موزون و فخیمی را | محمد بن ابراهیم موسوی، مقدمه‌ای را در یکشنبه هفدهم شوال 1333 برای این اثر نوشته و در آن عبارات موزون و فخیمی را به‌کار برده. وی اینچنین شروع می‌کند: «بسم‌الله الرحمن الرحیم. بعد – حمد الله الذی فر کرمه کفایة و لیس لنعمه نهایة و الصلاة علی کاشفی غطاء الغوایة و کاشطی غماء العمایة محمد و عترته الذین هم خزائن العوائد و مصابیح الهدایة و معادن الفوائد و مفاتیح العنایة...» نویسنده مقدمه حمد و ثنای الهی گفته و از شرافت علم فقه و افضلیت آن صحبت می‌کند. چراکه علم فقه اساس شریعت سید خلایق و مایه تشخیص حلال و حرام الهی است و از علم اصول به‌عنوان مقدمه علم فقه و مرتبطترین علم با آن، نام میبرد و کتاب‌های زیادی که عالمان مسلمان دراینباره نوشته‌اند را متذکر می‌گردد. او این عبارات را به‌صورت مسجع بیان می‌نماید. سپس می‌افزاید: باوجود کتاب‌های زیادی که علمای اسلام در ارتباط با فقه و اصول نوشته‌اند، کتابی در کمال مطالب و خصوصیات این کتاب تاکنون نوشته نشده است. به قول ضربالمثل معروف عربی (ما کل ماء کصداء لوارده نعم و لا کل نبت فهو سعدان) و این کتاب، بسیار عالی است بلکه فوق تصور شماست؛ این اثری است که بی‌نیاز از تعریف است و فراتر از این است که با این تقریظ ستوده شود... کتابی است که در عین ایجاز مطالبش، بسیار کامل و دقیق است و خواندن آن انسان را از مراجعه به سایر کتاب‌ها، بی‌نیاز می‌کند و از نویسنده‌ای والامقام به‌جا مانده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص2</ref> | ||
خود نویسنده نیز در مقدمه‌ای مختصر، از اهمیت علم فقه و اصول و معطل ماندن برخی در علم اصول و نپرداختن به فقه سخن می‌گوید. سپس از اساتیدی که از آنان در شهرهای مختلف علم آموخته نام میبرد و می‌نویسد من از برخی از این اساتید، اجازه گرفتم که کتابی در اصول که مقدمیت صرف دارد، بنویسم که خالی از کل و خالص از مباحث زاید باشد به صورتی که مطالب این علم را به‌صورت موجز بیان کند و بتوان از آن بهره برد. بر این اساس آنان به من اجازه نوشتن چنین اثری را دادند و به یاری خدا اثری را مرتب کردم که رفع نیاز در این باب کند و آن را اصول معتبره نامیدم....<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1-2</ref> | خود نویسنده نیز در مقدمه‌ای مختصر، از اهمیت علم فقه و اصول و معطل ماندن برخی در علم اصول و نپرداختن به فقه سخن می‌گوید. سپس از اساتیدی که از آنان در شهرهای مختلف علم آموخته نام میبرد و می‌نویسد من از برخی از این اساتید، اجازه گرفتم که کتابی در اصول که مقدمیت صرف دارد، بنویسم که خالی از کل و خالص از مباحث زاید باشد به صورتی که مطالب این علم را به‌صورت موجز بیان کند و بتوان از آن بهره برد. بر این اساس آنان به من اجازه نوشتن چنین اثری را دادند و به یاری خدا اثری را مرتب کردم که رفع نیاز در این باب کند و آن را اصول معتبره نامیدم....<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1-2</ref> | ||