۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان کامل حضرت شاه نعمت‌الله ولی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ی‌آ' به 'ی‌آ'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌و' به 'ه‌و') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌آ' به 'ی‌آ') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
شاه نعمت‌الله ولی در شعر پایه‌ای متوسط دارد و اشعار یکدست و خلاق و شورانگیز و خالی از مسامحات لفظی و معنوی و بدون تکلف و تکرار در دیوان پربرگ او، چندان فراوان نیست. مهمترین بخش شعرهای او را غزلهایش تشکیل می‌دهد. غزلهای او اغلب کوتاه و با الفاظ مکرر و صرفا در باب وحدت وجود و مشحون از اصطلاحات دینی و عرفانی و فلسفی است. در این اشعار، شاه نعمت‌الله بهنحو بارزی متأثر از آرا و عقاید عرفانی [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین بن عربی]] (متوفی 638-560ق) است.<ref>ر.ک: شاه نورالدین نعمت‌الله ولی</ref>. | شاه نعمت‌الله ولی در شعر پایه‌ای متوسط دارد و اشعار یکدست و خلاق و شورانگیز و خالی از مسامحات لفظی و معنوی و بدون تکلف و تکرار در دیوان پربرگ او، چندان فراوان نیست. مهمترین بخش شعرهای او را غزلهایش تشکیل می‌دهد. غزلهای او اغلب کوتاه و با الفاظ مکرر و صرفا در باب وحدت وجود و مشحون از اصطلاحات دینی و عرفانی و فلسفی است. در این اشعار، شاه نعمت‌الله بهنحو بارزی متأثر از آرا و عقاید عرفانی [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین بن عربی]] (متوفی 638-560ق) است.<ref>ر.ک: شاه نورالدین نعمت‌الله ولی</ref>. | ||
وی در اشعارش همچنین بیشترین تأثیرها را از مولوی پذیرفته و شیوه غزلسراییاش شباهتی آشکار با غزلهای محمدشیرین مغربی (متوفی 809ق) دارد و در آنها، رد پای سنایی و عطار و عراقی که از ارکان شعر صوفیانه فارسی بشمار | وی در اشعارش همچنین بیشترین تأثیرها را از مولوی پذیرفته و شیوه غزلسراییاش شباهتی آشکار با غزلهای محمدشیرین مغربی (متوفی 809ق) دارد و در آنها، رد پای سنایی و عطار و عراقی که از ارکان شعر صوفیانه فارسی بشمار می‌آیند، مشهود است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
از میان شاعران کرمان، وی هم به غزلهای خواجو توجه داشته و هم به غزلهای عماد فقیه و به استقبال اشعار هر دوی آنها رفته است. [[نعمت الله ولي، نعمت الله بن عبدالله|شاه نعمت‌الله]] با [[حافظ، شمس‌الدین محمد|خواجه شمس‌الدین حافظ شیرازی]] نیز مراودات شعری داشته و حافظ در جواب یکی از غزلهای معروف شاه، غزل رندانه‌ای سروده و در خلال آن، طعنه‌های ظریف در کار این پیرِ خانقاهی کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | از میان شاعران کرمان، وی هم به غزلهای خواجو توجه داشته و هم به غزلهای عماد فقیه و به استقبال اشعار هر دوی آنها رفته است. [[نعمت الله ولي، نعمت الله بن عبدالله|شاه نعمت‌الله]] با [[حافظ، شمس‌الدین محمد|خواجه شمس‌الدین حافظ شیرازی]] نیز مراودات شعری داشته و حافظ در جواب یکی از غزلهای معروف شاه، غزل رندانه‌ای سروده و در خلال آن، طعنه‌های ظریف در کار این پیرِ خانقاهی کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||